Δημοσίευμα που σχολίασε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας που με ανάρτησή του στο Twitter έγραψε ότι «η καλύτερη απάντηση στην καταστροφολογία».
Σε γενικές γραμμές, στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι, η Ελλάδα ανακοίνωσε αύξηση της παραγωγής κατά 0,3% κατά το δεύτερο τρίμηνο, σε αντίθεση με τις προβλέψεις για μείωση 0,2%. Αναθεώρησε επίσης προς τα επάνω τους αριθμούς για το πρώτο φετινό τρίμηνο, από μείωση 0,5% σε μείωση 0,1%.
Και πάλι η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 0,1% σε ετήσια βάση, όμως ο αριθμός αυτός δείχνει πολύ μεγαλύτερη ευρωστία, σε σχέση με την πτώση κατά 1,8% που προέβλεπαν οικονομολόγοι, και τη μείωση κατά 1,3% που είχε ανακοινωθεί το πρώτο τρίμηνο.
Οι Financial Times σημειώνουν πως η οικονομική ανάπτυξη έχει ζωτική σημασία για να μειωθεί το ελληνικό χρέος, που τρέχει με 180% του ΑΕΠ.
Η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά σχεδόν 30% αφότου άρχισε η χρηματοοικονομική κρίση το 2008, όμως παρατηρητές λένε πως ελπίζουν ότι η ανάκαμψη είναι τώρα ορατή. Οι περισσότεροι διεθνείς οργανισμοί αναμένουν ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει τον ερχόμενο χρόνο στην ανάπτυξη, αν και δεν συμφωνούν για τον ρυθμό των αυξήσεων, σημειώνουν οι Financial Times.
Η αλήθεια είναι, προχθές, κάποιος... χτύπησε το κουδούνι της πολυκατοικίας, αλλά δυστυχώς δεν καταλάβαμε ότι είχε έρθει η ανάπτυξη. Χάσαμε μια ιστορική ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά την... έκπληξη της οικονομικής ανάπτυξης.
Αλλά πώς να απαντήσει κάποιος στο κουδούνι, πώς να γυρίσει στο σπίτι, με τόσους λογαριασμούς που του ταχυδρομούνε. Τα email κατήργησαν βέβαια από καιρό, τη χαρά της αλληλογραφίας, τη συγκίνηση που προσέφερε το αναμενόμενο γράμμα φίλου ή συγγενή αλλά η σημερινή αλληλογραφία έχει καταστεί ψυχοφθόρα, απεχθής, καθώς οι λογαριασμοί αρκούν για να... τραπείς σε φυγή.
Αφήνοντας τα... γράμματα και πιάνοντας τα γραφούμενα, το δημοσίευμα των FT ασφαλώς και εξυπηρετεί το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης στην αντιπαράθεσή του με την αντιπολίτευση. Αντιπαράθεση αποπροσανατολιστική με δεδομένο ότι πρώην και νυν κυβερνώντας από κοινού ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο και οι καυγάδες τους γίνονται για το πάπλωμα, για τα μάτια του κόσμου.
Μπορεί όσοι γνωρίζουν οικονομικά να συμφωνούν με τους δείκτες που επικαλείται η βρετανική εφημερίδα, μπορεί και να έχουν δίκαιο οι άνθρωποι. Αν έτσι είναι όπως τα λένε τότε το φθινόπωρο, θα γλυτώσουμε τα καινούργια μέτρα στα εργασιακά. Κοντός ψαλμός...
Αλλά όσοι έχουν επαφή με την καθημερινότητα, τη σκληρή πραγματικότητα, του ανέργου, του εργαζόμενου, του συνταξιούχου, ακούγοντας τα περί ανάπτυξης μπορούν κάλλιστα να αναρωτηθούν αν, πέρασε η Πρωταπριλιά.
Πως είναι δυνατόν να καλυτέρευσε η οικονομία, όταν αυξάνονται διαρκώς οι άνεργοι; Όταν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, κάνουν μήνες – ιώβειο - υπομονή περιμένοντας να πληρωθούν και προσπαθούν να επιβιώσουν με το έναντι;
Πώς πάει καλύτερα η οικονομία, όταν την ώρα που πέφτουν οι μισθοί, αυξάνεται ο ΦΠΑ και το βιοτικό επίπεδο γίνεται ακριβότερο; Πώς πάει καλύτερα η οικονομία, όταν είσαι άνεργος και την ίδια ώρα πρέπει να πληρώσεις τον «κατηργημένο» ΕΝΦΙΑ;
Πώς θα αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα τους κράτους από αυτόν που αδυνατεί να καταβάλει φόρους, όταν μόλις προχθές μάθαμε... POS κλέβουν οι έχοντες;
Πώς θα πάρουν συντάξεις, όσοι προσδοκούνε ότι θα λάβουν συντάξεις, όταν ο αριθμός των εργαζομένων και των ανασφάλιστων, είναι μεγαλύτερος έναντι αυτών που καταβάλλουν εισφορές;
Παρεμπιπτόντως, μεταξύ δανειστών/ κυβερνώντων και εργαζομένων υπάρχει «χάσμα» στο τι θεωρεί ο ένας και άλλος, καλό μισθό και καλή σύνταξη. Διαφωνία που δεν προκύπτει από κουβέντα καφενείου αλλά από τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, να ζήσουν τις οικογένειές τους, να σπουδάσουν τα παιδιά τους.
