Οδός Χατζηγιάννη

Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία

Οδός παράλληλη με την Ηρώων Πολυτεχνείου και κάθετη στις οδούς Αγιάς, Αυξεντίου, Χατζηαποστόλου και άλλες.

Ο Δημήτριος Χατζηγιάννης υπήρξε πολιτικός και δήμαρχος της Λάρισας. Μια σπουδαία προσωπικότητα, προς τιμήν του οποίου υπάρχει σήμερα, το γνωστό σε όλους, Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο. Γεννήθηκε στη Χάλκη Λάρισας το 1887 και σε ηλικία δεκαέξι χρονών εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και αργότερα σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τέκνο φτωχής αγροτικής οικογένειας εργαζόταν για να σπουδάσει, ενώ από νωρίς ασχολήθηκε με το αγροτικό ζήτημα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του δημοσίευε άρθρα σε εφημερίδες για να αναδείξει το αγροτικό πρόβλημα, ενώ συμμετείχε ενεργά σε συγκεντρώσεις που γινόταν στα χωριά της Λάρισας. Το 1910, μετά την εξέγερση στο Κιλελέρ, συνελήφθη και κατηγορήθηκε ως υποκινητής, αλλά τελικά αθωώθηκε από δικαστήριο της Λάρισας.
Στις εκλογές που έγιναν στις 8 Αυγούστου 1910 εκλέχτηκε ανεξάρτητος βουλευτής και ήταν ένας από τους έξι βουλευτές που δεν έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του Βενιζέλου, γιατί ήθελαν η Βουλή που θα προέκυπτε να ήταν συντακτική και όχι αναθεωρητική που ήθελε ο Βενιζέλος. Συνεργαζόμενος με το κόμμα των Φιλελευθέρων έγινε βουλευτής και στις εκλογές του 1912 και 1915. Το 1914 ήρθε στη Λάρισα και δούλευε στο Πρωτοδικείο της πόλης, ενώ το 1925 ίδρυσε στη Θεσσαλία το Πανελλήνιο Ριζοσπαστικό Κόμμα και στις εκλογές του 1929 εκλέχτηκε βουλευτής με το Αγροτικό Κόμμα. Από το 1943 έως το 1946 ήταν πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας και διαδοχικά βουλευτής το 1946, το 1950 και 1951. Υπήρξε υφυπουργός Γεωργίας στην κυβέρνηση Μαξίμου και υπουργός Γεωργίας στην κυβέρνηση του Πλαστήρα.
Εκλέχτηκε δύο φορές δήμαρχος Λάρισας το 1954 και το 1959. Το 1967 η δικτατορία τον διόρισε ξανά δήμαρχο της πόλης, αλλά δύο χρόνια αργότερα παρατήθηκε διαμαρτυρόμενος για την απόφαση των αρχών να δημιουργήσουν εργοστάσιο που τα λύματα θα τα έριχναν στον Πηνειό. Πέθανε στη Λάρισα τον Μάιο του 1973.
Επιμέλεια: Νίκος Τάχατος