Τόσα και τόσα χρόνια προσπαθώ να αντιληφθώ γιατί ο ένας φλερτάρει τον άλλον και ποτέ δεν κατάφεραν να συνάψουν... δεσμό.
Αναφέρομαι φυσικά στις «σχέσεις» του ΠΑΣΟΚ με την ανανεωτική Αριστερά, στα κατά καιρούς ανοίγματα και φλερτ που κάνει ο ένας στον άλλον, με πιο πρόσφατο αυτό του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Α. Παπανδρέου, στο οποίο αντέδρασε καταρχήν αρνητικά η ηγεσία του ΣΥΝ /ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου διαβλέποντας πως είναι δύσκολη η αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές αποφάσισε να τείνει χείρα συνεργασίας προς την ανανεωτική αριστερά, αλλά για μια ακόμη φορά προέβαλε την ισχύ τού ΠΑΣΟΚ.
Δηλαδή, να συνεργαστούμε για τη μεγάλη Κεντροαριστερά, αλλά εγώ (είπε ο κ. Παπανδρέου) θέλω την αυτοδυναμία του κόμματός μου στις εκλογές.
Που σημαίνει, να κερδίσω τις εκλογές αυτοδύναμα και μετά βλέπουμε...
Η ηγεσία του ΣΥΝ / ΣΥΡΙΖΑ (η οποία, όμως, δεν έχει ενιαίες θέσεις εντός των κόλπων της επί του θέματος των συνεργασιών) αρχικώς ήταν αρνητική, εξαιτίας προφανώς και του μεγάλου αέρα που είχαν πάρει ορισμένων τα μυαλά από τα υψηλά ποσοστά που έδιναν στην παράταξη οι δημοσκοπήσεις, ποσοστά πολύ πάνω από το 10% και φυσικά από το 5% που είναι η καταγεγραμμένη εκλογική δύναμη του κόμματος.
Αίφνης και αφού το ΠΑΣΟΚ, με βάση τις πλέον πρόσφατες δημοσκοπήσεις δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να ανακάμψει και να παγιώσει το προβάδισμά του έναντι της ΝΔ (άλλωστε, έχουν σταματήσει οι μαζικές διαρροές του προς την Κουμουνδούρου, ενώ η «γαλάζια» βάση είναι πλήρως αποσυσπειρωμένη και φυσικά οργισμένη με την κυβέρνηση, τα οικονομικά της μέτρα και ορισμένους πλουτίσαντες υπουργούς) ο Αλέκος Αλαβάνος, πολιτικός μέντορας του Αλέξη Τσίπρα, έκανε αιφνίδιο άνοιγμα στη Χαριλάου Τρικούπη.
Ειδικότερα, ο Αλέκος Αλαβάνος, ο οποίος στις αρχές του καλοκαιριού είχε παρομοιάσει τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ με «κάθοδο στον Άδη», κατέθεσε έξι προτάσεις για κοινή δράση (σ.σ. όχι για συνεργασία) με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως.
Οι προτάσεις αυτές είναι:
Κοινή δράση για το δημόσιο χαρακτήρα μιας ανανεωμένης Ολυμπιακής και απόρριψη κάθε είδους ιδιωτικοποίησης. Κοινή νομοθετική πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους. Εξεταστική Επιτροπή για το Βατοπαίδιο. Άμεση δράση για τη συνταγματική υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου με την κατάργηση όλων των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια. Κοινή νομοθετική πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για την απλή αναλογική. Κοινή δράση για να μην εγκατασταθεί στη Σούδα το Κέντρο Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής του ΝΑΤΟ.
Το αιφνίδιο άνοιγμα Αλαβάνου απασχόλησε και το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο αντιμετώπισε με επιφυλακτικότητα και καχυποψία τις προτάσεις, καθώς, σύμφωνα με όσα αποδίδονται στον κ. Παπανδρέου «οι προτάσεις που έχουμε κάνει ισχύουν και είμαστε έτοιμοι για διάλογο και πρωτοβουλίες που δεν υψώνουν τεχνητά τείχη, αλλά διαμορφώνουν συνθήκες ανατροπής της σημερινής κατάστασης».
Ο Αλέκος Αλαβάνος επέμεινε ότι «δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ κλείνει την πόρτα», τονίζοντας ότι το κόμμα του επιμένει σε συγκεκριμένα σημεία στα οποία θα μπορούσε να υπάρξει κοινή δράση.
Ο δε εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, κατηγόρησε την ηγεσία του ΣΥΝ / ΣΥΡΙΖΑ ότι κάνει «προσχηματικές προτάσεις», πρόσθεσε ότι «στον προοδευτικό χώρο πρέπει να βρίσκουμε αυτά που μας ενώνουν» και σημείωσε ότι ο Α. Αλαβάνος πρότεινε προς το ΠΑΣΟΚ έξι σημεία «εν είδει τελεσιγράφου».
Στο ΠΑΣΟΚ λένε πως οι προτάσεις Αλαβάνου είναι «εκ του πονηρού», καθώς εξυπηρετούν επικοινωνιακές σκοπιμότητες, σε μία περίοδο που η Κουμουνδούρου βλέπει τις δημοσκοπήσεις να καταγράφουν σημαντικές απώλειες για τον ΣΥΝ και ταυτόχρονα ανοδική πορεία του ΠΑΣΟΚ.
Στη δε Κουμουνδούρου εκδηλώθηκαν διαφορετικές φωνές ως προς την ερμηνεία της προτάσεως προς το ΠΑΣΟΚ.
Η θέση του Αλέξη Τσίπρα είναι ότι το ΠΑΣΟΚ είναι εκείνο που αρνείται τη συνεργασία και ουσιαστικά θα πρέπει να αλλάξει προγραμματική κατεύθυνση, καθώς το θέμα δεν είναι μια κεντροαριστερή κυβέρνηση, αλλά μια αριστερή κυβέρνηση...
Στον αντίποδα, όμως, ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης της ανανεωτικής πτέρυγας της παρατάξεως χαρακτήρισε θετικές τις προτάσεις Αλαβάνου.
Η κίνηση Αλαβάνου λειτούργησε, πάντως, ως απάντηση στην ασφυκτική πίεση που ασκείται από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία, ενώ αξιολογείται ως συνέχεια της αποφάσεως του κόμματος να μη συνεργαστεί εκλογικά με τη Χαριλάου Τρικούπη και να πορευτεί με στόχο τη διαμόρφωση μιας νέας πλειοψηφίας, με πυρήνα τη ριζοσπαστική Αριστερά.
Το ΠΑΣΟΚ βλέπει τις δυσκολίες για την αυτοδυναμία και ο Γιώργος Παπανδρέου συνέστησε επιτροπή που θα συζητήσει θέματα συνεργασίας με την Αριστερά.
Το θέμα της συνεργασίας είναι παγωμένο, αλλά, παρά ταύτα, ανοικτό.
Και είναι βέβαιο πως, πέρα από τους ηγεμονισμούς και τους πάσης φύσεως λεονταρισμούς, θα επανέλθει από την ίδια τη ζωή, όπως θα έλεγε ο Χ. Φλωράκης.
Και θα επανέλθει την επαύριον των βουλευτικών εκλογών, αν (όπως όλα δείχνουν) δεν προκύψει αυτοδυναμία και οι εχέφρονες δεν θελήσουν νέα προσφυγή στις κάλπες, σε συνθήκες άγριας πολώσεως, με όσα αυτή θα σημάνει για τους κομματικούς σχηματισμούς, αλλά κυρίως για την ίδια τη χώρα και δη σε συνθήκες οικονομικής κρίσεως και αστάθειας.
