Του Άγγελου Γ. Αγοραστού διδάκτορα Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Είναι περίεργο αυτό που συμβαίνει στην πόλη μας. Με το που εκλέγεται ο κάθε δήμαρχος το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να φτιάχνει … πεζοδρόμους. Σε μια πόλη που είναι μακράν η πιο πεζοδρομημένη στην Ελλάδα και που έχει πιο πολλούς πεζοδρόμους από τη Ρώμη με 20πλάσιο πληθυσμό. Και όμως, στο Δήμο ψάχνουν εναγωνίως ποιον δρόμο να πεζοδρομήσουν. Σε λίγο οι κάτοικοι του κέντρου, θα σταθμεύουμε στη Γιάννουλη για να πάμε στα σπίτια μας.
Η ιστορία με τις πεζοδρομήσεις ξεκίνησε πριν από δεκαετίες από τους προηγούμενους δημάρχους. Και πράγματι έπρεπε να γίνουν κάποιοι πεζόδρομοι. Από ένα σημείο και μετά όμως το κακό παρα-έγινε. Στο κέντρο της πόλης έχουν απομείνει 4-5 δρόμοι στους οποίους διοχετεύεται όλη η κυκλοφορία. Και παρ όλα αυτά κάθονται όλη μέρα στο δημαρχείο και σπάνε τη γκλάβα τους ποιον δρόμο να πεζοδρομήσουν. Παραγγέλνουν μελέτες (άλλα πεταμένα λεφτά) ... τους λένε δεν υπάρχουν δρόμοι ... πως θα κυκλοφορούν τα αυτοκίνητα ... αυτοί εκεί, επιμένουν ... βρείτε μας δρόμους να πεζοδρομήσουμε!
Βρήκαν λοιπόν το φρούριο - έκαναν και το βιοκλιματικό έκτρωμα που μας κόστισε 5 εκατομμύρια ευρώ! - το γέμισαν τουβλάκι πεζοδρομίου και μάρμαρα. Αλλά πάει, τελείωσε και αυτό. Στο Δήμο όμως θέλουν να ξοδέψουν και άλλα σε τουβλάκια, που να τα βάλουνε όμως; Άμα έχεις φαντασία όμως, πάντα βρίσκεις λύσεις. Θα αλλάξουμε τα τουβλάκια στους υφιστάμενους πεζοδρόμους, σκέφθηκαν! Μα δεν είναι φθαρμένα. Δεν πειράζει, εμείς θα τα αλλάξουμε!
Έκπληκτοι λοιπόν πολλοί συμπολίτες, στεκόμαστε στην Κούμα και παρακολουθούμε τα συνεργεία να αλλάζουν, με τα λεφτά των Λαρισαίων, τα άφθαρτα τουβλάκια με άλλα και να κάνουν νέα σχεδιάκια όπως κάνουν τα παιδάκια με τα τουβλάκια lego! Έκαναν ρόμβους, τριγωνάκια και τετράγωνα, καλλιτέχνες (!) οι άνθρωποι, και όταν κάποιος τους ρωτούσε γιατί τα αλλάζετε αφού δεν έχουν φθαρεί, του απαντούσαν: «είναι εντολή του δημάρχου, τι σε νοιάζει; εσύ τα πληρώνεις;». Φαίνεται ότι στο Δήμο ανακάλυψαν τα λεφτόδενδρα! Και το ίδιο είχε συμβεί μέσα στα Χριστούγεννα στην Ρούσβελτ. Και έπεται και συνέχεια.
Το γεγονός ότι το κόστος των πεζοδρομίων και ιδιαίτερα των μαρμάρων είναι πολλαπλάσιο της ασφάλτου των δρόμων (καμιά λακκούβα θα φτιάξετε ή απαξιείτε για τις φθηνο-δουλειές;) ή χαοτικά πολλαπλάσιο του γκαζόν με το οποίο θα μπορούσαν να στρωθούν οι πλατείες δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μας βάζει σε πονηρές σκέψεις, ούτε για τους προηγούμενους δημάρχους μας, ούτε βέβαια για τον τωρινό. Ιδιαίτερα για τον τωρινό έχουμε έναν επιπλέον λόγο να κοιμόμαστε ήσυχοι. Τώρα έχουμε αριστερό δήμαρχο βρε! Είναι ποτέ δυνατόν ένας αριστερός δήμαρχος να χαρίζει τα λεφτά του λαού στους καπιταλιστές εργολάβους και στους κεφαλαιοκράτες εργοστασιάρχες; αυτούς που πίνουν το αίμα του λαού με το μπουρί της σόμπας; (σύμφωνα με την αριστερή φρασεολογία).
