Στις 4 Ιουνίου 1942 υπέκυψε στα βασανιστήρια και τις σωματικές κακώσεις που υπέστη από τους Ιταλούς ένας τίμιος Έλλην αξιωματικός: Ο Ταγματάρχης Ιωάννης Μπαλντούμης, ήρωας του Αλβανικού πολέμου. Ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες που συνέλαβε την ιδέα της αντιστάσεως κατά των κατακτητών από των πρώτων ημερών της υποδουλώσεως της Χώρας.
Συνελήφθη υπό των Ιταλών κατόπιν προδοσίας και κατεδικάσθη υπό του στρατοδικείου Μεσολογγίου. Δαρείς ανηλέως και υποστάς αφάνταστα βασανιστήρια και σωματικάς κακώσεις, μετεφέρθη τελικώς εις τας φυλακάς Λαρίσης.
Ο φίλος και συνεργάτης του Διον. Καράτζος, συνταγματάρχης ε.α., γράφει για τον βλαχικής καταγωγής ηρωικό Έλληνα:
«Εις το θεραπευτήριον όπου τον επισκεπτόμεθα ουδέποτε ελησμόνει την ιστορικήν του κάπαν της Τρεμπεσίνας και διηνεκώς την σκέψιν του εβασάνιζε το σύμβολον αυτό του Έλληνος αντάρτου του 1904 όπως και ο πόθος της ελευθερίας. Ο λεβεντόκορμος Γιάννης Μπαλντούμης, το μεγάλο αυτό παιδί, τελικά υπέκυψε θανών την 4ην Ιουνίου 1942 και καταλαβών μίαν από τας εξαιρέτους θέσεις εις το πάνθεον των Θεσσαλών και Μακεδόνων ηρώων αγωνιστών».
Και ο ίδιος, για τις ηρωικές ώρες του ελληνικού στρατού στην Τρεμπεσίνα για την εαρινή επίθεσι του Καμπαλέρο, τον Μάρτιο 1941, γράφει:
«Έχει προπαρασκευάσει τους άνδρας του καταλλήλως για την εσχάτην θυσίαν. Εγνώριζε καλώς να σαγηνεύει τους υφισταμένους του. Αγαπά και αγαπάται από όλους. Δέχεται με το τάγμα του την σφορδράν επίθεσιν της 9ης Μαρτίου 1941 ενός ιταλικού βομβαρδισμού. Βήμα και βλήμα. Μέτρο και οβίδα. Ολόκληρος ο τομεύς του ανασκαφείς επί τριήμερον φαίνεται υψωθείς κατά ένα μέτρον.
Το εσπέρας της πρώτης ημέρας των βομβαρδισμών ολόκληρον το τάγμα του με τα νύχια και τις λόγχες σκάπτει χαρακώματα και αμπριά.
Εις 70 άνδρας μετρούνται αι απώλειαι του την πρώτην ημέραν. Μένει βράχος ακλόνητος καθ’ όλην την διάρκειαν της ανείπωτης αυτής θεομηνίας.
Είναι πανταχού παρών εις όλα τα κρίσιμα σημεία του μετώπου του τάγματός του. Εμψυχώνει τις λιποψυχίες δια της παρουσίας του. Με την ιστορικήν του κάπαν, κρεμασμένην από τον αριστερον ώμον του, βροντοφωνεί ως άλλος Κολοκοτρώνης, «παλληκάρια μου, εδώ είμαι, μαζί σας», εν μέσω χαλάζης οβίδων, όρθιος και ατάραχος, με ασύγκριτη περιφρόνησι προς τον θάνατο.
Πάντες έμειναν εις τας θέσεις των μιμούμενοι το παράδειγμά του. Αντί να τον ενθαρρύνουμε, μας ενθαρρύνει αυτός:
«Οι φρατέλλοι δεν θα περάσουν. Και ένας μας να μείνει ακόμα», μας λέει από το άλλο άκρον του σύμπαντος. Μας έδωσε τον λόγον της τιμής του και τον ετήρησε.
«Επί πενθήμερον αντιμετωπίζει εναλλάξ πότε τον βομβαρδισμόν και πότε την επίθεσιν του εχθρικού πεζικού με την ιδίαν απάθειαν και αδιαφορίαν».
Είναι από τας σπανίας περιπτώσεις της ιστορίας, καθ’ ας «τόσον ολίγοι γενναίοι έσωσαν τόσον πολλούς».
Τα ατυχήματα του εχθρού έσχον ως αποτέλεσμα να εμβάουν εις μεγίστας ανησυχίας την Ιταλικήν Διοίκησιν, η οποία, με επικεφαλής τον Μουσολίνι, παρηκολούθει την δραματικήν εξέλιξιν, εξέλιξιν, θεωμένη της συμφοράς της – ως άλλος Ξέρξης από του Αιγάλεω από το παρατηρητήριον «Τρία Αυγά».
Προ εσχάτης αποκαρδιώσεως ευρεθείσα η φασιστική ηγεσία, έλαβε την απονενοημένην απόφασιν της προωθήσεως, δια παρακειμένης βαθείας χαράδρας, ενός εκλεκτού συντάγματος Μελανοχιτώνων, για να πέση ολόκληρον αιχμάλωτον, με τρεις ανωτέρους αξιωματικούς φασίστας, εις χείρα του ηρωικού τάγματος Μπαλντούμη.
Για τον ηρωικό Μπαλντούμη, που αντέστη στους Ιταλούς και Λεγεωναρίους, ο Σύνδεσμος Σαμαριναίων Λαρίσης, με την συνδρομήν του ΓΕΣ, θα στήσουν στη Σαμαρίνα τον ανδριάντα του. Η οικογένεια του αξέχαστου ήρωα μένει σήμερα στο Πραιτώρι Ελασσόνας.
Μ.Φ.Χ.
Γεράσιμος Γεράσης
Συνταξιούχος δερματέμπορος
Τύρναβος
