Ο Ευθύμιος Βατζιάςόρισε ως γενικούς κληρονόμους, τα τότε εν ζωή παιδιά του (από τον γάμο του με την Ελένη Χατζηιωάννου), Αθανάσιο, κάτοικο Τουρκοχωρίου (σημ. Νερόμυλοι), Δημήτριο, Ιωάννη και Γλυκερία, κατοίκους Ρετσάνης (ή Ρέτσιανης, σημ. Μεταξοχώρι). Οι άλλες δύο θυγατέρες του, η Ευαγγελία (Ευαγγελή) και η Αγγελική είχαν αποβιώσει τα προηγούμενα χρόνια, λίγο μετά από τον γάμο τους. Τιμώντας τη μνήμη των αποβιωσασών θυγατέρων του, ο Ευθύμιος Βατζιάς κληροδότησε μετρητά και ακίνητη περιουσία στα εγγόνια του.
Η Ευαγγελία είχε παντρευτεί τον Αναγνώστη Καραβατζόπουλο με τον οποίο απέκτησε τρεις θυγατέρες: τη Χαρίκλεια, την Ευανθία και την Ευθυμία. Η Χαρίκλεια παντρεύτηκε τον Φίλιππο Βασιλειάδη από την Αγυιά, η Ευανθία τον Ιωάννη Μπαλιάτσο από τη Ρετσάνη, αλλά έμεινε χήρα σε νεαρότατη ηλικία, ενώ η Ευθυμία δεν είχε ακόμα παντρευτεί. Στις τρεις εγγονές του ο Ευθύμιος Βατζιάς κληροδότησε εξ αδιαιρέτου: α) έναν κήπο εκτάσεως τεσσάρων στρεμμάτων με λεπτοκαρυές (φουντουκιές) στη θέση «Μετσίτι του Γιαχιά» στο Τουρκοχώρι, β) έναν αμπελώνα εκτάσεως ενός στρέμματος στη θέση «Κούτσουρο» της περιφέρειας Ρετσάνης, γ) έναν κήπο εκτάσεως οκτώ στρεμμάτων με 800 μωρεόδενδρα (μουριές), στη θέση «Πετρομαγουλά» της Αγυιάς, δ) έναν κήπο εκτάσεως δύο στρεμμάτων με φουντουκιές στη θέση «Μοναστήρι» της Ρετσάνης και ε) έναν ακόμα κήπο με φουντουκιές εκτάσεως τεσσάρων στρεμμάτων στη θέση «Πετραλώνι» της Ρετσάνης, γνωστού με την ονομασία «Κήπος Μακρή». Τέλος άφησε σε κάθε μία από τις τρεις εγγονές του 500 δρχ. σε μετρητά.
Η Αγγελική είχε παντρευτεί τον Νικόλαο Χατζή Δήμου με τον οποίο απέκτησε τρεις γιους και μία θυγατέρα: τον Δημήτριο, τον Ευθύμιο, τον Ευάγγελο και την Ελένη. Στα τέσσερα εγγόνια του που διέμεναν στη Ρετσάνη, ο Ευθύμιος Βατζιάς κληροδότησε εξ αδιαιρέτου: α) έναν κήπο εκτάσεως οκτώ στρεμμάτων με φουντουκιές στη θέση «Καραμούζα» του Τουρκοχωρίου, β) έναν αμπελώνα εκτάσεως ενός στρέμματος στο Τουρκοχώρι, γνωστού με την ονομασία «Καραμπάς», γ) έναν κήπο εκτάσεως εννέα στρεμμάτων με μουριές στη θέση «Τσαΐρι» της Ρετσάνης, δ) έναν κήπο εκτάσεως δύο στρεμμάτων στην ίδια προηγούμενη θέση, γνωστού με την ονομασία «Παλιομπαχτσές» και ε) ένα αγροτεμάχιο δώδεκα στρεμμάτων στη Ρετσάνη, γνωστού με την ονομασία «Τεκιώτικα». Επίσης ο Ευθύμιος Βατζιάς άφησε από κοινού στα τέσσερα εγγόνια του το ποσό των 1.500 δρχ. Όσον αφορούσε αποκλειστικά την εγγονή του Ελένη Ν. Χατζή Δήμου, όρισε πως εάν παντρευόταν, θα τις δινόταν ως προίκα, μία οικία στο Τουρκοχώρι, με όλα τα παραρτήματά της (αποθήκες κλπ.), καθώς και ο συνεχόμενος με αυτήν κήπος εκτάσεως τεσσάρων στρεμμάτων με φουντουκιές.
