...Ας πούμε, όταν θέλουμε να πάρουμε πίτσα τι κάνουμε; Τηλεφωνούμε στο κατάστημα, κάνουμε την παραγγελία και έρχεται το ντελίβερι μπόι και μας τη φέρνει. Και, τέλος πάντων, του δίνουμε και ένα μπουρμπουάρ για τον κόπο του.
Ε, το ίδιο κάνανε και οι Αμερικανοί με τους Σκοπιανούς. Κατόπιν παραγγελίας, κάτσανε και μαγειρέψανε ένα ακόμη σχέδιο για το «Σκοπιανό» και μετά φωνάξανε το... ντελίβερι μπόι, δηλαδή τον Μάθιου Νίμιτς, να το παραδώσει. Μπουρμπουάρ δεν γνωρίζω αν του δώσανε, αλλά, τέλος πάντων, αυτό δεν είναι το θέμα μας.
Το θέμα μας είναι ότι απλώς με τις τελευταίες εξελίξεις που ήρθαν στο φως, επαληθεύτηκε αυτό που κατά βάσιν υποψιαζόμασταν - για να μην πω «γνωρίζαμε» και φανώ απόλυτη - σχετικά με τον τρόπο που τα διάφορα... σχέδια «μαγειρεύονται». Ξέραμε ότι η ανάμιξη των Αμερικανών ήταν σαφής και δεδομένη. Άλλωστε δεν κάνουν και καμιά προσπάθεια για να το κρύψουν. Ξέραμε λοιπόν ότι υπάρχει ευθεία παρέμβαση στη διαδικασία, ότι υπάρχουν αλλεπάλληλες πιέσεις και ότι υπάρχει ένα εμφανές πικάρισμα - που το εισπράξαμε και με το θέμα της βίζας πρόσφατα - από τις εξελίξεις του Βουκουρεστίου. Επίσης, ξέραμε ότι υπάρχει «ανοιχτή γραμμή» των ΗΠΑ με τα Σκόπια είτε σε επίπεδο άμεσων συνεννοήσεων είτε σε επίπεδο άσκησης πιέσεων για να προχωρήσει το θέμα. Αυτό που τώρα έχουμε, είναι απλά η απόδειξη για όλα όσα ήδη γνωρίζαμε ή υποψιαζόμασταν, εν πάση περιπτώσει, για να μην είμαστε και απόλυτοι που λέγαμε παραπάνω.
Η πρέσβης των ΗΠΑ στα Σκόπια «μαγείρεψε» μαζί με τον Γκρούεφσκι και την παρέα του το τελευταίο σχέδιο που παρουσιάστηκε για την επίλυση του θέματος, κατόπιν το έστειλε στην Ουάσιγκτον, η οποία το ενέκρινε αφού ήταν της αρεσκείας του Προτεκτοράτου, και εν συνεχεία κλήθηκε το... ντελίβερι μπόι, ο Μάθιου Νίμιτς, να το παραδώσει ουσιαστικά μόνο σε μας. Διότι ήμασταν οι μόνοι που είχαμε «μαύρα μεσάνυχτα» για το παρασκήνιο που... «γέννησε» το συγκεκριμένο σχέδιο. Όπου, γίνεται μεν μία... παραχώρηση για το θέμα του ονόματος για να... τσιμπήσουμε εμείς, «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», αλλά η εθνότητα και η γλώσσα παραμένουν ανοιχτά και σαφή ζητήματα. Και σαν τέτοια ζητήματα είναι... ανοιχτά, δεν είναι βεβαίως προς όφελος της ελληνικής πλευράς. Αυτό το αντιλαμβάνονται και οι πέτρες. Και γι’ αυτό άλλωστε η ελληνική πλευρά θα πρέπει να το απορρίψει, ανεξαρτήτως της τραγελαφικής εξέλιξης που ήρθε στο φως της δημοσιότητας και, όπως πολύ σωστά, παρατήρησε και αναγνώστης, το «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας δεν είναι μόνο περιττό αλλά και πονηρό: Ένα «Βόρεια Μακεδονία» σκέτο, φτάνει και περισσεύει.
Έπειτα, μέχρι στιγμής η ελληνική πλευρά, που δεν έχει επισήμως απαντήσει στην τελευταία πρόταση που έφερε το... ντελίβερι μπόι, αφήνει να πλανάται μια ασάφεια. Διότι, ναι μεν επανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών και λόγω των τελευταίων γεγονότων, ότι η ελληνική πλευρά είναι σαφής και ζητάει μια ονομασία έναντι όλων, δεν ξεκαθαρίζει ορθά κοφτά ότι δεν υπάρχει συζήτηση για εθνότητα και γλώσσα. Αφήνει μια... ασαφή εικόνα. Διότι είναι σαφές ότι ενώ και ο ντελίβερι έχει πει ότι η διαπραγμάτευση είναι μόνο για το όνομα, η ατζέντα έχει διευρυνθεί κατά την επιθυμία και την επιδίωξη των Σκοπίων και σε άλλα ζητήματα με την «ανοχή» της ελληνικής πλευράς.
Ε, μετά και την αποκάλυψη για τον τρόπο που «γεννιούνται» τα σχέδια ατά, είναι προφανέστατα καιρός η ελληνική πλευρά να σκληρύνει και να καθετοποιήσει τη στάση της περί τη διαπραγμάτευση, τον τρόπο και το περιεχόμενό της.
Βέβαια, αν το καλοπροσέξουμε, υπάρχει μία αντίφαση. Αν όντως τα Σκόπια μαγείρεψαν το σχέδιο μαζί με την Αμερικανίδα διπλωμάτη, που σημαίνει ότι ήταν της αποδοχής τους, τότε γιατί βιάστηκαν να το απορρίψουν - αν όχι επισήμως πάντως με σχετικές δηλώσεις - οι οποίες μάλιστα προήλθαν και από τον μετριοπαθή πρόεδρο Τσεβερκόνφσκι; Είναι ένα θέμα προς διερεύνηση. Εκτός πια κι αν επειδή τον αφήνει ο Γκρούεφσκι στο σκοτάδι λόγω κακών σχέσεων, δεν είχε... χαμπάρι τι παίχτηκε. Και επειδή έρχονται και προεδρικές εκλογές, έχει, ούτως ή άλλως, σκληρύνει τη στάση προς το... εθνικιστικότερον για να μαζέψει καμιά ψήφο.
Τώρα, όσον αφορά στις τρέχουσες εξελίξεις, προφανώς - ή τουλάχιστον αυτό θα πρέπει να συμβεί - το «σχέδιο» θα πρέπει να απορριφθεί και δεν θα ήταν κακό να... απορριφθεί και ο διαμεσολαβητής, η αξιοπιστία, η αμεροληψία και το κύρος τού οποίου έχουν τρωθεί ανεπανόρθωτα. Και, μετά τις αμερικανικές εκλογές, βλέπουμε πάλι. Άλλωστε εμείς δεν βιαζόμαστε!
