Γράφει ο Δημήτρης Βάλλας
«Ένας λυγμός φουσκώνει το στήθος του παιδιού. Ενώ άφθονα δάκρυα κυλούν στα μάγουλά του… έπειτα με το χέρι ακουμπισμένο στο στήθος του νεκρού κάνει έναν όρκο:
-Εγώ, ο Γιώργος Θαλάσσης, ορκίζομαι να αφιερώσω τη ζωή μου στην υπηρεσία της πατρίδας μου! Ορκίζομαι να κάνω ό,τι μπορέσω για να προστατεύσω τους συμπατριώτες μου από τους απάνθρωπους τυράννους. Ορκίζομαι να πολεμήσω εναντίον των βαρβάρων επιδρομέων ώσπου να δω την Ελλάδα ελεύθερη και ευτυχισμένη…».
Είναι η ώρα που ο θρυλικός Γιώργος Θαλάσσης, το Παιδί Φάντασμα παρακολουθώντας τον θάνατο ενός Έλληνα πατριώτη αντιστασιακού μέσα στην κατοχή αποφασίζει να μπει στον αγώνα και να αναλάβει δράση.
Είναι η ώρα του Μικρού Ήρωα που γαλούχησε γενιές και γενιές εφήβων με τον Σπίθα, την Κατερίνα, τον Διαβολάκο, αλλά και άλλους ήρωες και αντιήρωες.
Στο κόμικς αυτό που έμαθε και ιστορία στα Ελληνόπουλα σε δύσκολους καιρούς στα σκληρά χρόνια που ακολούθησαν την απελευθέρωση είναι αφιερωμένες οι σημερινές ιστορικές ιχνηλασίες, καθώς επιμένει χάρη στους απογόνους του εμπνευστή του να εκδίδεται ακόμα σε τόμους…
Ο Μικρός Ήρωας ήταν εβδομαδιαίο ανάγνωσμα που συνέγραψε ο Στέλιος Ανεμοδουράς με το ψευδώνυμο Θάνος Αστρίτης και διάνθισε με σκίτσα του ο Βύρων Απτόσογλου.
Πρόκειται για τις περιπέτειες τριών ηρωικών Ελληνόπουλων (του Γιώργου Θαλάσση, της Κατερίνας και του "Σπίθα") κατά τη διάρκεια της κατοχής και του αγώνα τους απέναντι σε Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους φασίστες.
Κυκλοφόρησε για μία ολόκληρη 16ετία, από το 1953 έως τον Ιούνιο του 1968 όταν και διακόπηκε απότομα στο τεύχος 798 επί δικτατορίας για να συνεχισθεί αμέσως μετά με πλήρη εικονογράφηση.
Επανεκδόθηκε αρκετές φορές και έχει διασκευασθεί και για το θέατρο. Σήμερα, κυκλοφορούν συλλεκτικοί τόμοι από τις εκδόσεις "Comics & Crosswords Puplications L.P." του εγγονού του Στέλιου Ανεμοδουρά, Λεωκράτη Ανεμοδουρά.
Ας δούμε τι αναφέρουν γι’ αυτούς οι κριτικοί:
“Ο Γιώργος Θαλάσσης είναι ένα έφηβο αγόρι, ορφανό από πατέρα. Άριστος γνώστης πολεμικών τεχνών, αποφασίζει να δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον ζυγό των κατακτητών. Παρά τη μικρή του ηλικία, είναι το αρχέτυπο του ήρωα, ένας άφοβος και αδάμαστος αρχηγός, το «ονειρεμένο πρότυπο» κάθε αγοριού. Πιστοί του σύντροφοι στέκονται η αγαπημένη του Κατερίνα, με την οποία τον συνδέει πλατωνική ερωτική σχέση, και το «αιώνια πεινασμένο παιδί», ο ευτραφής, καλοκάγαθος, παράτολμος, άδολος και άφοβος Σπίθας, ο οποίος αποτελεί τραγική φιγούρα ως γιατί συμβολίζει (την πείνα στην Κατοχή), αλλά, παράλληλα, δίνει και την κωμική νότα με τη φιγούρα- καρικατούρα του και τις αστείες ατάκες.
