Και επειδή ως συνήθως οι άνθρωποι έχουμε πολύ κοντή μνήμη ας φέρουμε ξανά στο μυαλό μας τί έγινε πριν λίγα μόλις χρόνια με το χρηματιστήριο. Όταν με συνοπτικές διαδικασίες οι διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος, μάζεψαν τα χρήματα και της τελευταίας γιαγιάς, που την έκαναν να ξυπνά και να κοιμάται αναφωνώντας την μια μέρα limit-up και την άλλη limit-down! Θυμίζω ότι για εκείνη την πρωτοφανή ληστεία των πολιτών, κανένας δεν λογοδότησε και κανένας δεν τιμωρήθηκε! Ούτε και προβλέπεται να τιμωρηθούν ποτέ τους φυσικά! Ο λόγος απλός! Στ’ αυτιά μου αντηχούν ακόμα τα λόγια του τότε υπουργού οικονομιών Γιάννου Παπαντωνίου, ο οποίος προέτρεψε τους πολίτες να τρέξουν να αγοράσουν μετοχές! Και μάλιστα εταιριών που μοναδική τους περιουσία ήταν μερικές παράγκες και με ιδιοκτήτες καταχραστές και αναξιόπιστους. Κόμματα και πολιτικοί, ακόμα και η εκκλησία στην Κύπρο έκαναν παιχνίδι με τις μετοχές και αρκετοί θησαύρισαν εις βάρος των αφελών πολιτών που ανίδεοι από τα χρηματιστηριακά παίγνια, είδαν την άνοδο των μετοχών ως μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να πλουτίσουν χωρίς κόπο!
Το δεύτερο σχέδιο έρχεται από πολύ μακριά και η επιτυχία του είναι σχεδόν δεδομένη, αφού πρώτα δημιουργούν πανικό μεταξύ των πολιτών και ύστερα τους καθησυχάζουν πως όλα γίνονται για το καλό τους! Θυμηθείτε τί λέγαμε όταν στην Ελλάδα εφαρμόστηκε το πρώτο μνημόνιο με τους δανειστές-τοκογλύφους. Όλοι είχαμε πιστέψει πως το μνημόνιο, ήταν εκ των ων ουκ άνευ, και πως γρήγορα το καράβι της οικονομίας θα επανερχόταν σε ήρεμα νερά. Κάτι που αποδείχθηκε ουτοπία, αφού τα μνημόνια (κυρίως στην Ελλάδα) πάνε και έρχονται και μάλιστα με πολύ πιο σκληρούς όρους κάθε φορά. Και παρά την μείωση των μισθών και των συντάξεων και τις απαράδεκτες περικοπές στη κοινωνική πρόνοια, το χρέος της χώρας όχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά απεναντίας αυξήθηκε υπέρμετρα! Και μην πιστεύετε ότι το πρόβλημα μας είναι μόνο η έξοδος από το μνημόνιο. Αυτό έγινε στην Κύπρο, να μην μας διαφεύγει όμως το γεγονός, ότι είχαν προηγηθεί το κούρεμα καταθέσεων και η οικονομία του κράτους (τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις), πέρασαν σε ξένα χέρια! Η δε ανεργία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο!
Ακολούθησε η καταβαράθρωση μισθών και συντάξεων, που μοιραία επέφερε αλυσιδωτές αναταράξεις στις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις και στις μικρές επιχειρήσεις, αφού η οικονομία ήταν δομημένη στη λογική της κατανάλωσης και του εξωτερικού δανεισμού. Προηγήθηκε η μεθοδευμένη αποδήμηση της ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας που είναι ο πρωτογενής τομέας (γεωργία και κτηνοτροφία). Τον μεν πρωτογενή τομέα τον διέλυσαν με την πολιτική κυρίως των επιδοτήσεων, τις δε μικρές επιχειρήσεις με την αναγκαστική μετανάστευση λόγω φθηνότερου εργατικού δυναμικού σε γειτονικές χώρες. Και φυσικά, όλα αυτά, όχι μόνο δεν οδηγούν σε ανάπτυξη, αλλά αντιθέτως οδηγούν σε παρατεταμένη ύφεση. Οι ακολουθούμενες ευρωπαϊκές πολικές ευνοούν σκανδαλωδώς και σχεδόν αποκλειστικά την γερμανική οικονομία και καταστρέφουν τις οικονομίες του ευρωπαϊκού νότου. Και σίγουρα με τέτοιες αμοιβές εργασίας δεν πρόκειται να κάνουμε βήμα μπροστά.
