Του Χρήστου Τσαντήλα
ΗΘΕΛΑ να το αρχίσω ακόμα πιο άγρια… Αλλά, νομίζω ότι, χρειαζόμαστε επειγόντως ανανέωση του πολιτικού προσωπικού! Το παρόν πολιτικό σύστημα, έτσι όπως είναι δομημένο πάνω στα θεμέλια της αναξιοκρατίας και της διαπλοκής, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση, δεν μπορεί να αποτρέψει τη συντριβή της χώρας και των πολιτών της. Μιας χώρας που βρίσκεται, πέντε χρόνια τώρα, σε καθοδική περιδίνηση!
ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ που αντιλαμβάνονται ότι τους προσπερνούν οι δύσκολες καταστάσεις, ότι το μπόι τους δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση και είναι πολύ χαμηλό για να καλύψει τα προβλήματα των πολιτών, συνήθως, λίγο πριν τον γκρεμό, εγκαταλείπουν, την κάνουν, πώς λένε οι μικρότεροι… «με ελαφρά πηδηματάκια»! Και διαθέτουμε δύο-τρία παραδείγματα στην πιο πρόσφατη ιστορία διακυβέρνησης της χώρας. Εγκαταλείπουν, δηλώνοντας (σιωπηρώς) αδυναμία να ανταποκριθούν στις εθνικές ευθύνες για την καταστροφή της χώρας, έστω και αν δεν φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για την κατάσταση που διαχειρίζονται…
ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΝ όσοι δεν μπορούν τα «στασίδια» της εξουσίας, κάνοντας κάτι καλό στη χώρα και στους πολίτες της, οι οποίοι χόρτασαν από ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και ψευδολογίες για ολόκληρες δεκαετίες τώρα… Υποσχέσεις και ψεύδη, απ΄ όλους. Αν δεν το πράξουν θα γίνουν στην ιστορία οι ζηλωτές του Νέρωνα, που θα παρακολουθούν απλώς το κάψιμο της εθνικής οικονομίας και τη φτωχοποίηση της κοινωνίας...
ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ, όλοι πλέον το καταλάβαμε, δεν έρχεται για διαρθρωτικούς λόγους. Αλλά για καθαρά εισπρακτικούς! Δεν εγγυάται την απονομή σύνταξης στους νέους εργαζόμενους. Πόσο μάλιστα στους ανέργους… Δεν έχει σχέση με ασφαλιστική μεταρρύθμιση, αλλά με φορολογική επιδρομή! Όλα τα μέτρα που επιβάλλονται από τους τροϊκανούς (όπως στους προηγούμενους έτσι και στη σημερινή κυβέρνηση) έχουν κοινό παρονομαστή. Την αναζήτηση της εξοικονόμησης και εξασφάλισης της επιστροφής των δανεικών. Θέλουν πάση θυσία τα λεφτά τους πίσω οι δανειστές. Κανείς δεν χαρίζει σήμερα, πόσο μάλιστα σε μια Ευρώπη όπου οι μισές χώρες έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους την έξοδο από την ευρωπαϊκή παρέα!
ΠΟΙΟΣ πιστεύει ότι οι δανειστές νοιάζονται για το καλό της ελληνικής οικογένειας; «Γερμανοί», σαν τον Σόιμπλε, που με σθένος και ξεδιάντροπο (για εμάς) τρόπο, υπερασπίζεται το ταμείο της πατρίδας του, είναι όλοι οι δανειστές! Όπου γης. Όποιας εθνικότητος κι αν τυγχάνουν. Ακόμα ακόμα και οι Βούλγαροι, που οικονομικά βρίσκονται στον μεσαίωνα, κατάφεραν να κερδίσουν από τα λάθη μας. Υποδεχόμενοι πολλές χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις. Και φέρνοντας στη δική τους χώρα, απροσδόκητα, την ανάπτυξη στην οικονομία τους. Με απλές κινήσεις. Μειώνοντας και μόνο τη φορολογία και αυξάνοντας τα καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων. Επιτυγχάνοντας έτσι την αύξηση της παραγωγής και την προσφορά εργασίας. Τόσο απλά οι Βούλγαροι μας προσπέρασαν! Δείχνοντας και «ειρωνική …ευγένεια»: «Ευχαριστούμε την Ελλάδα, έγραφε εφημερίδα τους, που μας χάρισε 250.000 θέσεις εργασίας»! Να στείλουν οι γείτονες 300 αντίτυπα να τα μοιράσουμε στη Βουλή! Καθόλου άσχημη ιδέα…
