... Κι έτσι μετά τους σεισμόπληκτους και τους πυρόπληκτους αποκτήσαμε και τους... βανδαλόπληκτους! Και άντε να δούμε πώς θα του κάτσει του Αλογοσκούφη ο προϋπολογισμός. Να το ήξεραν ότι θα εξελιχθούν έτσι τα πράγματα, να κάνανε κράτει στα διάφορα βοηθήματα για τους οικονομικά ασθενέστερους. Γιατί τώρα πρόλαβε και ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα τις ενισχύσεις για την κατηγορία αυτή - πολλοί είπαν ότι δεν ήταν αρκετά, αλλά σε κάθε περίπτωση στο σύνολο το κονδύλιο δεν είναι ευκαταφρόνητο - και τώρα προέκυψαν οι ορδές του πολιτικοποιημένου (λέμε τώρα έτσι για να το παίξουν βαθυστόχαστοι) Αττίλα, και εκ των καταστροφών που προκάλεσαν, προέκυψαν οι βανδαλόπληκτοι. Τους οποίους, κατ’ ομολογίαν και εκπροσώπων τους, η κυβέρνηση διά στόματος Καραμανλή, αποζημιώνει γενναία. Όχι ότι δεν κάνει καλά, καλά κάνει, αλλά από πού θα βγουν όλα αυτά, τα οποία είναι σίγουρα πολύ περισσότερα από εκείνα που εξήγγειλε για τους οικονομικά ασθενέστερους. Και δεν ήταν και υπολογισμένα επίσης. Είναι έξτρα έξοδο, το οποίο από κάπου αλλού πρέπει να λείψει.
Όχι ότι είχε επιλογή. Από τη μια υπάρχουν ανθρωπιστικοί λόγοι για τους οποίους σε τέτοιου είδους ακραίες περιπτώσεις μια κυβέρνηση οφείλει, επιβάλλεται να δείξει το πολιτικό της πρόσωπο και από την άλλη υπάρχουν σαφέστατα πολιτικοί λόγοι. Το πλήγμα - είναι ακόμη και μάλιστα πολύ σοβαρό - που υπέστη η κυβέρνηση τις τελευταίες μέρες από τα πρωτοφανούς έκτασης ανά την Ελλάδα επεισόδια, που δημιούργησαν την εντύπωση αν όχι ακυβερνησίας, πάντως ανικανότητας στο χειρισμό της κατάστασης, είναι καίριο. Εντός αλλά και διεθνώς, τα σχόλια γύρω από τον τρόπο χειρισμού ή μη χειρισμού των γεγονότων, της απέδωσαν τεράστιες ευθύνες και δημιούργησαν την εικόνα του κράτους, ανήμπορου να κοντρολάρει τα πράγματα.
Αν υποθέσουμε, αν, ότι τα πράγματα έχουν σχετικά ηρεμήσει, η εξαγγελία μέτρων για την ανακούφιση των βανδαλόπληκτων, ήταν μονόδρομος για την κυβέρνηση, προκειμένου και να... μπαλώσει, σε υλικό επίπεδο τα πράγματα, αλλά και να επιχειρήσει διά της παροχής μια αντιστροφή του κλίματος. Το αν θα τα καταφέρει ή όχι, είναι μια άλλη υπόθεση, η οποία θα φανεί αμεσότατα αλλά σε κάθε περίπτωση, αποτελεί πέραν του ανθρωπιστικού και έναν πολιτικό ελιγμό, με συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Κατά τα άλλα, μια σφαίρα που εξοστρακίστηκε ή όχι, μια σκανδάλη που πυροβόλησε, εκτός από την άδικη αφαίρεση μιας ζωής, πυροδότησε μια κοινωνική αναταραχή η οποία μπορεί να πήρε άμεσα αναρχικά χαρακτηριστικά και ως επακόλουθο να εξελίχθηκε σε βανδαλισμούς και πλιάτσικο, αλλά στο σύνολό της, έστειλε σαφή μηνύματα. Όχι για τους θερμοκέφαλους, τους... παλικαράδες και τους τζάμπα μάγκες που ούτως ή άλλως ευδοκιμούν, αλλά για τους ψυχραιμότερους που με μια πιο αποστασιοποιημένη ματιά ψάχνουν και βρίσκουν αρκετές φορές το μήνυμα. Ακόμη και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος που καθόλου δεν το συνηθίζει μέχρι τώρα, έκανε χθες μια κανονική πολιτική παρέμβαση με δήλωσή του, τονίζοντας ότι η διαπλοκή, η διαφθορά και η εκμετάλλευσή τους, δεν αφορά μόνο στους έχοντες και τους ισχυρούς γιατί όλοι στη χώρα έχουν την... τάση να επωφελούνται από αυτές. Και όπως από την πρώτη στιγμή επισημάναμε, από κάθε άποψη, και κάθε οπτική γωνία, η λέξη «κατάχρηση» είναι αυτή που αποδίδει τα γεγονότα, τις εξελίξεις και τον χειρισμό τους.
Πιο ανησυχητικό απ’ όλα, όμως, είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά - και αυτό το είδαμε και στη Λάρισα - λειτούργησε με τέτοιο τρόπο και τέτοια μαζικότητα ο κοινωνικός αυτοματισμός. Για πρώτη φορά, ως απόρροια της αγανάκτησης και προστασίας, αλλά και του κλίματος σύγχυσης μέσα στο οποίο δρουν ή δεν δρουν οι αστυνομικές δυνάμεις, πολίτες πήραν το νόμο στα χέρια τους. Μπορεί να μην είναι αυτή η ακριβολογία της υπόθεσης είναι όμως η ουσία. Μια ουσία που έφθασε μέχρις αυτοδικίας και αφήνεται να αποκτήσει χαρακτηριστικά οχλοκρατείας, τότε ο καθένας, για τους δικούς του λόγους, έχει «δικαίωμα» να χάσει το μέτρο. Να υπερβεί τα όρια, να καταλύσει τα όρια του άλλου και τις όποιες ελευθερίες που, αφού δεν του αναγνωρίζονται δεν τις αναγνωρίζει. Αυτό είναι το ανησυχητικότερο όλων και το χαρακτηριστικότερο όλων όσα συνέβησαν τις τελευταίες θλιβερές μέρες και νύχτες.
Να δούμε πόσο κοντή μνήμη θα έχουμε και τούτη τη φορά. Γιατί σε διαφορετικές περιπτώσεις, με διαφορετικά γεγονότα και αφορμές έχει διαχρονικά διαπιστωθεί ότι έχουμε πολύ κοντή και επιλεκτική μνήμη. Και δεν νομίζω ότι τώρα θα εξελιχθούν διαφορετικά τα πράγματα.
