Χιλιάδες μαθητές και στρατιώτες ψιθυρίζοντας το «ΟΧΙ», ξαναζωντανεύοντας τα γεγονότα του Σαράντα και γεμίζοντας τις καρδιές υπερηφάνεια για την Ελλάδα.
Στις σκέψεις, τέτοιες ημέρες κυριαρχεί η ισχυρή απάντηση του Μεταξά μπροστά στον Ιταλό Πρέσβη Γκράτσι, που απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού στην Ελληνοαλβανική μεθόριο με σκοπό την κατάληψη της Ελλάδος. Η άρνηση στο τελεσίγραφο, την 28η Οκτωβρίου, συνοδεύεται από την περίφημη φράση 'Alors, c'est la guerne'-(αυτό σημαίνει πόλεμος)- του Ιωάννη Μεταξά και έτσι μετά από δύο ώρες ο ελληνικός λαός σύσσωμος εισέρχεται στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και το ξεκίνημα του Ελληνοϊταλικού πολέμου του '40, με την εισβολή ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο.
Μεταξύ άλλων, συγκινητικό παρουσιάζεται το διάγγελμα του πρωθυπουργού προς τον ελληνικό λαό: '...'Ελληνες τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξισφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τα ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.
Σημαντική παρουσία, ωστόσο, αποτέλεσε η Σοφία Βέμπο, η 'τραγουδίστρια της νίκης', η οποία εμψύχωνε τους στρατιώτες με τα πατριωτικά της τραγούδια, μεταδίδοντας έναν ενθουσιασμό για την προέλαση των ελληνικών δυνάμεων στη Βόρεια Ήπειρο.
Το έπος, λοιπόν, αποδεικνύει ότι η χώρα 'Ποτέ δεν πεθαίνει'.
Η Ελλάδα ούτε πέθανε ποτέ, ούτε θα πεθάνει.
Αν αντιληφθούμε τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν με σθένος οι στρατιώτες θα,μπορέσουμε να κατανοήσουμε το νόημα της συγκεκριμένης φράσης.
Τέτοια μέρα, χιλιάδες παιδικές ψυχές απαγγέλλουν ποιήματα για λογαριασμό του ηρωισμού των στρατιωτών. Χιλιάδες σπίτια, κρεμούν σημαίες ανεμίζοντας τα χρώματα της Ελλάδος. Χιλιάδες άνθρωποι χειροκροτούν όσους παρελαύνουν και άλλοι γιορτάζουν με οικογένειες, παρέες για τον ηρωικό χαρακτήρα που κατέκλεισε το γεγονός του '40.
Το έπος που προέκυψε αλλά και οι νίκες των Ελλήνων που ακολούθησαν εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζετε κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα δηλαδή του τελεσιγράφου και της άρνησής του.
Πέρα από τα προαναφερθέντα το γεγονός αυτό, γεμίζει τις ψυχές των Ελλήνων δύναμη να συνεχίσουν, παλεύοντας για την καλύτερη ευημερία και δικαιοσύνη σε μια χώρα που χρειάζεται τη βοήθειά μας περισσότερο από ποτέ. Εξάλλου, έχει αποδειχθεί ότι σαν λαός μπορεί να 'ξαποσταίνουμε' αλλά στο τέλος ' προς τη Δόξα τραβάμε '. Διότι, Έλληνες γεννηθήκαμε, και οι 'Ελληνες θα πεθάνουμε!
Πρεβέντη Εβελίνα
Μαθήτρια του 8ου Λυκείου Λάρισας
