Yπό Κοσμά Μιλτ. Μαρκάτου, καθηγητού ΤΕΙ
Η ομόκεντρος ιεροθεσία της πόλεως Λαρίσης αποτελεί μίαν εκ των αντιστοίχων 164, που εμελετήθησαν στα πλαίσια του πενταετούς ερευνητικού προγράμματος στο ΤΕΙ Λαρίσης (2099 – 2004), τα αποτελέσματα του οποίου εδημοσιεύθησαν σε δύο βιβλία υπό τους τίτλους, ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΑΣΤΡΟΘΕΣΙΑ ΙΕΡΩΝ ΚΑΙ ΝΑΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (2004, 1η έκδοση) και ΟΜΟΚΕΝΤΡΟΣ ΙΕΡΟΘΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (προσφάτως, 2014, 2α έκδοση ανακαινισμένη).
Η ανάληψη του προγράμματος απεσκόπει στον έλεγχον της αναφοράς τού Αριστοτέλους, [Πολιτικά VII,1331a]: Οι οίκοι δε (σημ., τα ιερά) οι καθιερωμένοι διά την λατρείαν των θεών αρμόζει όπως ευρίσκωνται όχι μόνον εις την κατάλληλον θέσιν (σημ., ώστε να ικανοποιείται ο νόμος), αλλά και εις την ιδίαν, εκτός εκείνων των οποίων την θέσιν ορίζει ο νόμος χωριστά, ή κάποιον μαντείον πυθόχρηστον (σημ., στη περίπτωση κατά την οποίαν η θέση έχει εξαφανισθεί, λόγω, π.χ., γεωλογικής αναστατώσεως).
Ορισμός ομοκέντρου ιεροθεσίας: Δοθέντος ενός ιερού (κέντρου, π.χ.της Λαρίσης1 με μέτρηση στο θέατρον Α), να προσδιορισθεί το σύνολον των ιερών της Ελλάδος, τα οποία ανά δύο (ο ελάχιστος αριθμός - εξ ορισμού), τρία, τέσσερα κλπ.ευρίσκονται έπί ομοκέντρων περιφερειών με κέντρον την Λάρισα και υπό την προϋπόθεση αυτές, δηλαδή οι ακτίνες των να μην υπερβαίνουν τα 400 μέτρα (στην πραγματικότητα η διαφορά των ακτίνων των - διαφορά ακτίνων ή αποστάσεων εξ ορισμού).
Διαδικασία μετρήσεων: Με την βοήθειαν του GPS (του θεσιολάβου) και παρουσία τεσσάρων δορυφόρων κατ’ ελάχιστον στο Διάστημα εμετρούνται οι γεωγραφικές συντεταγμένων Φ (πλάτος) και λ (μήκος) των αρχαιολογικών χώρων (ιερών) της Ελλάδος, με ταυτόχρονον εισαγωγήν των στον υπολογιστήν. Εμετρήθησαν συνολικώς 264 θέσεις αρχαιολογικών χώρων. Ακολούθως αυτές με την χρήση του ειδικού λογισμικού των Συστημάτων Γεωγραφικών Πληροφοριών εντάσσονται σ’ ένα τετραγωνικόν πίνακα 264Χ264, ο οποίος δίδει τις αποστάσεις των μετρηθέντων ιερών ανά δύο. Τέλος, με την χρήση αρμοδίων βάσεων δεδομένων και ειδικού λογισμικού (αυτό συνετάγη υπό του κ. Ζήσκου, καθηγητού της Πληροφορικής) καταστρώνονται οι πίνακες μετρήσεων της Ομοκέντρου Ιεροθεσίας, δείγμα των οποίων (της Λαρίσης1) εκτίθεται στην αρχήν του παρόντος.
Η ομόκεντρος ιεροθεσία της Λαρίσης:
1. Τα ιερά κατανέμονται σε ομάδες των δύο, τριών, τεσσάρων, κλπ (38 τον αριθμόν), και οι αποστασεις (οι ακτίνες των) από την Λάρισα1 (θέατρον Α) καταχωρούνται στους πίνακες των μετρήσεων κατ’ αύξον μέγεθος (βλέπε ανωτέρω). Η ελαχίστη ακτίς (απόσταση) είναι (ΛΑΡΙΣΑ1, ΑΡΜΕΝΙΟΝ) = 32535, ενώ η μεγίστη (ΛΑΡΙΣΑ1, ΗΛΙΟΝ) = 297505, όπου «ΗΛΙΟΝ» θέση κάτωθεν της κορυφής (της πυραμίδος) του Ταϋγέτου (ονομασία δοθείσα υπό του κ. Βασιλάκου, σχετικού ερευνητού).
