Πολλά γεγονότα θα αποσοβηθούν, θα παραποιηθούν στοιχεία και πληροφορίες που αν γίνονταν γνωστές, η ιστορία θα είχε χάσει παντελώς τη σημασία της. Οι πρώην εχθροί γίνονται τώρα σύμμαχοι, εταίροι, πιστωτές, που δεν πρέπει να τους στεναχωρεί κανείς. Να τους συγχωρεί όμως; Η συνείδηση του λαού, αυτοί που έχασαν τους αγαπημένους τους από τα εκτελεστικά αποσπάσματα και στους θαλάμους των αερίων, αυτοί που έχασαν τα σπίτια τους, το κράτος που έχασε τα λεφτά του δίνοντάς τα σαν κατοχικό δάνειο; Να συγχωρέσουν είναι δύσκολο, να κατανοήσουν όμως είναι αδύνατο.
Στις 20 Μαΐου του 1941, ξεκίνησε η Μάχη της Κρήτης, μια από τις σημαντικότερες μάχες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που έμεινε στην Ιστορία, τόσο για την αντίσταση που συνάντησαν οι ναζιστικές δυνάμεις, όσο και για τις απώλειες που υπέστησαν στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν την Κρήτη.
Επικεφαλής των γερμανικών δυνάμεων ήταν ο πτέραρχος Κουρτ Στούντεντ με 1.190 αεροπλάνα στη διάθεσή του και 29.000 αλεξιπτωτιστές και πεζικάριους. Οι Ιταλοί προσέφεραν 3.000 στρατιώτες στο σχέδιο.
Όσοι Έλληνες, Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιωτικοί βρισκόταν στο νησί ήταν υπό το γενικό πρόσταγμα του Νεοζηλανδού στρατηγού Μπ. Φράιμπεργκ. Οι ελλιπώς εξοπλισμένοι υπερασπιστές της Κρήτης ήταν περίπου 40.000 - μα στο πλευρό τους βρέθηκαν χιλιάδες ακόμα άμαχοι κάτοικοι του νησιού, κάτι που δεν είχαν προβλέψει οι επικεφαλής των ναζιστικών δυνάμεων.
Αφού οι δυνάμεις του βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού διατηρούσαν τον έλεγχο του Κρητικού και Λυβικού πελάγους, οι Γερμανοί απογείωσαν πολυάριθμα αεροπλάνα από το Τατόι κι αλλού, σε μια αεροαποβατική επιχείρηση με το συνθηματικό όνομα «Unternehmen Merkur» (Επιχείρηση Ερμής) στην οποία για τελευταία φορά πήρε μέρος το επίλεκτο σώμα των Γερμανών αλεξιπτωτιστών. Σκοπός της επιχείρησης η κατάληψη θέσεων του νησιού, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για μεταφορά προμηθειών και πολεμοφοδίων από αέρος, προκειμένου να καταληφθεί ολόκληρη η Κρήτη. Η επίθεση συνάντησε τη σθεναρή καθολική αντίσταση των αμυνομένων. Την επομένη οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το αεροδρόμιο Μάλεμε. Η Μάχη θα συνεχιστεί στα βουνά και τα χωριά της Κρήτης μέχρι την 1η Ιουνίου του 1941. Ο λαός της Κρήτης θα πληρώσει ακριβά την αντίστασή του. Εμπρησμοί, εκτελέσεις αμάχων και λεηλασίες ήταν το τίμημα που πλήρωσαν για την αντίστασή τους.
Ο απολογισμός της Μάχης ήταν απροσδόκητος για τη Γερμανία και είχε σημαντικό αντίκτυπο στο μέλλον του πολέμου, αφού αποφασίστηκε να μην πραγματοποιηθεί ξανά αεραποβατική επιχείρηση τέτοιου μεγέθους: 3.986 νεκροί και αγνοούμενοι, 2.594 τραυματίες, 370 αεροπλάνα οι απώλειες, σύμφωνα με τα γερμανικά στοιχεία - σύμφωνα με τους Συμμάχους όμως, οι γερμανικές απώλειες ξεπέρασαν τις 16.000. Στους Συμμάχους η Μάχη κόστισε 3.500 ζωές, 1.900 τραυματίες και 17.500 αιχμάλωτους.
Η Μάχη της Κρήτης υπήρξε ένα μοναδικό γεγονός στην ιστορία, η σημασία του οποίου δεν έχει ακόμα εκτιμηθεί όσο θα έπρεπε. Γιατί δεν ήταν μια απλή μάχη. Ήταν μια μεγάλη θυσία. Και εδώ οι διαστρεβλωτές της ιστορίας - νικητές του πολέμου - αποφεύγουν ακόμα και σήμερα να πουν την αλήθεια στον λαό. Όμως, είναι καιρός πια ο λαός να αναζητήσει την πραγματική αλήθεια και να σταματήσει το μοιρολόι του.
