Μας βομβαρδίζουν με τα ίδια και τα ίδια θέματα. Εγώ βέβαια θα κάνω μια αναφορά στο λαϊκισμό ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ο οποίος προσομοιάζει με την ιστορία των βοσκών που θα εκθέσω παρακάτω, μια ιστορία κωμική, με αρκετή δόση χιούμορ, γιατί για γέλια και για κλάματα έχουν φτάσει την Ελλάδα οι κυβερνώντες. Γι` αυτό οι πολιτικοί και οι πολιτικές τους έχουν πάρει διαζύγιο από την κοινωνία. Η αξιοπιστία των πολιτικών βρίσκεται στο ναδίρ. Δυστυχώς δεν έχουν πάρει τα μηνύματα ακόμη. Μία ελπίδα είχαν οι πολίτες με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ γι` αυτό το 3% έγινε 37%, λέγοντας πόσο χειρότερα θα είναι άραγε ; Ας το ψηφίσω το παιδί. Τελικά υπάρχουν και πολύ χειρότερα τα οποία βιώνουμε καθημερινά. Ο σημερινός Πρωθυπουργός είναι εκείνος ο οποίος προεκλογικά έταζε λαγούς με πετραχήλια για να γίνει κυβερνήτης, να καθίσει στη καρέκλα, να πάρει την εξουσία. Σφόδρα αντιμνημονιακός. Υποσχέθηκε και δεσμεύτηκε ότι θα σκίσει τα μνημόνια, θα επαναφέρει 13η σύνταξη και κατώτατο μισθό 751 ευρώ. Μπορώ να εφαρμόσω, έλεγε, το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, θα καταργήσω τον ΕΝΦΙΑ, όχι μόνο δεν τον κατήργησε αλλά τον έκανε μόνιμο και τον αύξησε. Δεν θα κόψω τις συντάξεις – όλες περικόπτονται - και θα κάνω τους θεσμούς να χορεύουν πεντοζάλη και πολλά άλλα, που δεν εφήρμοσε.
Αντ’ αυτού έκανε τη μεγάλη «κωλοτούμπα» με διπλό και επικίνδυνο σάλτο - σε αθλητικό επίπεδο θα διεκδικούσε ίσως και το πρώτο μετάλλιο - χορεύοντας ο ίδιος στο ρυθμό των δανειστών και βγάζοντας όλες τις κοινωνικές τάξεις στο δρόμο. Έκανα αυτή τη μικρή αναφορά για να συνδέσω τις υποσχέσεις με λαϊκισμό του σημερινού πρωθυπουργού με μια γνωστή ιστορία σε πολλούς. Ιστορία, που μου διηγήθηκε γνωστός μου, έγινε μεταξύ ανθρώπων της υπαίθρου και αποτυπώνει ακριβώς την προ και μετά τις εκλογές συμπεριφορά του Έλληνα πρωθυπουργού. Δύο βοσκοί έβοσκαν τα ζώα τους στα λιβάδια του χωριού. Σε κάποια στιγμή προμηθεύτηκαν ένα καρπούζι. Έκοψαν το καρπούζι φέτα- φέτα και το έφαγαν. Στο τέλος τις φλούδες τις «κατούρησαν» και τις εγκατέλειψαν. Μέχρις εδώ όλα καλά, είμαστε στην προ των εκλογών περίοδο, Γενάρης του 2015. Μετά από λίγη ώρα ο ένας τσοπάνης λιγουρεύτηκε να ξαναφάει καρπούζι και επιστρέφει στις φλούδες να τις φρεσκάρει, χρόνος μετά τις εκλογές. Παίρνει μια από τις φλούδες λέγοντας αυτή είναι «ακατούρητη» και την τρώει, η κυβέρνηση υπέγραψε το (3PLUS )μνημόνιο. Στη συνέχεια πάει στην επόμενη φλούδα και αυτή «ακατούρητη», ο πρωθυπουργός δεν έβαλε τους δανειστές να χορέψουν αλλά χορεύει ο ίδιος. Κατόπιν ασχολείται με την τρίτη και τούτη «ακατούρητη», η κυβέρνηση ξέχασε την 13η σύνταξη και ασχολήθηκε με τη μείωση –οι συνταξιούχοι έπαθαν σοκ όταν πήγαν να πάρουν τις συντάξεις από τις τράπεζες - των συντάξεων. Ώσπου έφτασε στην τελευταία φλούδα και την τακτοποίησε και εκείνη. Δηλαδή τις έφαγε όλες τις φλούδες ο τσοπάνης, ο πρωθυπουργός υπέγραψε το πολυνομοσχέδιο με όλα τα επώδυνα μέτρα του τρίτου μνημονίου.
Από το όχι σε όλα πήγε στο ναι σε όλα πανηγυρίζοντας. Όμως περάσαμε την αξιολόγηση με άριστα… λίγο είναι ; Αυτή η ιστορία είναι αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της κυβερνητικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Δεν έφταναν όμως όλα αυτά προέκυψε και η μεγάλη κρίση με το προσφυγικό -μεταναστευτικό. Όπως λέει και ο λαός ήταν στραβό το κλίμα το ’φαγε και ο γάιδαρος. Βέβαια η σημερινή κυβέρνηση και σε αυτό το θέμα λειτούργησε ως παράγοντας αύξησης των προσφυγικών ροών και γιγάντωσης του προβλήματος, με τη συμπεριφορά υψηλόβαθμων στελεχών της, εφαρμόζοντας τη λογική των ανοικτών συνόρων. Εκείνο που τη διακρίνει είναι η αλαζονεία η αυταρχικότητα και η διαφορετικότητα των μελών της. Η σημερινή Ελλάδα της πολυεπίπεδης και βαθιάς κρίσης – παρακμής σε εθνικό, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, χρειάζεται ηγέτη, ο οποίος θα εντοπίσει τον οδικό χάρτη εξόδου από την κρίση – παρακμή. Ως σήμερα οι επιδόσεις της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ - κατώτερη των περιστάσεων -δεν δημιουργεί αισιοδοξία, αντιθέτως πιστεύεται ότι αν δεν αλλάξει πορεία, δεν ακολουθήσει άλλο δρόμο, δεν εφαρμόσει άλλο μίγμα πολιτικής και παραμείνει στην εξουσία, με τις ιδεοληψίες, την απειρία που την διακρίνει και την εμμονή να μείνει στην εξουσία, θα οδηγηθούμε σε εθνική περιπέτεια. Ζητείται λοιπόν επειγόντως εθνικός Ηγέτης να μας βγάλει από την κρίση, να μας οδηγήσει στην πρόοδο την ανάπτυξη και την ευημερία.