«Συγγνώμη σου ζητώ συγχώρεσέ με και αν έφταιξα πικρά τ’ ομολογώ»! Ή «Σι πάτσα; Σόρι!». Που λέμε και μεις εδώ στα μέρη μας!
Τι είδους ταραχή είναι, τέλος πάντων, αυτός ο Δαϊλάκης; Διότι μια ταραχή την έχει... Αυτό είναι το μόνο βέβαιο! Το ερώτημα είναι τι είδους ταραχή είναι αυτή που έχει. Διότι πολλοί θεώρησαν, εκτίμησαν ότι η κίνηση που έκανε, να κάνει τις επίμαχες δηλώσεις που τον έθεσαν εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας Ν.Δ. δεν έγιναν τυχαία. Έγιναν επί τούτου, εν γνώσει των... συνεπειών του νόμου... εκτάκτου ανάγκης που θέσπισε ο Καραμανλής μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή. Διότι και οι καιροί είναι πονηροί και καχύποπτοι είμαστε και δεν μπορεί ένα τέτοιο γεγονός να εκλαμβάνεται ως τυχαίο. Παρόλο που από την εξέλιξη των πραγμάτων ο βουλευτής Δράμας έδειξε να μένει εμβρόντητος, διότι δεν το περίμενε.
Τώρα, με αυτή τη νέα εξέλιξη που δημιουργήθηκε από την επιστολή μετανοίας που έστειλε ο βουλευτής στον Καραμανλή, δύο πράγματα μπορεί να σκεφτεί κανείς για την αρχική του κίνηση. Ή αφέλεια ή... τζάμπα μαγκιά. Και όσο για το... ψωμί τής υπόθεσης, δηλαδή για το γεγονός ότι εντέλει έθεσε την παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα στη διάθεση του πρωθυπουργού, άλλα δύο πράγματα μπορεί να σκεφθεί κανείς: ή ότι δέχτηκε πολύ ισχυρές παρασκηνιακές πιέσεις - πέραν των όσων δημοσίως ελέχθησαν - ή ότι όντως μετανόησε και αποφάσισε να τηρήσει την αρχική του δήλωση, η οποία μίλαγε ακριβώς περί παραίτησης. Ή, εν πάση περιπτώσει, δεν πρόκειται για ένα συνδυασμό των δύο που παρήγαγε το ως άνω αποτέλεσμα.
Έκατσε λοιπόν, το σκέφτηκε, το ξανασκέφτηκε, το στριφογύρισε στο μυαλό του και αποφάσισε ν’ ανοίξει αλληλογραφία με τον Καραμανλή. Εδώ έχει ανοίξει αλληλογραφία μαζί του ο Γκρούεφσκι, που λέει ο λόγος. Ίσως και να σκέφτηκε ότι αφού ο Γιαννόπουλος τη γλίτωσε δίνοντας τις απαιτούμενες εξηγήσεις για τη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει προ Κεντρικής Επιτροπής (λες και δεν μπορούσε να πάρει ένα τηλέφωνο μετά να τη διορθώσει), το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και με τον ίδιο. Να δώσει γραπτές εξηγήσεις για τη συμπεριφορά του και να τη γλιτώσει έστω και εν συνεχεία. Άλλωστε, πράγματι, στο ένα σκέλος τουλάχιστον των ισχυρισμών του, δίκαιο έχει, διότι τον Καραμανλή ήθελε να υπερασπιστεί με τα λεγόμενά του. Τώρα, αν το έκανε με λάθος τρόπο, αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα. Ή, αν εν πάση περιπτώσει... παρανόησε ο Καραμανλής και δεν εκτίμησε τις καλές του προθέσεις. Και πέραν της δήλωσης μετανοίας, στην επιστολή του κάνει και δήλωση αιώνιας πίστης στη Νέα Δημοκρατία και λέει ότι δεν μπορεί να υπάρξει πολιτικά έξω απ’ αυτήν. Κάτι σαν να του κόβουν τον αέρα που αναπνέει.
Τώρα βέβαια, το ενδιαφέρον είναι τι θα κάνει το Μαξίμου μετά τη δήλωση μετανοίας τού βουλευτή. Την οποία, να σημειωθεί, και το ίδιο διοχέτευσε άμεσα στα Μέσα, και για την οποία ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ότι εκτιμάται και θα μελετηθεί. Τι θα κάνει λοιπόν; Θα τον πάρει πίσω δεχόμενη τη συγγνώμη και δείχνοντας μεγαλοψυχία ή θα προχωρήσει στον επόμενο; Αυτό, προφανώς, θα εξαρτηθεί και από το μήνυμα που θέλει να στείλει προς τα έξω, αλλά και προς τα μέσα. Το αναμενόμενο θα ήταν μάλλον να τον ξαναμαζέψει στο μαντρί για να δείξει ότι «ο... θεός ξέρει να τιμωρεί, αλλά ξέρει και να συγχωρεί», επίσης. Και τα «σημάδια» μάλλον προς εκεί κατατείνουν. Αλλά, δεν μπορεί να είναι κανείς και σίγουρος, διότι με την παραίτηση που έθεσε στη διάθεση του πρωθυπουργού, είτε τον πάρει πίσω είτε τον αφήσει εκτός, η Ν.Δ. επιστρέφει σ’ αυτούς τους... εύθραυστους 152, με «νέα εισαγωγή». Από την άλλη, με τέτοια «τυφλή πίστη» που δηλώνει στο κόμμα ο κ. Δαϊλάκης, και αφού, τέλος πάντων, «πήρε το μάθημά του», ίσως είναι προτιμότερο να πάρει αυτόν πίσω, παρά να φέρει κάναν καινούριο και να ’χει άλλα ντράβαλα.
Κατά τα λοιπά, ενώ τα κόμματα κονταροχτυπιούνται και είναι στον κόσμο τους, ο κόσμος φαίνεται να έχει πολύ πιο σώας τας φρένας και να είναι πολύ πιο προσγειωμένος στην πραγματικότητα. Διότι, σε χθεσινή μέτρηση που δημοσιεύτηκε, η πλειοψηφία των πολιτών επιθυμεί μια αυτοδύναμη κυβέρνηση από τις επόμενες εκλογές, προφανώς σε ένδειξη ισορροπίας και σιγουριάς. Το θέμα είναι ότι δεν βρίσκει ποιον να ψηφίσει για να του προκύψει αυτή η αυτοδυναμία, με το χάλι που έχουν όλοι τους!
