…Βέβαια οι πράξεις των λίγων δεν πρέπει να χαρακτηρίζουν τους πολλούς. Έτσι λέει η θεωρία. Και είναι και σωστή. Αλλά, όπως πολλές θεωρίες έτσι και η συγκεκριμένη «χωλαίνει» στην πράξη ή την εφαρμογή, αν προτιμάμε.
Κι έτσι οι πράξεις των λίγων, όπως συμβαίνει και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, έρχονται να «σφραγίσουν» ένα κλίμα και να επιβεβαιώσουν ότι το χάσμα ανάμεσα στην Ελλάδα και τα Σκόπια είναι πολύ μεγαλύτερο και οπωσδήποτε πολύ βαθύτερο, πέρα από αυτό που ανοίγεται μεταξύ των πολιτικών ηγεσιών. Και φυσικά να καταδείξει ότι όταν συστηματικά και με απόλυτη επίγνωση εκτρέφεται εκ μέρους των ηγεσιών αυτών, μια εθνικιστική αντίληψη για εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων δεν μπορεί παρά να χειραγωγεί και να επηρεάζει αποτελώντας εν τέλει τον «ηθικό αυτουργό» για περιστατικά σαν αυτό που σημειώθηκε στην Οχρίδα. Οπότε ομάδα φανατικών Σκοπιανών επιτέθηκε σε ελληνικά πούλμαν εκδρομέων, αναγράφοντας εθνικιστικά συνθήματα, αλλά και με προφανή την πρόθεση να προκαλέσει σωματικές βλάβες, κάτι που ευτυχώς δεν επιτεύχθηκε. Πρωτοφανές το περιστατικό - είναι το πρώτο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα είναι και το τελευταίο, αν και βεβαίως το ευχόμαστε - κι αν θα καθίσει κάποιος στο σκαμνί τους αυτουργούς, δίπλα του, στο εδώλιο θα έπρεπε να κάτσει ως «ηθικό αυτουργό» τον Γκρούεφσκι και την κομπανία του. Οι οποίοι έχουν βεβαίως προ πολλού σηκώσει το λάβαρο του εθνικισμού προβαίνοντας σε διάφορες κωμικοτραγικές ενέργειες και επιλογές, αλλά την περίοδο αυτή λόγω των εκλογών, είναι προφανές ότι παίζουν - για μια ακόμη φορά - το χαρτί του άκρατου εθνικισμού με ολέθρια αποτελέσματα. Διότι, περιστατικά όπως το συγκεκριμένο που ευτυχώς υπήρξε αναίμακτο, σε καμία περίπτωση δεν διευκολύνουν στην ομαλοποίηση του κλίματος. Αν βεβαίως υποθέσουμε ότι εκ μέρους των Σκοπίων υπάρχει διάθεση για «ομαλοποίηση» του κλίματος, διότι όλες οι πράξεις και οι επιλογές της σκοπιανής ηγεσίας, δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Και δείχνουν επίσης ότι όσο και να καθόμαστε και να πιάνουμε την…ψιλή κουβέντα γύρω από ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων άκρη δεν πρόκειται να βρούμε.
Πριν από λίγο καιρό, και καθώς η προκλητικότητα των γειτόνων είναι συνεχής και αδιάλειπτη - μέχρι τη Χάγη φτάσαμε - πέρα από τα «βαφτίσια» δρόμων, σοκακιών και καλντεριμιών με το όνομα «Μακεδονία» και «Μέγας Αλέξανδρος» ο Κ. Καραμανλής τους είχε… φοβερίσει και διαφορετικά. Είχε πει από βήματος της Βουλής ότι η Αθήνα προτίθεται να πάρει και οικονομικά «αντίμετρα» κατά των Σκοπίων ως απάντηση στην κλιμακούμενη αδιαλλαξία της ΦΥΡΟΜ. Το ΄κανε; Δεν το ΄κανε; Δεν μάθαμε και κάτι σχετικό. Άλλωστε έχει άλλη φωτιά στα μπατζάκια του τώρα με τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας για να ασχοληθεί με τα αντίμετρα της ΦΥΡΟΜ. Κι έπειτα, όταν δραστηριοποιούνται ένα σωρό ελληνικές επιχειρήσεις εκεί και είμαστε ως Ελλάδα ο πρώτος ξένος επενδυτής στα Σκόπια και να θέλει να πάρει κάποια αντίμετρα δεν είναι εύκολη υπόθεση και ξεκομμένη από τα επιχειρηματικά συμφέροντα των Ελλήνων που δραστηριοποιούνται εκεί.
Και ακριβώς εκεί είναι και το θέμα. Άντε καλά, μετά τα επεισόδια της Οχρίδας το υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε μία «ταξιδιωτική οδηγία» - πως εκδίδει η Αμερική για μας τέτοιο πράγμα - προκειμένου να προσέχουν οι Έλληνες που πάνε εκεί, να τηρούν κάποιους «κανόνες ασφαλείας» και γενικά, ούτε λίγο ούτε πολύ, το πνεύμα της οδηγίας είναι: «αν δεν έχετε μεγάλο ζόρι μην πάτε».
Το ζήτημα είναι τι γίνεται με εκείνους που έχουν πραγματικά… ζόρι - και είναι πολλοί - γιατί έχουν τις δουλειές τους εκεί. Και τι γίνεται με τις ελληνικές επιχειρήσεις που βρίσκονται εκεί, που μπορούν εύκολα να στοχοποιηθούν και να αποτελέσουν αντικείμενο εθνικιστικής επιθετικότητας; Γιατί αν πάρουμε το «κακό σενάριο» και το συγκεκριμένο δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, τότε πράγματι μπορεί να έχουμε σοβαρό πρόβλημα, το οποίο θα έχει και ευρύτερο χαρακτήρα, και δεν επιλύεται με … ταξιδιωτικές οδηγίες! Ας ελπίσουμε ότι θα ισχύει το «καλό σενάριο» και δεν θα επαναληφθεί κάτι παρόμοιο.