Ολες οι μνημονιακές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα υποσχέθηκαν ανάπτυξη μαζί με το άλλο το... ανέκδοτο πως το επόμενο διάστημα «θα βγούμε στις αγορές». Δεν είναι μύθος είναι συνειδητό ψέμα που ακούμε χρόνια τώρα.
Μα οι μισθοί πείνας, καταβάλλονται από χρόνια σε γειτονικές χώρες οι οποίες στο κάτω – κάτω της γραφής έλυσαν και γραφειοκρατικά προβλήματα. Ποια επιχείρηση θα επενδύσει σήμερα στην Ελλάδα και γιατί να μην προτιμήσει τη Βουλγαρία για παράδειγμα όπου οι επιχειρήσεις ανοίγουν αυθημερόν ενώ οι μισθοί δεν ξεπερνάνε τα 300 ευρώ;
Την ώρα που ελληνικές επιχειρήσεις «μετακομίζουν» (και) για φορολογικούς λόγους στα Βαλκάνια για παράδειγμα, ποιός θα ανοίξει δουλειές στην Ελλάδα. Εκτός εάν το ξεπούλημα του Πειραιά, του ΟΣΕ, του Ελληνικού, του εθνικού πλούτου δηλαδή, θεωρούνται ανάπτυξη.
Ποια ανάπτυξη θα ζήσει όμως ο μισθωτός, που σήμερα εργάζεται στην Ελλάδα και για ένα 4ωρο απασχόλησης, παίρνει – δεν παίρνει 300 ευρώ τον μήνα;
Πώς θα ζήσει ο ίδιος και η οικογένειά του, πώς θα πληρώσει τα φροντιστήρια των παιδιών και τους λογαριασμούς; Αν είχε πάρει και στεγαστικό, την περίοδο που οι τράπεζες σου προσέφεραν καφέ και με την απλή επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητας σου έδιναν κάθε λογής δάνειο, αλλοίμονο του...
Είναι και ο βραχνάς των εισπρακτικών εταιριών που κάθε τρεις και λίγο, τηλεφωνούν για να υπενθυμίσουν ότι χρωστάς. Λες και ο ανήμπορος οικονομικά, επέλεξε να γίνει κακοπληρωτής και δεν υποχρεώθηκε από τις συνθήκες.
Οι τράπεζες που χρύσωσαν με τις διαρκείς ανακεφαλοποιήσεις, βάζουν τις εταιρίες να πάρουν και την... ψυχή των δανειοληπτών. Αυτό που κάνουν οι εταιρίες δεν είναι ενημέρωση είναι συγκεκαλυμμένος εκβιασμός!
Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, στο όνομα της αντιπαράθεσης με τη ΝΔ μπορεί να συγκρούεται με αφορμή δημοσιεύματα σαν αυτά των Financial Times. Το προχθεσινό δημοσίευμα «δικαιώνει» την κυβέρνηση ενώ ένα άλλο, αυριανό, δημοσίευμα θα «δικαιώσει» ενδεχομένως τη ΝΔ, που με τη σειρά της θα το κάνει σημαία.
Παρεμπιμπτόντως αυτοί εκεί στη ΝΔ, πιστεύουν στα αλήθεια ότι επειδή άλλαξαν αρχηγό, βγήκαν κιόλας από παρθενογένεση; Για επικοινωνιακούς λόγους το κάνουν το αντιλαμβανόμαστε, αλλά έχουν την εντύπωση πως οι πολίτες πιστεύουν ότι αν έρθουν αυτοί στη διακυβέρνηση, θα σωθεί ο τόπος; Είναι λιγότερο επώδυνα τα γαλάζια από τα ροζ μνημόνια;
Εχουν την εντύπωση ότι οι πολίτες, στα αλήθεια, ενδιαφέρονται για τα χαμόγελα της συνάντησης του Κυρ. Μητσοτάκη με τον μυστακιοφόρο Ευαγγ. Μεϊμαράκη; ‘Η παρακολουθούνε οι πολίτες την εσωκομματική κόντρα Μητσοτάκη – Καραμανλή του νεότερου, με αφορμή τις τηλεοπτικές άδειες ή το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ;
Σήμερα που εργαζόμενοι και μικρομεσαίοι ζούνε τις επιπτώσεις των μνημονίων, θέλουν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο είναι αλήθεια, αλλά αυτό δε σημαίνει πως χάφτουν μύγες και πως θα υιοθετήσουν κιόλας το ψέμα της «επικείμενης» ανάπτυξης.
Σήμερα όλοι γνωρίζουν πως κάποιοι πολιτικοί έχουν ευθύνες για την ένταξη της χώρας στα οικονομικά προγράμματα αλλά όλοι είναι βέβαιοι, μιας και το έφερε η κουβέντα με την ΕΛΣΤΑΤ, τη Siemens κ.λπ., ότι ουδείς θα τιμωρηθεί για τα σκάνδαλα, τη διαφθορά...
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ
