ΑΠΟ τον νότο φοβόταν η ευρωπαϊκή συμμαχία τις αναμενόμενες λαϊκές αντιδράσεις στα «χρηματοπιστωτικά κόλπα» μιας πολιτικής λιτότητας και μαρασμού των αδύναμων οικονομιών, όμως από τον βορρά τα βρήκε! Η Βρετανία μίλησε αυστηρά και αναστάτωσε όχι μόνο όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό της. Τι διάλεξε δηλαδή με το δημοψήφισμα; Την επανάκτηση της εθνικής της κυριαρχίας! Να αποφασίζει μόνη ποιες οδηγίες του Ευρωκοινοβουλίου θα επιβάλλει στον λαό της. Σοφό ή επιπόλαιο, πρωτίστως καθαρό και λαϊκό το αποτέλεσμα που έβγαλε η κάλπη...
Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ βορράς λοιπόν και ο φτωχός νότος. Μπλεγμένοι σε ένα γερμανικό διευθυντήριο, που τόσα χρόνια έχει μια απλή μεθοδολογία να λειτουργεί ο μηχανισμός του: Ένας να δανείζει και πολλοί να... δανείζονται! Μεγάλη μπίζνα ο δανεισμός. Στηρίζει ολοκληρωτικά τις οικονομίες των δανειστών! Και καταστρέφει, υποτάσσοντας τους δανειζόμενους, έτσι ώστε να μην σηκώνουν κεφάλι μέχρις ότου να απωλέσουν εκτός από την κυριαρχία τους, όταν πρόκειται για κράτη, σταδιακά και ολόκληρο τον υλικό τους πλούτο.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ της Ελλάδας σαφώς αποτελεί την αδιαμφισβήτητη επιβεβαίωση. Η χώρα μας που «δέθηκε» χειροπόδαρα εξαιτίας των ανίσχυρων και λανθασμένων πολιτικών της, η χώρα της οποίας οι πολίτες κατάντησαν εσαεί οφειλέτες σε ένα διεθνές κύκλωμα «σωτήρων» δανειστών των λαών, το οποίο συντηρούν η απελπισία και η γενικότερη δυστυχία των πληθυσμών...
ΣΤΟΝ προθάλαμο αναμονής, των ίδιων καταστάσεων χρεοκοπίας, βρίσκονται εκτός από εμάς και άλλες χώρες. Το πότε θα σκάσει η δική τους περίπτωση είναι θέμα χρόνου. Εκείνο που τρομάζει πάντως περισσότερο τους θεσμικούς δανειστές είναι η αύξηση του αριθμού των «θυμάτων» τους και η αναμενόμενη έκρηξη οργής σε ευρωπαϊκό πεδίο. Ίσως αυτό να τρόμαξε και τους Βρετανούς και... την έκαναν ηρωικώς. Το να βρίσκεσαι στο κλαμπ των ισχυρών με τόσους γύρω σου να καταστρέφονται δεν είναι και το πιο ασφαλές πράγμα. Σίγουρα όσο ισχυρός και να είσαι δεν μπορείς να προβλέψεις τη μοίρα σου...
