Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Τον τελευταίο καιρό και ενώ η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο συνεπεία του προσφυγικού προβλήματος είναι έντονη, η Τουρκία αντί να συμβάλλει με την έμπρακτη συμμετοχή της, στην αντιμετώπιση της καθημερινής ροής των προσφύγων, από τις ακτές της στα ελληνικά νησιά του Αρχιπελάγους, άδραξε τη ευκαιρία με τις καθημερινές παραβιάσεις του Εθνικού μας Εναερίου Χώρου (ΕΕΧ) και τις υπερπτήσεις πάνω από τα νησιά μας (Οινούσες - Παναγιά - Λέσβος) να γκριζάρει ακόμα περισσότερο το Αιγαίο, στέλνοντας συγχρόνως το δικό της μήνυμα τόσον στο ΝΑΤΟ, όσο και στους ισχυρούς της Γης ότι, στο χώρο αυτό έχει ζωτικά συμφέροντα και δεν πρόκειται ποτέ να παραιτηθεί αυτών και να τα απεμπολήσει.
Η Ελλάδα ουδέποτε έχει αρνηθεί στην Τουρκία να κάνει χρήση σε όλα τα διάσπαρτα τμήματα του Διεθνούς Εναερίου Χώρου του Αιγαίου (ΔΕΧ), αρκεί να υποβάλλει προς τούτο κανονικά τα προβλεπόμενα σχέδια πτήσεων των στρατιωτικών της αφών. Αυτό είναι πέρα για πέρα ξεκάθαρο και δεν επιδέχεται από κανέναν, καμιάς απολύτως αμφισβητήσεως. Διαφορετικά ο Εναέριος Χώρος (ΕΧ) του Αιγαίου θα καταστεί για την ασφάλεια των πτήσεων (πολιτικών και στρατιωτικών αεροσκαφών) μια άκρως επικίνδυνη περιοχή που, η Χώρα μας είναι ως αρμόδια αρχή του, Flight Information Region (Περιοχή Πληροφοριών πτήσεων Fir Αθηνών), ευθύνη την οποία έχει εκχωρήσει από το 1952 στην Πατρίδα μας, ο οργανισμός πολιτικής Αεροπορίας ο γνωστός international civil Aviation Organization (ICAO) και επομένως δεν μπορεί να επιτρέψει, αυτή την καθημερινή αναστάτωση και πολύ καλά κάνει που, μέχρι σήμερα αντιδρά έμπρακτα και δυναμικά με την πολεμική της Αεροπορία στις ορέξεις και τις επιδιώξεις της Τουρκίας που, είναι, η διχοτόμηση και η συγκυριαρχία στο Αιγαίο. Στο Fir Αθηνών η χώρα μας δεν ασκεί καμία απολύτως κυριαρχία, αλλά διεκπεραιώνει μόνο μια λειτουργία των ICAO, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση διπλωματικά κωφεύει.
Η χώρα μας έχει θεσπίσει από το 1931 για καθαρά αστυνόμευσης εύρος ΕΕΧ 10 ναυτικά μίλια (ΝΜ) και πλάτος χωρικών υδάτων από το 1936, 6 ΝΜ. Έχουμε συνεπώς ένα ιδιότυπο καθεστώς να μη συμπίπτουν δηλαδή, τα εναέρια σύνορα με τα χωρικά μας ύδατα. Και εδώ η θέση μας σε συνδυασμό με το δικαίωμα που, έχουμε να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ΝΜ, υπακούει για τα καλά στη διεθνή νομιμότητα, αλλά δυστυχώς για εμάς η Τουρκία δίδει επ αυτού τη δική της αυθαίρετη ερμηνεία.
Όταν τα τουρκικά στρατιωτικά αεροσκάφη εισέρχονται στο Fir Αθηνών, χωρίς να υποβάλλουν σχέδια πτήσεων ή να μην ενημερώνουν προς τούτο τη χώρα μας (Fir Αθηνών), τότε κάνουν παράβαση των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας. Εάν τώρα στη συνέχεια εισέλθουν μέσα από τα 10 ΝΜ τότε προβαίνουν στην παραβίαση του ΕΕΧ. Συνήθως δεν αρκούνται μόνον σε αυτά, αλλά υπερίπτανται και κατοικημένων νησιών μας (Αγαθονήσι - Φαρμακονήσι - Φούρνοι - Καστελόριζο - Οινούσα - Λήμνος - Λέσβος κ.λ.π.). Για τα πολιτικά της αεροσκάφη η Τουρκία ακολουθεί πιστά τους κανόνες του ICAO και του Fir Αθηνών και επομένως αναγνωρίζει έμπρακτα πλέον τις αρμοδιότητες της χώρας μας και εδώ, έρχεται σε πλήρη αντίφαση με τον εαυτόν της, όταν υποστηρίζει με τη δική της αυθαίρετη ερμηνεία, ότι τα στρατιωτικά της αεροσκάφη, δεν υπόκεινται σε αυτές τις ρυθμίσεις και τις διατάξεις του ICAO και του Fir (Αθηνών).
