Του Χρήστου Τσαντήλα
«...είμαστε η χώρα που μέχρι πρόσφατα δεν ήξερε πόσους δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους πληρώνει. Περιμένετε αλήθεια, να ξέρει πόσους μετανάστες φιλοξενεί;»...
ΡΗΤΟΡΙΚΟ το ερώτημα, που έθεσε πάρα πολύ έξυπνα, φίλος, στην παρέα του στο διαδίκτυο, απολύτως κατατοπιστικό όμως για την κατάσταση που επικρατεί στη διαχείριση του μεταναστευτικού από τα συναρμόδια υπουργεία, αλλά και ενδεικτικό του βαθμού εμπιστοσύνης με την οποία (δεν) περιβάλλει ο κόσμος την κυβέρνηση στο μέγα θέμα των δεκάδων χιλιάδων προσφύγων, που φορτώθηκε για λογαριασμό ολόκληρης της Ευρώπης, η χώρα μας.
ΚΑΙ ενώ η ευρωπαϊκή συμμαχία (απεδείχθη ότι) χαρακτηρίζεται από την προστασία των «εθνικών συμφερόντων» των κρατών – μελών, ξεχωριστά, όπερ μεταφραζόμενο σημαίνει «έκαστος για την πάρτη του», ή αλλιώς «τι συμμαχία και κουραφέξαλα», η χώρα μας, που λόγω της γεωγραφικής της θέσης θα έπρεπε να είχε εκμεταλλευτεί το μεγάλο πλεονέκτημα, καθώς είναι το νότιο σύνορο της Ευρώπης, απώλεσε κάθε ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τα μέγιστα το προσφυγικό, ανταλλάσσοντας τις υπηρεσίες που θα πρόσφερε στον Βορρά, με ένα πακέτο αναπτυξιακών οικονομικών ανταλλαγμάτων.
ΑΛΗΘΕΙΑ, ποιος πολιτικός από τους γνωστούς «χαρισματικούς» ηγέτες της Ελλάδος, που πέρασαν, δεν θα άρπαζε την ευκαιρία να βγάλει κέρδη, υπό το κράτος της ξενοφοβίας που διακατέχει την Ευρώπη; Σήμερα όμως, ποιος πολιτικός από τους υπάρχοντες, θα μπορούσε να το κάνει; Δυστυχώς ουδείς δείχνει να διαθέτει όχι τόσο την ικανότητα όσο και την εμπιστοσύνη του κόσμου. Η «επιτροπεία» που (από εκείνη την ηλιόλουστη ημέρα στο Καστελόριζο), μπήκε στη ζωή μας και δεν γνωρίζει κανείς πότε θα βγει, αφαίρεσε από την ελληνική κυβέρνηση κάθε αρμοδιότητα για χάραξη εθνικής πολιτικής, αν αυτή δεν είναι σύμφωνη με τις απαιτήσεις των δανειστών.
ΚΑΚΑ τα ψέματα λοιπόν. Οι προηγούμενοι κυβερνώντες, κρίθηκαν. Ο Τσίπρας όμως, την πάτησε περισσότερο. Διότι ήλπιζε ότι η εκλογή του θα άλλαζε τη στάση των δανειστών. Όμως έπεσε έξω. Και το χειρότερο, άργησε να το καταλάβει. Οι δανειστές μας, όχι μόνο δεν τον στήριξαν, αλλά σκλήρυναν και τη στάση τους. Και του ζήτησαν να εφαρμόσει όλα αυτά που είχαν συμφωνήσει μαζί τους οι προηγούμενοι. Και όχι μόνο αυτά, αλλά με τις... αμερικανιές του Βαρουφάκη και τις πρωθυπουργικές κωλοτούμπες της περιόδου εκείνης, του ζητούν τώρα και άλλα τόσα...
ΚΑΙ δεν μας έφταναν όλα αυτά, βρίσκεται τώρα ο πρωθυπουργός και αντιμέτωπος με την έκρηξη του μεταναστευτικού. Να έχεις να διαχειριστείς κάποιον που δεν θέλει και να καθίσει στην Ελλάδα, της πείνας, της μιζέριας και του αβέβαιου μέλλοντος. Τέτοια χώρα γίναμε. Να μην θέλουν να μείνουν εδώ, ούτε εκείνοι που βρίσκονταν δεκαετίες πίσω από εμάς σε ανάπτυξη και ποιότητα ζωής. Σου λέει, τι να κάνουμε στην ψωροκώσταινα; Αυτοί με δανεικά ζουν. Πιο πάνω, πιο πάνω...
