Η κ. Βαγενά κάνει λόγο για «ξεχαρβάλωμα» του ατόμου, για σύγχυση της προσωπικότητας, έλλειψη πρακτικής λογικής, ανεπαρκή ηγεσία και άρνηση συνεργασίας εκ μέρους του κ. Αντωνίου, ενώ αναφερόμενη στον υπουργό και αναπληρωτή υπουργό Υγείας, Ανδρέα Ξανθό και Παύλο Πολάκη, αντίστοιχα, τονίζει ότι «υπήρξαν το δίδυμο στήριγμα που υποβαστάζει το διστακτικό βάδισμα», του Νέστορα Αντωνίου.
Απαντώντας σε ερώτηση για την επόμενη μέρα, η κ. Βαγενά τονίζει ότι θα συνεχίσει τους αγώνες της μέσα από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και την ενεργή συμμετοχή της στο Δημοτικό Συμβούλιο Λαρισαίων.
Αναλυτικά, το κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:
* Κυρία Βαγενά, με την έκδοση του σχετικού ΦΕΚ και την ορκωμοσία της αντικαταστάτριάς σας, ολοκληρώθηκε η διαδικασία της απομάκρυνσής σας από τη θέση της υποδιοικήτριας της 5ης ΥΠΕ Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας. Ποια αίσθηση σας αφήνει αυτή η εξέλιξη;
- Υιοθετώντας τη στάση ενός ανθρώπου συγκροτημένου, εδώ και χρόνια, έτοιμη για κάθε έκπληξη που μπορεί να του επιφυλάσσει η ζωή και ανεξάρτητα από τα προβλήματα ή τις αντίξοες συνθήκες που ενδεχομένως προέκυψαν στη διάρκεια της θητείας μου, θέλω κατ αρχήν να ευχαριστήσω όλους τους εργαζόμενους στην 5η ΥΠΕ Θεσσαλίας και Στερεάς, από άκρη σε άκρη, για τη συνεργασία που είχαμε και την προσήλωσή τους στους στόχους μας κατά την πορεία της κοινής μας προσπάθειας. Νιώσαμε μαζί την ικανοποίηση της ολοκλήρωσης αρκετών διαδικασιών που αναλάβαμε βήμα βήμα να φέρουμε σε πέρας και γι’ αυτό τον λόγο δεν εγκαταλείψαμε ποτέ την προσπάθεια με οποιαδήποτε παραίτησή μου. Χτίσαμε μαζί την αξιοπιστία μας, ξεκινώντας με ενθουσιασμό, πάθος και αγάπη να εφαρμόσουμε αυτά που σπουδάσαμε στη Διοίκηση Μονάδων Υγείας, αλλά και στη Συμβουλευτική σε Χώρους Υγείας.
Το συναίσθημα της αδικίας και του θυμού δεν είναι άλλο από τις σφιγμένες γροθιές και τις δυνατές φωνές.
«Ό,τι έχει διαβεί και πια είναι πέρα από τις δυνάμεις μας, πρέπει να είναι και πέρα από τη λύπη μας». Με τα μάτια στραμμένα στη βελτίωση του μέλλοντος, κρατάω την εμπειρία και την ιστορία.
Εγώ θα συνεχίσω να δίνω τους αγώνες μου μέσα από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ για πραγμάτωση της πολιτικής του όπως αυτή χαράχθηκε στο 2ο Συνέδριο. Ο κ. Αντωνίου μπορεί να μας απαντήσει από πού θα δώσει τους δικούς του αγώνες;
Τη σχέση αιτίας-αποτελέσματος την αναζητούμε πάντα ανάμεσα στις υπερβολές, τις αναλήθειες, τα εύκολα συμπεράσματα που βγαίνουν από λαθεμένα δεδομένα που αντιτίθεται ακόμα και στον ίδιο το σκοπό. Κι αυτό γιατί οι χαρακτήρες αλλάζουν, όχι μόνο γιατί οι ιδέες μεταβάλλονται με την ηλικία, όχι μόνο επειδή με την ηλικία τα ελαττώματα, οι γελοιότητες ή οι διαστροφές φαίνονται ακόμα περισσότερο, αλλά επειδή μεταβάλλονται σε σχέση με τη θέση στην οποία βρίσκονται. Ορισμένες συμπεριφορές και αντιλήψεις διεισδύουν στο μυαλό μας.
* Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της θητείας σας, γράφτηκε στον τοπικό Τύπο, χωρίς να διαψευστεί, ότι υπήρξαν προβλήματα στη σχέση σας με τον διοικητή της ΥΠΕ, Νέστορα Αντωνίου, γινόταν γενικότερα λόγος για την προβληματική συνεργασία μεταξύ σας. Τι ισχύει τελικά και ποιες ήταν οι σχέσεις σας με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας;
- Λέγοντας αυτά που πρέπει να ειπωθούν, αυτές τις μέρες που μόλις χθες γιορτάσαμε την εθνική επέτειο του ΄40, θυμήθηκα την περίπτωση των κακών Γάλλων στη δική τους κατοχή που οι περισσότεροι από αυτούς τους «πονηρούς» έπαιζαν «διπλό παιχνίδι». Από τη μια μεριά έπαιρναν χρήματα από τους Ναζί για να τους βοηθήσουν να σκοτώσουν τη Γαλλία κι από την άλλη έδιναν λίγα χρήματα στην Αντίσταση, όχι για να σκοτώσουν τον Ναζισμό, αλλά για να εξασφαλίσουν το αύριο της ζωής τους. Ο συνειρμός έγκειται στο γεγονός ότι και σήμερα βεβαίως τέτοιου είδους συμπεριφορές τις βλέπουμε καθημερινά και οι πολίτες οπωσδήποτε δεν τις καταπίνουν. Μιλάμε για σύγχυση της προσωπικότητας, διχασμένης σε 2 πρόσωπα. Κάθε λογικός άνθρωπος που έχει συνείδηση δεν «σφυρίζει αδιάφορα». Δεν υπομένει το θόρυβο που τον περιβάλλει χωρίς φανερή ενόχληση ή ιδιαίτερη δυσαρέσκεια. Έτσι λοιπόν μιλάμε για «ξεχαρβάλωμα» του ατόμου, του οποίου αν θυμάμαι καλά η μόνη αντίδρασή του στα δημοσιεύματα που τον αφορούσαν ήταν αν έχει facebook. Ήταν η μοναδική φορά που απάντησε επί 2 συνεχόμενες μέρες.
Από την άλλη, μου έκανε εντύπωση η ακατανόητη έλλειψη πρακτικής λογικής, απλής κοινής λογικής: οι συγκρούσεις πηγάζουν πάντα από ανεπαρκή ηγεσία και προβλήματα προσωπικότητας του ατόμου. Ακόμη και στο ποδόσφαιρο, ένα από τα πιο συχνά κλισέ είναι: «ο διαιτητής τίναξε το παιχνίδι στον αέρα…». Στην περίπτωση της 5ης ΥΠΕ φταίνε και οι δύο υποδιοικητές και όχι ο διοικητής που έχει την ευθύνη να συσκέπτεται μαζί τους και να συνομιλεί μαζί τους συντονίζοντας, επιδιώκοντας κλίμα διαλόγου και ανατροφοδότησης, πράγμα που ο ίδιος ευθαρσώς έλεγε ότι δεν ήθελε! Γιατί δεν αξιολογείται λοιπόν ότι στο κέντρο του ισχυρισμού ότι οι άλλοι έχουν άδικο βρίσκεται στην πραγματικότητα η σιωπηρή παραδοχή ότι δεν θέλουμε να μας φέρουν αντίρρηση και γι΄ αυτό προβάλλουμε αυτό τον ρόλο στους άλλους; Με άλλα λόγια οι «σπουδαίες ιδέες» που έχει δεν τον καθιστούν ικανό να ασκήσει Διοίκηση. Διοίκηση ασκείται όταν οι ιδέες αυτές μοιράζονται, γίνονται ορατές και είναι προσβάσιμες στους άλλους. Ένταση και αντιπαράθεση συμβαίνουν όταν απορρίπτουν την ιδέα ότι και οι άλλοι διαθέτουν επίσης μία εσωτερική σοφία που πρέπει να γίνει ακουστή. Τα καλύτερα διαπροσωπικά αποτελέσματα είναι πάντα περισσότερο πιθανά όταν οι γνώσεις συγχωνεύονται με αυτές των άλλων, όχι όταν βάζεις εμπόδια στους συνεργάτες σου όπως π.χ. στην άσκηση των αρμοδιοτήτων μου, ζητώντας ενυπόγραφα να λάβουν γνώση οι υφιστάμενοι στο Γ Ν Λαμίας ότι δήθεν, δεν έχω αρμοδιότητες, απαγορεύοντας ακόμη τη συμμετοχή μου στο ΚΕΣΥΠΕ, αλλά και την πρόσβαση στο πρωτόκολλο (!), στην αλληλογραφία καθώς και κάθε μετακίνηση. Το να αναγνωρίζει το δικαίωμα να ασκώ τις αρμοδιότητές μου, είναι το ίδιο σημαντικό με το να μπορεί να λέει ξεκάθαρα τι ακριβώς θέλει. Αντ’ αυτού προτίμησε την επιθετική συμπεριφορά. Ανεξάρτητα από το πόσο πειστικός ή εκφραστικός μπορεί να είναι ο κ Αντωνίου όταν μιλάει ασυνάρτητα με λόγια ακατάληπτα, όταν «τσακίζει» τον άλλον, θεωρώ ότι χάνει κάθε δίκιο. Δεν συνειδητοποίησε ποτέ ότι η ικανότητα να ξεχωρίζει μεγιστοποιείται όταν βάλει στο παιχνίδι με στρατηγικό τρόπο και άλλους. Τα πολλά χέρια κάνουν τη δουλειά ευκολότερη. Πρέπει να μοιράζεται κανείς για να είναι αυθεντικός και να χτίζει ουσιαστικές σχέσεις με τους συνεργάτες του.