Επειδή ο Ευθύμιος Βατζιάς ήταν διορατικός και οξυδερκής άνθρωπος, ανέφερε στη διαθήκη του, πως επειδή είχε προικοδοτήσει τις θανούσες θυγατέρες του Ευαγγελία και Αγγελική (κατά την εποχή του γάμου τους), όση περιουσία (ακίνητη ή κινητή) ήθελε ευρεθεί μετά από τον θάνατό του (εκτός από αυτήν που έχει αναφέρει στη διαθήκη), αυτή θα δοθεί εξ αδιαιρέτου στα τέσσερα εν ζωή παιδιά του, Αθανάσιο, Δημήτριο, Ιωάννη και Γλυκερία, «επειδή από ετών εμόχθησαν και εισέτι μοχθούν συνεργαζόμενοι μεθ’ εμού προς αύξησιν και δημιουργίαν της εν λόγω περιουσίας μου».
Ο Ευθύμιος Δ. Βατζιάς έζησε περίπου έναν αιώνα και απεβίωσε στις αρχές Ιανουαρίου του 1911 σε ηλικία 98 ετών. Η διαθήκη του δημοσιεύθηκε στο Πρωτοδικείο Λαρίσης στις 26 Ιανουαρίου 1911 [2]. Είχε τιμηθεί από την από την Ελληνική Πολιτεία με τον Χρυσό Σταυρό των Ιπποτών του Β. Τάγματος του Σωτήρος.
Για τα παιδιά του Αθανάσιο και Ιωάννη δυστυχώς δεν διαθέτουμε πληροφορίες. Τον Αύγουστο του 1892 η θυγατέρα του Γλυκερία Ε. Βατζιά αρραβωνιάστηκε τον δικηγόρο και πολιτευτή Γεώργιο Α. Γκανίλα από την Αγυιά, τον οποίο παντρεύτηκε λίγο αργότερα [3]. Ίσως ο πιο γνωστός από τα παιδιά του ήταν ο Δημήτριος Ε. Βατζιάς. Διετέλεσε πρόεδρος της Κοινότητας Ρετσάνης, δημοτικός σύμβουλος και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Δωτίου καθώς και δήμαρχος Δωτίου (1906-1913). Σύμφωνα με τον αξέχαστο Δημήτριο Αγραφιώτη, ο Δημήτριος Βατζιάς διετέλεσε πρώτος πρόεδρος της Φιλαρμονικής Ενώσεως «Ορφεύς» της Αγυιάς (1906) [4], ενώ επί σειρά ετών υπήρξε μέλος της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας των Θεσσαλών (1928).
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχεία Ν. Λάρισας (ΓΑΛ/ΑΝΛ), Συμβολαιογραφικό Αρχείο Αγαθάγγελου Ιωαννίδη, φκ. 036, αρ. 12667 (30 Ιανουαρίου 1892).
[2]. Πρωτοδικείο Λαρίσης, αριθ. 161 (28 Ιανουαρίου 1911).
[3]. Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 148 (2 Σεπτεμβρίου 1892).
[4]. Αγιώτικα Νέα (Διμηνιαίο όργανο του Μορφωτικού Συλλόγου Αγυιάς), τεύχος 6 (Απρίλιος 1996), σελ. 9. Επίσης βλ. την ιστοσελίδα του Πνευματικού Κέντρου Ι. Ν. Αγίων Αντωνίων Αγυιάς (σχετικό άρθρο στις 12 Μαΐου 2015).