Η καθημερινή αυθαίρετη είσοδος των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών στο Αιγαίο άρχισε το 1974, αρχικά δειλά - δειλά και στη συνέχεια μαζικά και δυναμικά και έτσι με την πάροδο του χρόνου ξέσπασε πάνω από το Αιγαίο, μια ιδιότυπη εναέρια μάχη, με όλες τις διαδικασίες και τις φάσεις μιας κανονικής αερομαχίας, δεν γίνεται όμως η πυροδότησης των όπλων. Δηλαδή δεν γίνεται το τελευταίο κλικ από τους πιλότους (Έλληνες - Τούρκους).
Η Τουρκία επειδή το Διεθνές Δίκαιο των Θαλασσών του Μοντέγο Μπέϊ (Τζαμάϊκα) 1982 καθόλου και πουθενά δεν την ευνοεί και γι’ αυτό εξάλλου δεν το υπογράφει, αν και το έχουν επικυρώσει, μέχρι σήμερα τουλάχιστον 170 χώρες, προσπαθεί με τη λεγόμενη χρησικτησία στο Αιγαίο, να αποκτήσει αρμοδιότητες και δικαιώματα που, δεν απορρέουν από καμία διάταξη του Διεθνούς Δικαίου, συμβάσεων και συνθηκών, να περάσει δηλαδή έτσι στη διεθνή κοινότητα ότι, είναι κατάφωρα αδικημένη και δεν είναι δυνατόν με την τεράστια ακτογραμμή που, όντως διαθέτει στο Αιγαίο και στην Ανατολική λεκάνη της Μεσογείου, να περιορισθεί σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο των Θαλασσών στο 10% τούτου (Αιγαίο) ενώ η Ελλάδα με 6 ΝΜ χωρικά ύδατα κατέχει, το 35% και με 12 ΝΜ το 35%, γίνεται 64%.
Το θέμα των ελληνοτουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο έχει πλέον διεθνοποιηθεί και έχει γίνει από διμερές που, είναι σε διεθνές και θα επιλυθεί, παρά τις ακραίες καθημερινές παραβιάσεις των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο και με τις υπερπτήσεις των τουρκικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά, μόνον και μόνον με ένα ιστορικό συμβιβασμό που, θα προκύψει έπειτα από ειλικρινείς διαπραγματεύσεις και μόνο και απ’ ότι φαίνεται αυτό αρχίζει πλέον να ωριμάζει και στους δύο Λαούς. Η Τουρκία σήμερα αντιμετωπίζει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα με κυρίαρχο το Κουρδικό γνωρίζει όμως ότι, το καθεστώς του Αιγαίου δεν μπορεί να αλλάξει με αυτούς τους τραμπουκισμούς και βρίσκει έτσι ως σάκο του μποξ τη χώρα μας για να εκτονώνεται.
Αυτές οι προκλήσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται με ψυχραιμία και σύνεση. Εξάλλου αυτές οι τυχοδιωκτικές συμπεριφορές της Τουρκίας, σίγουρα την εκθέτου διεθνώς και αδυνατίζουν παρά ενισχύουν τις θέσεις της. Δεν χρειάζεται επομένως ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κος Καμμένος να φοράει την στολή παραλλαγής και να επιχειρεί, να γυρίσει το ρολόι πίσω στις εποχές δηλαδή ενός ανεξέλεγκτου και ανεδαφικού εθνικισμού που, σίγουρα ζημιώνει και εκθέτει τη χώρα μας, αν δεν τη γελοιοποιεί κιόλας και «ο νοών νοείτω».
Προβαίνω σε αυτή τη σύντομη και επιγραμματική ανάλυση, γιατί φαίνεται ότι οι Κυβερνώντες και τα λοιπά κόμματα που, διαμορφώνουν τα πολιτικά δρώμενα της χώρας, αλλά και ο Λαός δεν έχουν αντιληφθεί ότι ζούμε σε έναν απρόβλεπτο και ρευστό βαλκανικό περίγυρο, με γείτονες που καθημερινά μας υπονομεύουν και μας υποβλέπουν που, έχουν μάλιστα εμφανώς το αποτύπωμα Τουρκικού δακτύλου (Αλβανία - Σκόπια).
Ο Μιχαήλ Γκρίλλας είναι Σμήναρχος ε.ά.