Οι καταγγελίες και τα εξώδικα σχηματίζουν αλυσίδα η μία μετά την άλλη, ενώ ο ίδιος επιμένει προς την ίδια κατεύθυνση, ψαρεύοντας σε θολά νερά.
Όλα αυτά λοιπόν ανακατεύονται για να συντηρήσουν το δράμα της διαστροφής ενός συνδικαλιστή, επαναστάτη που από θύμα κάποτε, ξαφνικά γίνεται θύτης και διώκτης.
Τι συμπέρασμα λοιπόν να βγάλει κανείς όταν παρακολουθούμε την κατρακύλα του αγωνιστή του κινήματος «Δεν πληρώνω», να επιβάλει ακόμη και χρηματικά πρόστιμα- περικοπής μισθού σε υπαλλήλους της 5ης ΥΠΕ;
Μπορώ να κατανοήσω βεβαίως, ότι το να είναι κανείς ο εαυτός του, σε όλες τις φάσεις τις ζωής του, δεν είναι εύκολο. Το να υποκρίνεσαι όμως κάτι διαφορετικό από αυτό που είσαι ή πιστεύεις αναδεικνύει την προσωπική σου στάση απέναντι στη ζωή.
Είχα την υπομονή και την επιμονή να ακολουθήσω την πιο ευθεία οδό που οδηγεί σε ένα αποτέλεσμα κάθε φορά προς όφελος των Μονάδων Υγείας και των εργαζομένων σ’ αυτές. Ανακάλυψα αλήθειες και κατάφερα να εκφράσω αυτές τις αλήθειες ή να δείξω αυτές τις αλήθειες με έναν τρόπο που βρήκε απήχηση στους εργαζόμενους. Δεν δίστασα να απαντήσω με ευθύτητα χωρίς να αποφύγω κανένα ζήτημα. Ήμουν σύντομη και περιεκτική σε όποια επικοινωνία με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας είχα, περιγράφοντας την κατάσταση της λειτουργίας αλλά και της συνεργασίας μας, όταν μου ζητήθηκε, και δεν το κρύβω ότι αδυνατώ να καταλάβω ποιο παιχνίδι συμμαχιών παίζεται, για ποιον λόγο και με ποιους, με την ΚΟΕ η οποία στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 διακήρυττε την απόφαση της επιλογής του λευκού και του άκυρου ακόμα και την αποχή και με ποιον; Παρεΐστικες νοοτροπίες; Διότι όταν καταλήγει στην υπερβολική ανεκτικότητα και παραγνωρίζει τη μια από τις όψεις του σοβαρού προβλήματος είναι απόλυτα φυσικό ο κάθε Αντωνίου να νιώθει ασφαλής, νιώθοντας από πάνω του μια εξουσία μεγάλη και με κατανόηση για τον τρόπο διοίκησης που ασκεί, έχοντας το δίδυμο στήριγμα που υποβαστάζει το διστακτικό του βάδισμα.
* Πώς βλέπετε τώρα την παρουσία σας στα κοινά της περιοχής; Θα εστιάσετε πλέον την προσοχή σας στα καθήκοντά σας ως δημοτική σύμβουλος;
- Ασχολούμαι με την Τοπική Αυτοδιοίκηση από το 1999, είναι γνωστή η θητεία μου ως προέδρου του Συνοικιακού Συμβουλίου του Αγ. Νικολάου, μια μεγάλη και σημαντική διαδρομή στην πολυπληθέστερη συνοικία της Λάρισας, τολμώντας και διεκδικώντας τότε τη δημιουργία της Λέσχης Πολιτισμού και του ΚΑΠΗ – Στέκι Ηλικιωμένων. Έκτοτε, δεν έπαψα ποτέ να ενδιαφέρομαι για την τύχη της περιοχής μας, μέσα από τη συνεχή ενασχόλησή μου με τα κοινά, είτε αυτή ήταν κομματική είτε από τη θέση της περιφερειακής συμβούλου και αντιπροέδρου του Περιφερειακού Συμβουλίου είτε μέσα από την εθελοντική συμμετοχή μου και προσφορά σε ενώσεις τοπικών συλλόγων.
Προεκλογικά κλήθηκα από τον δήμαρχο να συμβάλω στην προσπάθεια αλλαγής και ανταποκρίθηκα με χαρά. Ο δήμος κερδήθηκε και τιμήθηκα από τους συμπολίτες μας με την εκλογή μου στις πρώτες θέσεις του ψηφοδελτίου. Προς το παρόν ανταποδίδω την εμπιστοσύνη που μου έδειξε ο Λαρισαίος πολίτης με την ενεργητική φωνή μου μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Είναι αποκλειστικό προνόμιο του δημάρχου η επιλογή των στενών συνεργατών του (αντιδημάρχων, γενικών γραμματέων και ειδικών συμβούλων) και φυσικά εκτός από το έργο θα κριθεί στο τέλος της θητείας του και από αυτές του τις επιλογές.
Μενέλαος Κατσαμπέλας
