Από τον Κώστα Λάνταβο
Η εποχή μας δεν είναι μόνον μια εποχή απογυμνωμένη κάθε ανθρώπινου ιδεώδους, αλλά
είναι και μια εποχή εικονοκλαστική ή χωρίς καμμία δημιουργική διάθεση. Πορεύεται ανερμάτιστη, χωρίς πυξίδα και προσανατολισμό.
Η εποχή μας ακόμα, ηθικά και πολιτικά εξαχρειωμένη, χαρακτηρίζεται κυρίως από την έλλειψη Ανθρώπων. Ανθρώπων με συγκρότηση πνευματική και ηθική υπόσταση τέτοια που θα τους καθιστούσε ικανούς να σηκώσουν το βάρος μιας εθνικής αναγέννησης.
Βεβαίως σε μια γενικότερη προσπάθεια ανασυγκρότησης και εξόδου από την παρακμή κυρίαρχο ρόλο καλείται να διαδραματίσει η Πολιτική και οι ασκούντες αυτή πολιτικοί άνδρες. Θα πρέπει ίσως να υπενθυμίσουμε πως η Πολιτική είναι απαραίτητη γιατί θέτει και υπηρετεί Κανόνες ομαλής συμβίωσης των ανθρώπων, διαμορφώνει θεσμικά πλαίσια μέσα στα οποία το Άτομον αναπτύσσεται, εξελίσσεται, δημιουργεί και
προσπαθεί συνεχώς βελτιώνεται. Και οι Λειτουργοί της Πολιτικής, οι Πολιτικοί, είναι απαραίτητοι και χρήσιμοι αφού αυτοί στόχους που θέτει η Πολιτική.
Παράλληλα πρέπει να πούμε πως, ευτυχώς ή δυστυχώς, η Αντιπροσωπευτική (Κοινοβουλευτική) Δημοκρατία, η οποία αποτελεί την έσχατη εξέλιξη της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, είναι το μόνο παραδεκτό ή ανεκτό σύστημα διακυβέρνησης των λαών. Οφείλουμε λοιπόν μέσα στα όποια όριά της να ζήσουμε, να δημιουργήσουμε, να ολοκληρώσουμε τον κύκλο μας ως ανθρώπινα όντα.
Πολλοί θα πουν πως σε μια αναγεννητική προσπάθεια της Ελλάδας όλοι έχουν το μερίδιο ευθύνης και του καθήκοντος. Πολιτικοί, πνευματική ηγεσία, καλλιτέχνες κα πάντες οι πολίτες. Ποιος μπορεί να υποστηρίξει το αντίθετο; Αλλά πιστεύουμε ότι έτσι που έχει οργανωθεί στις μέρες μας η κοινωνία, η Πολιτική έχει θέσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κάτω από τον αποφασιστικό της έλεγχο όλες τις κοινωνικές ομάδες. Τα πάντα και οι πάντες πορεύονται στην Κοίτη της Πολιτικής.
Γι΄ αυτό φρονούμε πως πρώτιστη φροντίδα για μια νέα ελπιδοφόρα πορεία της χώρας είναι η αλλαγή του ποιού των πολιτικών μας. Έτσι οι πολιτικοί μας οφείλουν να κατανοήσουν πως:
Ι. Πρέπει να έχουν υψηλό επίπεδο ηθικής συνειδήσεως γιατί αυτή θα τους κρατά άγρυπνους στην πορεία δράσης και ζωής. Ας θυμούνται τους στίχους του Σολωμού, πάντ΄ ανοιχτά, πάντ΄ άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου.
2. Συμμόρφωση της συμπεριφοράς των στο πνεύμα και τις υποχρεώσεις του υπηρετείν το Κοινό Αγαθό.
3. Να μη λησμονούν ουδέ προς στιγμήν τη ρήση του Περικλέους «στον δημόσιο βίο αποφεύγομε την παρανομία».
4. Ισχύει και γι΄ αυτούς ό,τι και για τους γιατρούς(κατά τον Ιπποκράτη), πως δηλαδή «δεν αρκεί μόνον να ωφελούν, αλλά θα πρέπει με τις πράξεις των και να μην βλάπτουν».
5. Δεν πρέπει να στοχεύουν πρωτίστως σε μια επιτυχημένη προσωπική τους σταδιοδρομία, αλλά αυτή να έρχεται ως δικαίωση των αγώνων τους για το Κοινό Συμφέρον. Η καταξίωση να είναι η αναπόφευκτη κατάληξη, όχι το απαρχής ζητούμενο.
6. Δίψα για την αλήθεια που σημαίνει απελευθέρωση από την ανάγκη του ψεύδους και τη δουλεία της πλάνης. Ο Πλάτων ταύτιζε το Αληθές με το Αγαθόν.
7. Φιλοδοξία γι΄ αυτούς πρέπει να είναι το Έπαθλον της Αρετής και σε καμμία περίπτωση ο πλουτισμός ένεκα πολιτικών αξιωμάτων.
8. Οι πολιτικοί ως «ποιμένες ανθρώπων» πρέπει να ακολουθούν μιαν απαράβατη αρχή: να πράττουν ό,τι είναι σοφό και δίκαιο. Το μετά νου και τέχνης δικαιότατον ( Πλάτων, Πολιτικός ).
9. Δεν πρέπει να υποτιμούν τη σημασία της Ορθοδοξίας η οποία αποτέλεσε πάντοτε πλούσιο πνευματικό ταμείο. Ιδιαίτερα σήμερα που η παγκόσμια συγκυρία παρέχει στην Ορθοδοξία ποικίλες ευκαιρίες, άρα εμμέσως και στην Ελλάδα που θεωρείται (και είναι) το Κέντρο της απανταχού Ορθοδοξίας.
10. Οφείλουν να συνειδητοποιήσουν πως η Ελλάδα διέπρεψε ανά τους αιώνες στον Πολιτισμό και πως η συνεισφορά της είναι εσαεί πολιτιστική. Ο πολιτισμός είναι ο καλύτερος πρεσβευτής μας σε όλες τις χώρες του κόσμου. Ας μην τον υποτιμούν.