Συμπέρασμα: Στόχος του κεφαλαίου είναι η φτωχοποίηση των απλών πολιτών και η αγορά ανθρώπινου δυναμικού με μεροκάματα πείνας. Ήδη οι εργασιακές σχέσεις και οι εργαζόμενοι έχουν περιπέσει σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης και φτώχειας. Ακόμα κι αυτοί που εργάζονται βρίσκονται κάτω από καθεστώς ωμού εκβιασμού απειλούμενοι καθημερινά με απόλυση, χωρίς καμιά συνέπεια για τις επιχειρήσεις! Ψάξτε να δείτε τι γίνεται με τους εργαζόμενους στις υπεραγορές, στις ξενοδοχειακές μονάδες, στις ιδιωτικές κλινικές και αλλού και τότε θα καταλάβετε. Μιλάμε για πραγματικό εργασιακό μεσαίωνα! Κι άμα οι εργαζόμενοι διεκδικήσουν καλύτερα μεροκάματα και καλύτερες συνθήκες εργασίας, αντικαθίστανται με ξένους εργάτες που είναι πιο προσαρμοστικοί στις παράλογες απατήσεις των αφεντικών!
Από την άλλη αναμασάμε καθημερινά την καραμέλα των ξένων επενδύσεων. Οι ξένες επενδύσεις όμως με μεροκάματα πείνας (και χωρίς κοινωνικό πρόσωπο όπως λέει και ο πρωθυπουργός), δεν προσφέρουν τις καλύτερες υπηρεσίες στην εθνική οικονομία (Ελλάδας και Κύπρου). Παράδειγμα: Η “COSCO” για την οποία τόση κουβέντα γίνεται, είναι μεν από τις πλέον σοβαρές ξένες εταιρείες, ανήκει όμως στην κατηγορία των εταιριών που στα εργασιακά της, ως κατευθυντήριες γραμμές εφαρμόζει όλα τα σκληρά μέτρα της Ασίας. Μπορεί λοιπόν το λιμάνι του Πειραιά να έχει αυξήσει την κίνηση του, αλλά οι Έλληνες εργαζόμενοι σε αυτό, κυριολεκτικά υποφέρουν!
Και επειδή δεν αρκούν μόνο οι επισημάνσεις ιδού και οι προτάσεις: Σταδιακή αύξηση των μισθών που θα οδηγήσει την εσωτερική αγορά σε ενεργό ζήτηση και αναπόφευκτα θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Όταν μειώνεις μισθούς και συντάξεις, μειώνεις και την κατανάλωση, άρα οδηγείς κι άλλες επιχειρήσεις ή να μεταναστεύσουν ή να βάλουν λουκέτο! Διότι σε τελική ανάλυση, οι λόγοι που δεν πάνε μπροστά οι επιχειρήσεις είναι οι πελάτες, και όχι οι μισθοί των εργαζομένων! Και ασφαλώς δεν γίνεται οι επιχειρήσεις να έχουν πελάτες πλούσιους και εργαζόμενους φτωχούς. Μείωση μισθών (σε μικρότερο βεβαίως βαθμό) έχουμε και στη Γερμανία θα υποστηρίξει κάποιος. Ναι, αλλά η Γερμανία έχει εξαγωγές!
Ο Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή είναι εκπαιδευτικός στο ΤΕΙ Λάρισας