2. Η Λάρισα1 (θέατρον Α) συνδέεται με 77 αρχαιολογικούς χώρους (εκ των 264): Αρμένιον, Φαρκαδών, Ολοσσών, Κλοκωτός1, Μελίβοια2, Φεραί2, Φάρσαλα, Οιχαλία, Δολίχη, Καρδίτσα, Θαυμακός, Ορμίνιον, Θερμοπύλαι, Ηράκλεια, Βεργίνα, Ιτέα, Ιωάννινα, Αρτα, Κίρρα, Ορχομενός, θέρμον, Λεβάδεια, Δωδώνη (θέατρον), Γαλαξείδιον, Στράτος, Απολλωνία, Μεδεών, Ναύπακτος1, Θύρρειον, Λυσιμάχεια, Αρέθουσα, Υλίκη, Κόνιτσα, Μακύνεια (θέατρον), Πλευρών (θέατρον), Αιτωλικόν, Ακτιον, Πρέβεζα, Πάτραι3, Χαλκίς, Αστακός, Εφύρα, Ισθμια, Ακροκόρινθος, Μέγαρα, Κρομμυών, Κλεωναί, Νεμέαι, Αγ.Τριάς, Ηλις2 (θέατρον), Μυκήναι, Αργος1, Μιδέα, Μαντίνεια1 (θέατρον), Νεστάνη1, Ελληνικόν, Τίρυνς, Αίγινα, Λιγούριον, Ναύπλιον, Ολύμπία3, Θάσος1, Λέρνα, Επίδαυρος (θέατρον), Βραυρών, Σκιλλούς, Υπανα, Μακύνεια (θέατρον), Ασίνη2, Κρέστενα, Στείρις2, Πύργος, Αλίφειρα, Φειά, Αίπυ, Ηλιον, Μαρώνεια1 (θέατρον). 7
3. Οι ομόκεντροι περιφέρειες του χάρτου, με κέντρον την Λάρισα1 (θέατρον Α) είναι μέσες, και οι ακτίνες των αντιπροσωπεύουν τον μέσον όρον εκάστης ομάδος ιερών: Έτσι διά δύο ιερά (ο ελάχιστος αριθμός ιερών εξ ορισμού), η μέση ακτίς είναι το άθροισμα των ακτίνων των (των αποστάσεών των), διαιρούμενον διά δύο. Διά τέσσερα ιερά (το ένα επαναλαμβάνεται), η μέση ακτίς είναι το άθροισμα των ακτίνων των (των αποστάσεων των), διαιρούμενον διά τέσσερα. Διά έξι ιερά (τα τριά επαναλαμβάνονται), η μέση ακτίς είναι το άθροισμα των έξι ιερών, διαιρούμενον διά έξι, κοκ.
Σημείωση: Αυτό το ζεύγος των ακτίνων εκάστης ομοκέντρου περιφερείας σχηματίζει μετά της αντιστοίχου βάσεως (τεμνούσης) ένα μέσον τρίγωνον: Οι ακτίνες, ως διαφέρουσες, στην πραγματικότητα σχηματίζουν δύο τρίγωνα, αφού οι καταλήξεις των ακτίνων κείνται σε δύο ομοκέντρους περιφέρεις. Αυτό το μέσον τρίγωνον ταυτίζεται με το αντίστοιχον του «ΤΡΙΓΩΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ».
Συμπέρασμα: Η Ομόκεντρος Ιεροθεσία μπορεί να σχετισθεί ή και να ταυτισθεί με τον νόμον (την Παράδοση) του Αριστοτέλους (βλέπε ανωτέρω), που καθώρισε άπαξ και δια παντός τις θέσεις των ιερών και ακολούθως καθώριζε αφ’ ενός τις νέες θέσεις (ίδρυση νέων ιερών), αφ’ ετέρου τις θέσεις των εξαφανιζομένων ιερών, εξ αιτίας γεωλογικών καταστροφών.
* Αυτό το συμπέρασμα τίθεται υπ’ όψη της επιστημονικής κοινότητος.
