Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου
Το θέμα της ακατάσχετης συρροής μεταναστών, από τη Συρία και άλλες χώρες, ανεδείχθη ως το μέγιστον της εποχής μας.Προτάσσεται ακόμα και της οικονομικής κρίσης. Πλήττει όχι μόνον τις χώρες υποδοχής (Ελλάδα-Ιταλία), αλλά και όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού βορά. Η ευρωπαϊκή ηγεσία τα έχει χαμένα. Αδυνατεί να βρει άμεση και εφικτή λύση. Δοκιμάζονται όλες οι αντοχές των διαφόρων ηγεσιών. Συνάμα οι τοπικές κοινωνίες, λίγο ως πολύ δυσανασχετούν, δυσφορούν με αποτέλεσμα πολλές απ` αυτές να αντιδρούν ρατσιστικά, σε βάρος ανθρώπων απελπισμένων. Αυτών που τρέχουν να σωθούν, από τη σκληράδα και απανθρωπιά του Ασάντ-Τζιχαντιστές, ISIS κ.λπ. Αλλά και των υπανάπτυκτων χωρών της Αφρικής.
Το πρόβλημα λοιπόν, διατηρείται, επιτείνεται και φθάνει σε αδιέξοδα. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Δεν αποκλείεται, όπως διαφαίνεται, η Αίγυπτος, μια πολυπληθής χώρα, που στενάζει από την ανεργία και τη φτώχεια, να μπει κι αυτή στο χορό της μετανάστευσης. Δεν αποκλείεται αύριο, κύματα Αιγυπτίων, να κατακλύσουν την Ευρώπη. Ο άνθρωπος όταν βρίσκεται σε απελπισία και απόγνωση, ζητά τη σωτηρία του με όποιο κόστος. Το ξέρουν όσοι αποφασίζουν να φθάσουν στα νησιά μας, πως πολλοί θα πνιγούν, με τα σαπιοκάραβα των κτηνωδών Τούρκων διακινητών. Κι όμως το ρισκάρουν. Είναι το βαρύ τίμημα της λευτεριάς. Άλλη μορφή των διακινούμενων μεταναστών, είναι πως όλοι αυτοί δεν είναι θύματα πολεμικών συγκρούσεων ή εμφυλίων. Είναι και το όνειρο για την Ευρώπη, η οποία πολλά παρέχει στον πολίτη. Δίνει ηρεμία, δουλειές, ασφάλεια. Εκεί λειτουργούν Δημοκρατικά πολιτεύματα. Ο σεβασμός του πολίτη. Η τήρηση της ευνομίας, των αξιών και των θεσμών. Με άλλα λόγια πολύτιμα αγαθά, που προσφέρει ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός, για μια ανθρώπινη διαβίωση. Μα και τα δικά μας παιδιά, για όλα αυτά, εγκαταλείπουν την Πατρίδα και διαπρέπουν σε ξένους τόπους.
Μια άλλη παράμετρος του μεταναστευτικού και ίσως η κύρια αιτία δημιουργίας του, είναι αποτέλεσμα άγνωστων για μας γεγονότων και προθέσεων. Πώς και γιατί άναψε αυτή η φωτιά; Μήπως κάποια μεγάλα συμφέροντα για πετρέλαια και χώρες επιρροής, «ήρξαντο χειρών αδίκων;» Δεν ήθελε και πολύ. Η διαχείριση του θέματος Ασάντ, η σύσταση της κακουργίας τζιχαντιστών και άλλων στοιχείων εμφυλιακού κλίματος ήσαν αρκετά. Τώρα οι υπεύθυνοικαλούνται να συμβάλλουν στην ειρήνευση, αλλά είναι αργά.
Είναι προφανές, πως το πρόβλημα δεν θα λυθεί εύκολα. Και ήδη οδηγεί σε δυσάρεστες καταστάσεις. Το κακό είναι, πως η Ελλάδα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα. Είμαστε μπροστά σε κάτι γιγαντιαίο και πρωτοφανές. Γιατί με τα ψίχουλα του θνήσκοντος κράτους, την αλληλεγγύη, την αυτοθυσία και την ανθρωπιά, το πρόβλημα δεν λύνεται. Οι Ευρωπαίοι μας καρύδωσαν με τις Συνθήκες, που απέβησαν σε βάρος μας και με την υποχρέωση να ιδρύσουμε κέντρα υποδοχής για 50.000 μετανάστες. Χρήματα μας έταξαν, αλλά χρήματα δεν είδαμε. Μια Ελλάδα καθημαγμένη, με πολίτες χειμαζόμενους με καθολική ανέχεια, πώς μπορεί να βοηθήσει;
Κι εδώ έχουμε μια άλλη ιδιομορφία. Στην Ευρώπη οι μετανάστες αντιμετωπίζουν ένα εχθρικό περιβάλλον. Κτυπιόνται από Αστυνομικούς, προπηλακίζονται, απειλούνται. Αντίθετα στην Ελλάδα, που ζει ακόμα ο Ξένιος Δίας, βρίσκουν στοργή. Δεν βάζουμε συνοριοφύλακες να δέρνουν τους πρόσφυγες. Ούτε λιμενοφύλακες να βουλιάζουν τα πλεούμενα, γεμάτα από παιδιά και γυναίκες. Βλέπουμε συγκινητικές στιγμές. Τις νησιώτικες γιαγιές να ταΐζουν τα ταλαιπωρημένα μωρά. Γυναίκες να αλλάζουν τα βρεγμένα ρούχα στα ξενάκια ή τα σπίτια που ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες τους, να περιθάλψουν ανθρώπους δυστυχείς. Αυθόρμητοι Γιατροί, τολμηροί ναυαγοσώστες, σύλλογοι αλληλεγγύης δείχνουν το αληθινό πρόσωπο της Ελλάδος.
Βέβαια υπάρχουν, όπως πάντα, και οι άλλοι. Οι δυσώδεις ύαινες, οι μαυραγορίτες και εκβιαστές, με ακραίες πράξεις και λεξιλόγιο της Χρυσής Αυγής. Οι φανατισμένοι ρατσιστές με το στίγμα του Ναζισμού. Αλλά δεν πειράζει. Από την αντίθεση αυτή αναδύεται η Ελλάδα με την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη και την αγάπη του Χριστού.
Και τώρα τι κάνουμε; Λύσεις προτείνονται πολλές, αλλά ανέφικτες. Να ρίξουμε το τείχος του Έβρου. Να πάνε τα πλοία μας ως την Τουρκία να παίρνουν τους μετανάστες. κ.ά. Το πρόβλημα είναι καθαρά Ευρωπαϊκό και δεν λύνεται με φαμφάρες και σόου, όπως με τον θεατρινισμό, που στείλαμε 30 μετανάστες με αεροπλάνο στη Γερμανία, αγνοώντας τους χιλιάδες που θαλασσοπνίγονται. Αίσχος κύριοι Τσίπρα-Αβραμόπουλε και Σουλτς.
Ο Θεός να βάλει το χέρι Του.
