Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Παρακολούθησα τη συζήτηση που, έγινε επί πέντε ημέρες στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2016 που, τελικά υπερψηφίστηκε απ’ αυτήν το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου με 153 ΝΑΙ και 145 ΟΧΙ επί συνόλου 298 παρόντων βουλευτών. Και δυστυχώς όπως λέει και ο Λαός μας είχαμε πάλι «μία από τα ίδια».
Ο προϋπολογισμός αυτός είναι ο πρώτος της σημερινής Κυβέρνησης που, τον συνέταξε η ίδια και θα κληθεί επίσης η ίδια να τον εφαρμόσει. Στη συζήτηση που, έγινε επί του προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους, η σημερινή Κυβέρνηση ήταν τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση και ένα βήμα πριν ανέλθει στην εξουσία και όχι όμως, πανηγυρικά τον καταψήφισε αλλά, κατηγορηματικά δήλωνε τότε ότι, ερχόμενος ο ΣΥΡΙΖΑ στην Κυβέρνηση, θα τον αντικαθιστούσε με άλλον κοινωνικά πιο, δίκαιο με λιγότερους φόρους, με κοινωνικές παροχές ύψους 11.500 δισ. ευρώ (πρόγραμμα Θεσσαλονίκης Σεπτ. 2014). Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε Κυβέρνηση την 25η Ιανουαρίου 2015 κι όχι μόνον δεν τον αναθεώρησε, αλλά πιστά τον εφάρμοσε, με δημιουργία όμως επιπλέον ελλειμμάτων, λόγω τις βαθιάς ύφεσης που, περιήλθε η οικονομία, έναντι ανάπτυξης που, προεβλέπετο στον προϋπολογισμό του 2015. Συνεπώς κύριε Τσίπρα «μπορείτε να τρώτε μεγάλη μπουκιά όχι όμως να λέτε μεγάλο λόγο». Είναι καιρός τα παθήματα, να σας γίνονται μαθήματα. Ο ελληνικός λαός πληρώνει γι’ αυτά ακριβά δίδακτρα. Να μην είσθε συνέχεια ανεπίδεκτος μαθήσεως, γιατί τούτο ζημιώνει πολύ τη χώρα μας.
Κατά τις τέσσερις πρώτες ημέρες, η συζήτηση εγένετο προ κενών καθισμάτων και μεγάλου χασμουρητού. Υπήρξαν ημέρες που, στα έδρανα των Υπουργών εκάθετο μόνο ένας υφυπουργός. Και αυτό τα λέει όλα. Οι ομιλητές αναφέροντο συνήθως, στα προβλήματα των εκλογικών τους περιοχών, μιλούσαν επί παντός επιστητού, με εκθέσεις ιδεών και κανένας, πλην μεμωνομένων εξαιρέσεων,μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, δεν μπήκε στον κόπο να ακουμπήσει την ταμπακέρα. Και η ταμπακέρα δεν είναι άλλο, από τον εκσυγχρονισμό της χώρας και για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται επιτέλους η εθνική συνεννόηση και η ελάχιστη συναίνεση, μήπως κα η πατρίδα μας, μπορέσει μέσα στο 2016 να απαλλαγεί από τα capital controls και από τη μέγγενη και τις δαγκάνες των θεσμών (Κουαρτέτο). Διαφορετικά και του χρόνου τέτοιο καιρό θα ακούσουμε από το βήμα της Βουλής πάλι τα ίδια πράγματα, όποια Κυβέρνηση και να έχουμε για τον προϋπολογισμό του 2017.
Κατά πόσον αυτός ο προϋπολογισμός, είναι ειλικρινής και ρεαλιστικός, θα φανεί κατά την εκτέλεσή του, πόσο χαμηλά θα κινηθεί η ύφεση και εάν στο Β΄ εξάμηνο του 2016 ξεκινήσει η πολυπόθητη ανάπτυξη και αντιμετωπισθεί με επιτυχία, η εκκρεμότητα του ασφαλιστικού καθώς επίσης και του συνταξιοδοτικού. Το πιθανότερο είναι να ψαλιδισθούν και άλλο οι συντάξεις ανάλογα από 6% μέχρι και 30%. Όλα αυτά θα φανούν εντός του πρώτο διμήνου του 2016. Και μέχρι τότε δεν έχουμε παρά να περιμένουμε και να κάνουμε συγχρόνως και το σταυρό μας.
Στην πατρίδα μας, όσο καρό οι λέξεις συναίνεση και εθνική συνεννόηση, είναι όπως διαπιστώθηκε, περίτρανα κατά τη διάρκεια της συζήτησης του προϋπολογισμού του 2016, τελείως άγνωστες και όνειρα θερινής νυκτός και στη χάραξη, της πολιτικής προτάσσεται πάντοτε και υπεισέρχονται σε αυτήν οι δημοσκοπήσεις, το κομματικό συμφέρον και η ψηφοθηρία, τότε οποιαδήποτε απόπειρα εκσυγχρονισμού της Χώρας, θα είναι καταδικασμένη σε πλήρη αποτυχία και έτσι θα βιώνουμε συνέχεια τη μιζέρια, την υποανάπτυξη και την καθυστέρηση σε όλους τους τομείς και σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας.
Γενικά καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης που, διεξήχθηκε ομαλά και χωρίς σοβαρές διενέξεις και εντάσεις, μίλησαν 172 Βουλευτές 12 Υπουργοί, 8 Αναπληρωτές Υπουργοί, 12 γενικοί και ειδικοί αγορητές όλοι οι Αρχηγοί κομμάτων και την όλη συζήτηση, έκλεισε όπως προβλέπεται από τον κανονισμό της Βουλής, ο Πρωθυπουργός που, φάνηκε αισιόδοξος απέκλεισε το ενδεχόμενο σχηματισμού οικουμενικής Κυβέρνησης και ότι η σημερινή θα εξαντλήσει όλη της τετραετία και εκλογές θα γίνουν το 2019.
Εκείνο που, πρέπει να αλλάξει ριζικά, όμως, είναι να πάψει επιτέλους, η συζήτηση αυτή να είναι μία φιέστα, αλλά να καταστεί η όλη διαδικασία όχι, μια τυπική ψήφιση, του προϋπολογισμού, από την εκάστοτε Κυβέρνηση αλλά, σημείο αναφοράς και καθρέπτης όχι μόνο της Ελληνικής Οικονομίας, αλλά γενικά της όλης κατάστασης που, επικρατεί σε όλους τους τομείς της χώρας και ένας μικρός απολογισμός του έργου της, του απερχόμενου χρόνου. Για παράδειγμα του 2015.
