Οι εκάστοτε «δημοσιογραφικές πληροφορίες» δεν επαληθεύονται πάντα - αυτή είναι η πραγματικότητα - υπάρχουν όμως και αρκετές φορές που επαληθεύονται «πανηγυρικά» όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Είχαμε γράψει, από τούτη δω τη θέση, κάνα μήνα πριν, ότι στο πλαίσιο των επίσημων και ανεπίσημων επαφών, που είχαν γίνει στη Νέα Υόρκη κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ για το Σκοπιανό, οι πληροφορίες ανέφεραν ότι: ο... «φιλέλλην» εκείνος Ντ. Φριντ - βοηθός της Κοντολίζας - είχε πει τότε στους Σκοπιανούς πως καλά θα κάνουν να βιαστούν να κλείσουν το θέμα πριν φύγει η κυβέρνηση Μπους. Διότι μετά και κενό θα υπάρξει στη διαπραγμάτευση μέχρι ν’ αναλάβει η επόμενη κυβέρνηση (που καταπώς φαίνεται θα είναι δημοκρατική) και ο επόμενος πρόεδρος δεν θα κάτσει να σκάσει για να λύσει το Σκοπιανό, διότι δεν το φέρει και βαρέως, όπως ο Τζορτζ, που δεν έχει χωνέψει το Βουκουρέστι. Κι αυτά τους τα είχε πει σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες ένα μήνα πριν, όταν ναι μεν είχε ξεσπάσει η οικονομική κρίση, αλλά δεν είχε ακόμη λάβει τις σημερινές της διαστάσεις και δεν έχει διαφανεί το μέγεθος, αλλά και το βάθος του χρόνου που θα διαρκέσει. Αντιλαμβάνεστε ότι τώρα με το που θα αναλάβει ο Ομπάμα (μπαρδόν, ο νέος πρόεδρος ήθελα να πω), με τόσα συσσωρευμένα προβλήματα που θα έχει να αντιμετωπίσει η τελευταία σκασίλα που θα έχει θα είναι ο... καημός τού Γκρούεφσκι και της παρέας του. Χώρια που δεν θα υπάρχει και ο Φριντ στο σκηνικό να κινεί τα νήματα παρασκηνίως υπέρ των Σκοπίων.
Στο μεταξύ βέβαια, βγήκε προ δεκαημέρου ο Ομπάμα και δήλωσε ότι και το Κυπριακό πρέπει δικαίως να λυθεί, αλλά και για το Σκοπιανό πρέπει να βρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση, και το Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη πρέπει μερικοί - μερικοί να το αφήσουν στην ησυχία του. Αυτό το πακέτο δηλώσεων ικανοποίησε ιδιαίτερα την Ομογένεια, και φυσικά την Ελλάδα. Βέβαια, αυτή την εποχή που ο Ομπάμα προσπαθεί να μαζέψει όσους περισσότερους ψήφους μπορεί και απ’ όπου μπορεί, μπορεί, επίσης, να λέει και ό,τι θέλει για να το πετύχει και να πάρει με την πλευρά του το ισχυρότατο ελληνικό αμερικανικό λόμπι. Που σημαίνει ότι δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως, επειδή τα λέει τώρα, θα τα εφαρμόσει και μετά. Σε πρώτο στάδιο όμως, οι δηλώσεις του προκάλεσαν ικανοποίηση στην ελληνική πλευρά και ανησυχία στη σκοπιανή και στον Φριντ, ο οποίος έχει τη φρικτή υποψία ότι οι φόβοι του και οι φιλικές προειδοποιήσεις του προς τα Σκόπια θα επαληθευτούν πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι υπολόγιζε.
Επίσης, να μην ξεχνάμε και κείνο το περίφημο τηλεγράφημα, το οποίο διέρρευσε πριν δέκα μέρες, σύμφωνα με το οποίο οι Σκοπιανοί με την αμερικανική κυβέρνηση «μαγείρεψαν» το τελευταίο σχέδιο που το ντελίβερι μπόι, Μάθιου Νίμιτς, παρέδωσε σε μας ως «δική του» πρόταση.
Όλα αυτά λοιπόν έρχονται τώρα και «δένουν» σε ένα θαυμάσιο γλυκό σιρόπι, καθώς ο... αξιολάτρευτος, αντικειμενικός, ...διακριτικός και ό,τι άλλο σας αρέσει, κ. Φριντ, πέρασε από τις άτυπες φιλικές παραινέσεις προς τους Σκοπιανούς, σε... επίσημο διάβημα, καθώς τα χρονικά περιθώρια έχουν ουσιαστικά τελειώσει - την άλλη Κυριακή στις ΗΠΑ έχουν εκλογές - και καθώς αναμενόταν η απάντηση, τόσο η δική μας όσο και των Σκοπίων στην τελευταία... πρόταση του ντελίβερι μπόι...
Μέσα στην απελπισία του, λοιπόν, ο Φριντ πέρασε από τις παρασκηνιακές παραινέσεις σε επίσημες... εκκλήσεις προς τους Σκοπιανούς να αποδεχτούν την πρόταση του ντελίβερι μπόι (που στο κάτω-κάτω οι ίδιοι συνέγραψαν) τώρα, γιατί μετά... «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι». Και, στην επιχειρηματολογία του τώρα για την αποδοχή τής πρότασης ανέφερε ακριβώς αυτά που τους έλεγε ένα μήνα πριν στη Νέα Υόρκη, βλέποντας ότι αυτός θα αποχωρήσει (έτσι κι αλλιώς), οι Ρεπουμπλικανοί, επίσης, θα αποχωρήσουν, ως φαίνεται, από την εξουσία και οι Σκοπιανοί θα μείνουν μόνοι και... απροστάτευτοι. Υποψιάζομαι - δεν είμαι σίγουρη - ότι τώρα που θα βγει στη... σύνταξη ο Φριντ, θα πάει να εγκατασταθεί στα Σκόπια, αφού τέτοιο έρωτα τους έχει.
«Είναι προς το συμφέρον τής χώρας σας», γράφει απελπισμένος, η αποδοχή τών τελευταίων προτάσεων, ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, με την τωρινή στάση και συμπεριφορά του, ουσιαστικά ομολόγησε ότι το τελευταίο «πακέτο» είναι καθαρά αμερικανικής έμπνευσης και είναι «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα των φίλων του. Του λέει δε ότι άμα το δεχτούν αυτό, θα ασκηθούν πιέσεις και στην Ελλάδα να το δεχθεί, διότι «στην Ελλάδα υπάρχουν άτομα που επιθυμούν να κλείσει αυτό το ζήτημα». Να μας τα πει και μας ποια είναι - αν και έχουμε ορισμένες υποψίες - για να ξέρουμε πού βαδίζουμε.
Η δική μας ΥΠΕΞ, πάλι, επανέλαβε χθες τη γνωστή θέση «μία ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων» και συμπλήρωσε ότι υπάρχουν σημεία τής πρότασης που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά και άλλα που μπορούν να αποτελέσουν θέμα διαπραγμάτευσης.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση Μπους, ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα, παίζει το τελευταίο της χαρτί - χωρίς καν να προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα - λίγες εβδομάδες πριν από την αποχώρηση του Τζορτζ, αλλά και τη ΝΑΤΟϊκή σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών, όπου φιλοδοξούν να κλείσουν το θέμα. Τον «άσο στο μανίκι» να δούμε ποιος θα τον έχει.