Διαβάστε τι λέει το δίτομο έργο του Στιούαρτ για τη Μάχη της Κρήτης. Διαβάστε ακόμα αυτά που γράφτηκαν τελευταία στη υποτιθέμενη εγκυκλοπαίδεια του διαδικτύου, τη Βικιπαίδεια:
«Μέχρι τότε, οι διοικητές των Συμμάχων ήταν ενήμεροι για την επικείμενη εισβολή μέσω των υποκλοπών Ultra. Ο στρατηγός Φρέυμπεργκ είχε ενημερωθεί για το σχέδιο μάχης των Γερμανών και είχε ξεκινήσει να ετοιμάζει την άμυνα κοντά στα αεροδρόμια και στις βόρειες ακτές. Παρ' όλα αυτά καθυστέρησε σημαντικά λόγω έλλειψης σύγχρονου εξοπλισμού, και συνειδητοποίησε ότι ακόμα και οι ελαφρά οπλισμένοι αλεξιπτωτιστές είχαν ίση ή μεγαλύτερη δύναμη πυρός από τα δικά του στρατεύματα. Αν και οι πληροφορίες που είχε ο Φρέυμπεργκ από τις υποκλοπές της Ultra ήταν πολύ λεπτομερείς, η μετάφραση από τα γερμανικά είχε γίνει από γλωσσολόγους και όχι ειδικούς στην τακτική. Το αποτέλεσμα ήταν παραπλανητικές πληροφορίες που είχαν βγει από τα συμφραζόμενα. Για παράδειγμα, τα γερμανικά μηνύματα ανέφεραν ναυτικές επιχειρήσεις, κάτι που επηρέασε σημαντικά την τοποθέτηση των στρατευμάτων του Φρέυμπεργκ καθώς περίμενε αμφίβια απόβαση ενώ ο πραγματικός στόχος των Γερμανών ήταν το αεροδρόμιο του Μάλεμε».
Αυτοί που λένε τέτοια ψέματα, αγνοούν την ιστορία ή το κάνουν ενσυνείδητα. Το πρώτο συγχωρείται, το δεύτερο όχι. Ο Στιούαρτ, για παράδειγμα, αγνοούσε το περιεχόμενο των υποκλοπών σχετικά με την επίθεση των Γερμανών. Κάποιοι άλλοι, όμως, εξακολουθούν να ισχυρίζονται απίστευτα πράγματα.
Όμως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, λέει ο λαός. Οι υποκλοπές των μηνυμάτων που αντάλλασαν οι γερμανικές υπηρεσίες είχαν γίνει ήδη γνωστές στον Φρέυμπεργκ. Ο στρατηγός Ουέιβελ τον είχε ενημερώσει για τον τόπο και τον τρόπο της εισβολής και προλάβαινε να μεταφέρει εκεί τις δυνάμεις άμυνας του νησιού. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι γερμανικές απώλειες θα ήταν τεράστιες και το νησί ίσως δεν θα είχε πέσει όπως έπεσε στα χέρια του εχθρού. Το σύστημα Enigma είχε ήδη, με την βοήθεια του Turing και άλλων, γίνει γνωστό στους Άγγλους πολλούς μήνες πριν. Τα σχέδια της επίθεσης κατά της Κρήτης ήταν γνωστά. Αν, όμως, οι σύμμαχοι οχύρωναν την περιοχή Μάλεμε όπως θα έπρεπε, τότε ο Χίτλερ θα γνώριζε αμέσως ότι το σύστημα κωδικοποίησης Enigma είχε σπάσει και ο πόλεμος θα είχε πάρει άλλη τροπή και άλλη εξέλιξη.