Μήπως όμως κάνουν πεζοδρόμους για να μειώσουν τις ήδη λιγοστές δωρεάν θέσεις στάθμευσης ούτως ώστε να σταθμεύουμε όλοι στα ιδιωτικά πάρκινγκ των εργολάβων; (3 ευρώ ο καφές, 6 ευρώ το πάρκινγκ!). Και αυτή η εξήγηση αποκλείεται για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Είπαμε, τώρα έχουμε αριστερό δήμαρχο!
Βρε μπας και το κάνουν για το περιβάλλον; Διότι ως γνωστόν, οι αριστεροί πάντα έχουν μία αυξημένη ευαισθησία για την φύση. Τότε γιατί δεν στρώνουν τις πλατείες με γκαζόν και δεν γεμίζουν τους πεζοδρόμους με παρτέρια που και ελάχιστο κόστος για τις τσέπες των δημοτών θα έχουν και θα φτιάξουν μία πράσινη πόλη; Αυτοί αντιθέτως κόβουν τα δένδρα για να βάλουν πλάκες πεζοδρομίου.
Μήπως το κάνουν για να βελτιώσουν τη ζωή μας εξοβελίζοντας τα «κακά» αυτοκίνητα στο πυρ το εξώτερον; Μια ματιά για το τι συμβαίνει καθημερινά στους πεζοδρόμους αρκεί: μανάδες τραβούν τα παιδιά τους απ' τα μανίκια και πανικόβλητοι μπαμπάδες προσπαθούν να τα προφυλάξουν από τα μηχανάκια, τα αυτοκίνητα, ακόμη και τα ποδήλατα που κινούνται με ιλιγγιώδη ταχύτητα και κάνουν επικίνδυνα ζικ - ζακ ανάμεσα στους πεζούς. Αφήστε τους ντελιβεράδες που τρέχουν σαν τρελοί και περνούν προκλητικά μπροστά από τους αστυνομικούς, οι οποίοι δεν ασχολούνται καθόλου. Διότι οι άνθρωποι μπορεί να κινούνται πάνω στον πεζόδρομο με το μηχανάκι αλλά το κράνος το φοράνε! Όλα κι όλα, μην τα θέλουμε και όλα δικά μας!
Και είμαστε και υποψήφια πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, τρομάρα μας. Για πολιτιστική πρωτεύουσα της Αφρικής με αντίπαλο την Ουγκάντα ... το παλεύουμε. Όποιος έχει πάει σε Ευρωπαϊκή χώρα έχει δει τι θα πει πεζόδρομος και αν τολμά κανείς, έστω να διανοηθεί, να τον καβαλήσει με το μηχανάκι. Τι να έρθουν να κάνουν οι Ευρωπαίοι εδώ; να δούνε αυτά τα χάλια; Η να δούνε τις καφετέριες να έχουν κλείσει τις εισόδους των σπιτιών με τα τραπεζοκαθίσματα;
Αφού λοιπόν στο Δήμο έχουν αυτήν την ψύχωση με τους πεζοδρόμους γιατί δεν τους αστυνομεύουν; Τουλάχιστον ας βάλουν φανάρια και σήμανση! Να ξέρουν οι πεζοί από που να φυλαχθούν. Διότι πιο πολύ κινδυνεύουν πάνω στον πεζόδρομο όπου το κάθε μηχανάκι μπορεί να σου έρθει από παντού, παρά στο δρόμο όπου υπάρχει σήμανση και ξέρεις βρε αδερφέ ότι είναι μονόδρομος!
Και κάτι τελευταίο: η θερμομόνωση έχει νόημα για το σπίτι σου με την προϋπόθεση ότι είσαι ικανός να επιβάλλεις την πειθαρχία στην οικογένειά σου να ανοιγοκλείνουν τα παράθυρα, όταν και όσο χρειάζεται. Σε ένα κτήριο όπως το δημαρχείο με εκατοντάδες υπαλλήλων, όπου ο καθένας μέσα στο καταχείμωνο ανοίγει τα παράθυρα όποτε γουστάρει για να καπνίσει, με την θέρμανση να καίει στους 30 βαθμούς, τι νόημα έχει η θερμομόνωση;
Και το μυστήριο της μανίας των δημάρχων με τους πεζοδρόμους εξακολουθεί ... να παραμένει άλυτο!