Η Κατερίνα είναι μια έφηβη κοπέλα η οποία λαμβάνει μέρος στην Εθνική Αντίσταση του λαού μας, απέναντι στους Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους κατακτητές, στο πλευρό του Γιώργου Θαλάσση και του Σπίθα.
Η Κατερίνα είναι ένθερμη πατριώτισσα, δυναμική αγωνίστρια και μάλλον πλατωνικά ερωτευμένη με τον βασικό πρωταγωνιστή της σειράς. Με την Κατερίνα, ο σεναριογράφος Στ. Ανεμοδουράς, φρόντισε να δημιουργήσει έναν αμόλυντο και αγνό χαρακτήρα, αφού γνώριζε ότι το διήγημά του απευθυνόταν, κυρίως, σε νεαρά παιδιά. Έτσι, περιορίσθηκε στο να αφήνει μόνο κάποια αμυδρά υπονοούμενα για τη μεγάλη συμπάθεια που αναπτύχθηκε μέσα στα κείμενά του ανάμεσα στο ζεύγος Γιώργου-Κατερίνας, μη θέλοντας να εκτρέψει το έργο του από τη βασική κατεύθυνση (αγώνας για την ελευθερία), μετατρέποντάς το σε αισθηματικό μυθιστόρημα.
Ο Σπίθας είναι έφηβος με μικρή διανοητική καθυστέρηση και απόλυτα αφοσιωμένος φίλος του Γιώργου Θαλάσση στον αγώνα τους κατά τη διάρκεια της Κατοχής, εναντίον των Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων κατακτητών. Μαζί με την Κατερίνα, συνιστούν μια ακαταμάχητη τριάδα ηρώων.
Ο Σπίθας είναι παχύσαρκος, με μια χαρακτηριστικά μεγάλη στρογγυλή μύτη, όσο και πλαδαρή εμφάνιση. Η περιορισμένη αντίληψη των πραγμάτων γύρω του, του επιτρέπει να εμφανίζει άγνοια κινδύνου και να υπομένει στωικά διάφορες αντιξοότητες, μαρτύρια των βασανιστών του, προκειμένου να κατανικήσει τη μεγάλη πείνα που τον διακατέχει στη σκλαβωμένη Αθήνα των ετών 1941-1944. Το "αιώνια πεινασμένο παιδί" είναι μια αγαθή δύναμη, που η συμπεριφορά του, μέσω των κειμένων του Ανεμοδουρά και των σχεδίων του Απτόσογλου εμπνέουν στον νεαρό αναγνώστη τις αρχές της αυτοθυσίας, του αλτρουισμού, της πίστης στον στόχο και της αλληλεγγύης. Η έκφραση "Μανούλα μου ..." που προηγείται κάθε του φράσης, χρησιμοποιείται εύστοχα για να αποδώσει την έκπληξή του όταν αντιμετωπίζει απρόοπτες καταστάσεις, υποκρύπτοντας μια άδολη, αγνή και αφελή παιδικότητα.
Ο Σπίθας εντάσσεται στο πλαίσιο των δευτεραγωνιστών που βοηθούν το βασικό ήρωα για την ολοκλήρωση του έργου του, αλλά και χαρίζουν τον απαιτούμενο ανάλαφρο τόνο στην ιστορία, ώστε να επέρχεται ισορροπία με το δραματικό στοιχείο, που συνυπάρχει έντονα.
Ακόμα, στο ανάγνωσμα, υπάρχουν πολλοί δορυφορικοί και αναλώσιμοι χαρακτήρες, όπως ο «Κεραυνός», ο «Αρτέμιος» και ο Νίκος Γαλανός, και, φυσικά, αντίπαλοι πράκτορες, με βασικούς τον Σεϊτάν Αλαμάν και την Φροϊλάιν Χ.”
Στην καρδιά της κρίσης και του οικονομικού πολέμου που ζούμε ο μικρός Ήρωας με τον Γιώργο Θαλάσση και τον Σπίθα ξανατυπώνεται και κυκλοφορεί. Ίσως για να καλύψει έστω και στη φαντασία μας ένα μεγάλο κενό και την έλλειψη ηρώων στο σήμερα που ζούμε και που τους χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ!