Η Κρήτη χάθηκε σε λίγες μέρες γιατί δεν έπρεπε οι Γερμανοί να καταλάβουν ότι οι σύμμαχοί μας γνώριζαν καθημερινά όλα τα σχέδιά τους. Αυτή είναι η αλήθεια και όσοι προσπαθούν να την παραποιήσουν χάνουν τον χρόνο τους. Βιβλία που εκδόθηκαν στην αγγλική γλώσσα τα τελευταία τριάντα χρόνια όπως: Churchill and Secret Service του David Stafford (1999) και το Battle of Crete του George Forty (2001) αλλά και άλλα αποκαλύπτουν την αλήθεια που το παραπάνω απόσπασμα της Βικιπαίδεια «αγνοεί». Και καλά ο Στιούαρτ, όταν έγραφε το μνημειώδες έργο του «Μάχη της Κρήτη», δεν θα μπορούσε να γνωρίζει την αλήθεια μιας και τα πραγματικά γεγονότα δεν γίνηκαν γνωστά παρά 30 χρόνια μετά. Αλλά, και οι σημερινοί ιστορικοί δεν πρέπει να διορθώσουν όσα μέχρι τώρα πίστευαν; Ο Forty αναρωτιέται αν θα έπρεπε οι Βρεττανοί που γνώριζαν το σχέδιο Merkur (Ερμής) να χρησιμοποιήσουν τις πληροφορίες αυτές προς όφελός τους προδίδοντας όμως έτσι το γεγονός ότι είχαν σπάσει το σύστημα Enigma και συγκεκριμένα το κλειδί που αφορούσε τις επιχειρήσεις στη Μεσόγειο. Και ο Stafford, στο Κεφάλαιο με τίτλο A WAITING GAME, γράφει «Ο Φρέιμπεργκ αντέδρασε..τα ULTRA αποκάλυπταν ότι οι δυνάμεις του ήταν τοποθετημένες σε λάθος θέσεις για να αντιμετωπίσουν την επίθεση. Το μήνυμα εστάλη στον Ουέιβελ και η απάντηση του στρατηγού ήταν «Οι αρχές στην Αγγλία θα προτιμούσαν να χάσουν την Κρήτη μάλλον παρά να θέσουν σε κίνδυνο τις ULTRA» .
Η Μάχη της Κρήτης δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια θυσία. Ο
Stafford βασίζει την πληροφορία αυτή στο βιβλίο του Φρέιμπεργκ: Paul Bernard Freyberg VC, Soldier of Two Nations, 1991. Να τι γράφει σχετικά:
«Οι πρόσφατες αποκαλύψεις των Ultra και η μαρτυρία του γιου του Φρέιμπεργκ ρίχνει φως σχετικά με την πτώση της Κρήτης και εξηγεί γιατί, την ημέρα που έλαβε επιστολή του Ουέιβελ, ο Φρέιμπεργκ ακύρωσε μια προγραμματισμένη κίνηση από το 1ο Ελληνικό Σύνταγμα σε μια περιοχή δυτικά από το αεροδρόμιο του Μάλεμε - μια απόφαση που έχει προκαλέσει μεγάλη απορία στους ιστορικούς της μάχης και ποτέ δεν εξηγήθηκε από το Φρέιμπεργκ, ο οποίος πέθανε το 1963 προστατεύοντας ακόμα τα μυστικά των Ultra. Ακόμη πιο εκπληκτικό είναι ότι ο Τσόρτσιλ, ο ίδιος προφανώς δεν γνώριζε την επιλογή που έγινε μεταξύ Ultra και Κρήτης. Από ό, τι είπε είναι σαφές ότι περίμενε να δοθεί ελευθερία κινήσεων στο Φρέιμπεργκ, που είχε στην κατοχή του τις πληροφορίες Ultra. Όμως, όπως είναι προφανές από τις εντολές του Ουέιβελ, η πάγια εντολή που απαγόρευε δράση με βάση εξαιρετικά μόνο τις ultra ποτέ δεν είχε αρθεί. Στο τέλος της ζωής του ο Φρέιμπεργκ υπέθεσε ότι αυτό ήταν απόφαση του Τσώρτσιλ»... Και καταλήγει ο Stafford: «Κανένας δεν μπορεί εντελώς να απαλλάξει τον Φρέιμπεργκ των ευθυνών του».
Πέρασαν τόσα χρόνια για να μάθουμε την αλήθεια. Κι εγώ ο ίδιος για την ομιλία μου για τη Μάχη της Κρήτης πριν 25 περίπου χρόνια στον Σύλλογο Κρητών Λάρισας, δεν μπορούσα να έχω τότε αυτές τις πληροφορίες και στηρίχτηκα στον Στιούαρτ κι άλλους. Όμως αν αναζητήσεις την αλήθεια, θα τη βρεις.
Ίσως η Κρήτη να έπεφτε ούτως ή άλλως, αλλά η κατάληψή της θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη και θα διαρκούσε τόσο όσο να καταστήσει ίσως ανέφικτη την επιχείρηση Barbarossa εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Λέμε ίσως...
Οι εχθροί της Κρήτης κατάλαβαν το νησί το 1941 μα ποτέ δεν θα μπορέσουν να πουν πως λύγισαν τον λαό της. Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνονται πως αν η Κρήτη δεν γινόταν τότε θυσία των μυστικών υπηρεσιών, ίσως δεν θα είχε ποτέ καταληφθεί.
Από τον Ε. Ι. Τζιγκουνάκη
Ε.Ι. Τζιγκουνάκης Μέλος της Ομάδας Ιστορικής Έρευνας Δήμου Αγιάς «Δημ. Αγραφιώτης»
