Η θέρμανση αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο στο ενεργειακό προφίλ ενός κτηρίου και η επιλογή του σωστού συστήματος μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην εξοικονόμηση ενέργειας, διατηρώντας την απόδοση σε υψηλά επίπεδα.
Από τις πλέον αξιόπιστες και αποτελεσματικές προτάσεις είναι η ενδοδαπέδια θέρμανση, η οποία συνδυάζει την οικονομικότερη λειτουργία με την απόλυτη υγιεινή προσφέροντας παράλληλα ιδανική θερμική άνεση στον χώρο.
Αν και από πολλούς θεωρείται μία σχετικά νέα μέθοδος θέρμανσης η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη τεχνική εμφανίζεται για πρώτη φορά στα χρόνια της Ρωμαϊκής εποχής με βασική καύσιμη ύλη τα καυσόξυλα και μέσο μετάδοσης τον αέρα, ο οποίος διαχέονταν σε υπόγεια κανάλια κάτω από τα δάπεδο. Βέβαια, στη σύγχρονη εποχή η εξέλιξη της τεχνολογίας και ειδικά η ανάπτυξη της βιομηχανίας των πλαστικών σωλήνων και των μονωτικών υλικών τη δεκαετία του 1970, επέτρεψαν την επανεμφάνιση της μεθόδου και την κατέστησαν μία από τις πλέον εξελιγμένες τεχνικές θέρμανσης.
ΠΩΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ
Στην ενδοδαπέδια θέρμανση το δάπεδο λειτουργεί ως θερμαντικό σώμα. Οι σωλήνες κατανέμουν τη θερμότητα εκεί που χρειάζεται (και όχι στο υπόγειο ή στους εξωτερικούς τοίχους) και αποδίδουν με ελάχιστη αδράνεια και με χαμηλότερη θερμοκρασία του νερού προσαγωγής. Αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό καθιστά την ενδοδαπέδια θέρμανση κατά 35% οικονομικότερη στη λειτουργία από μια συμβατική θέρμανση, καθώς η θερμοκρασία του νερού προσαγωγής στους σωλήνες φτάνει τους 45°C, ενώ στο καλοριφέρ τους 80°C. Είναι γνωστό ότι όσο χαμηλότερη θερμοκρασία έχει το νερό τροφοδοσίας ενός συστήματος θέρμανσης, τόσο πιο αποδοτικά δουλεύουν οι λέβητες, οι αντλίες θερμότητας και οι ηλιακοί συλλέκτες. Αν δε αναλογιστεί κανείς ότι για κάθε 1°C μείωσης της θερμοκρασίας προσαγωγής, υπάρχει οικονομία καυσίμου 3%, τότε γίνεται αντιληπτό το όφελος να διατηρείται η θερμοκρασία νερού λειτουργίας όσο το δυνατόν χαμηλότερα.
Στα πλεονεκτήματα της ενδοδαπέδιας θέρμανσης συγκαταλέγονται, ακόμη, η ομοιόμορφη κατανομή της θέρμανσης στο χώρο και η αποδέσμευση από τα «ενοχλητικά» θερμαντικά σώματα (έχει υπολογιστεί ότι σε κατοικία 200 τ.μ. τα θερμαντικά σώματα αφαιρούν περίπου 13 τ.μ.).
Επίσης, σημαντικό είναι το γεγονός ότι η ενδοδαπέδια θέρμανση μπορεί να τροφοδοτηθεί με οποιαδήποτε πηγή ενέργειας και εκτός από λέβητες πετρελαίου ή αερίου, μπορεί να συνδυαστεί και με εναλλακτικές πηγές θερμότητας, όπως ηλιακή ενέργεια, θερμοσυσσωρευτές, ηλεκτρική ενέργεια, αποδεικνύοντας ότι είναι ένα «ευέλικτο» σύστημα θέρμανσης, που συνδυάζεται και με φθηνότερες πηγές καυσίμου.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΝΔΟΔΑΠΕΔΙΑΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ
- Εξοικονομεί χώρο στο διαμέρισμα.
- Παρέχει δυνατότητα ανακαίνισης των χώρων.
- Μπορεί να λειτουργήσει και με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
- Κατανέμει ομοιόμορφα τη θερμότητα παντού.
- Θερμαίνει με ευχάριστο και βιολογικώς ορθό τρόπο, καθώς ζεσταίνει περισσότερο τα άκρα, αφήνοντας πιο δροσερό το κεφάλι.
- Δεν αναδύονται οσμές.
- Δεν υπάρχει περίπτωση τραυματισμών, αφού δεν προεξέχουν σώματα καλοριφέρ.
- Παρέχει δυνατότητα αυτονομίας σε κάθε δωμάτιο.
- Λόγω των ειδικών συνθηκών υγρασίας και θερμοκρασίας, προστατεύονται έπιπλα, αντίκες, μουσικά όργανα, πίνακες ζωγραφικής κλπ.
- Είναι εύκολη στη ρύθμιση και στο χειρισμό.
- Ηχομονώνει τα δάπεδα.
