Του Χρήστου Τσαντήλα
ΑΥΤΗ τη σκηνή ήμουν τυχερός που δεν την έχασα. Με τους μόνιμους καβγατζήδες της γειτονιάς και τους αθεράπευτα διαφωνούντες στα πολιτικά, να έχουν βγάλει τα …λυσσακά τους.
-Όχι πες μου, είναι λαός αυτός; Εννιά εκατομμύρια ορθόδοξοι Έλληνες να βγάλουμε έναν άθεο για πρωθυπουργό;
-Σιγά ρε… Αυτοί, οι άλλοι, οι δικοί σου που ορκίζονταν στο Ευαγγέλιο, τι έκαναν, δεν μας ρήμαξαν τόσα χρόνια στο κλέψιμο;
(Και δώστου ο καβγάς στο καφενείο, μεσημέριασε, ήρθαν τα τσίπουρα και κατά το απογευματάκι συμφιλιώθηκαν. Τα βρήκαν…).
-Αυτοί εδώ θα κάνουν δουλειά φιλαράκι – (ανάποδα τώρα, αυτός που έλεγε πριν για τους άθεους…).
-Θα τους δούμε κι αυτούς, νέα παιδιά είναι, πολύ ορεξάτα ξεκίνησαν, μακάρι να μην τα κάνουν μαντάρα… (ο υποστηρικτής τους).
-Ποιοι θα τα κάνουν μαντάρα ρε, αυτοί; Την έχουν στο τσεπάκι τους τη Μέρκελ… (Το συνεχίζει από την ανάποδη ο θρησκευόμενος).
-Καλάαα, καλάαα… Δεν είδες τον Σκουρλέτη πώς έτρεμε το χέρι του την ώρα που υπέγραφε στο Προεδρικό; Αυτοί δεν έχουν τον Θεό τους, άπειροι είναι, παιδιά των αμφιθεάτρων, των φεστιβάλ, τους φοβάμαι ρε φίλε… (Ο υποστηρικτής τους, τώρα τα γύριζε...).
ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΕ πολύ η κατάσταση και όσο περνούσε η ώρα γινόταν χειρότερη με τα τσίπουρα να πηγαινοέρχονται… Κάπως έτσι μπερδεμένες είναι και οι εκτιμήσεις του κόσμου για το τι πρόκειται να γίνει το προσεχές διάστημα με τη χώρα. Το μεγάλο ρεύμα της λαϊκής αντίδρασης απέναντι στην διαφαινόμενη γενική εξαθλίωση, που εκφράστηκε την περασμένη Κυριακή στην κάλπη, φορτώθηκε στις πλάτες των υπουργών της νεοσύστατης αριστερής κυβέρνησης που θα έχει μία και μοναδική ευκαιρία να αποδείξει τι χάναμε τόσα χρόνια που ψηφίζαμε λάθος… Μια κυβέρνηση η οποία σχεδόν στο σύνολό της αποφάσισε να παλέψει και χωρίς την επίκληση της βοήθειας του Θεού, σε μια χώρα καθ’ ολοκληρίαν ορθόδοξη, θα κάνει το όποιο θετικό αποτέλεσμα να μοιάζει με άθλο. Μακάρι…
ΟΙ πράξεις σημειολογίας, όμως, είναι αυτές που μένουν στη συνείδηση του λαού. Θυμάμαι, όπως και οι περισσότεροι, την πολυσυζητημένη κίνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, κατά την επιστροφή του από το Χέλφιντ όταν στη σκάλα του αεροπλάνου γύρισε πίσω και έκανε νεύμα στην ερωμένη του να έρθει κοντά του, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του, εκατομμύρια Έλληνες που παρακολουθούσαν από την τηλεόραση. Μπορεί οι μισοί να είπαν «καλά έκανε», αλλά όλοι σχεδόν το θυμούνται πλέον με αρνητική διάθεση. Μια άλλη σημειολογική πράξη θα απασχολήσει για χρόνια ίσως την ορθόδοξη ελληνική κοινωνία. Το «μπουλούκι» των υπουργών της σημερινής κυβέρνησης κατά την ορκωμοσία, οι οποίοι βρίσκονταν πίσω από το Ιερό Ευαγγέλιο, ωσάν να περίμεναν σε …ταμείο εφορίας και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να παίρνει τη θέση του αρχιεπισκόπου! Τα προβλέπει βεβαίως αυτά το Σύνταγμα. Αλλά, δεν τα «χωνεύει» και πολύ εύκολα ο λαός…
