…Τώρα ας πούμε αυτό θεσμικά στέκει; Γιατί σάμπως να μου φαίνεται ότι δεν στέκει. Να πηγαίνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να ζητάει εκλογές;
Που ξανάγινε; Αυτό που ξέρουμε είναι ότι μπορεί να πάει ο εκάστοτε πρωθυπουργός στον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να ζητήσει εκλογές. Και εν πάση περιπτώσει να προχωρήσει η προκήρυξη κ.λπ., κ.λπ. Αυτό ξέρουμε ότι είναι το θεσμικά ορθό.
Τούτο είναι τι; Της… πρεμούρας ορθό και της παλιάς κομματικής συγγένειας; Μάλλον. Εντάξει είναι γνωστό έως μονότονο το γεγονός ότι κάθε τρεις και δύο - τον τελευταίο καιρό σχεδόν επί καθημερινής βάσεως - το ΠΑΣΟΚ ζητάει εκλογές. Είναι ας πούμε σαν ένα είδος «εκλογοθεραπείας» σαν χαπάκι που πρέπει να λαμβάνεται επί καθημερινής βάσης θα έλεγα δε περισσότερο σαν δυναμωτικό, για να παραμένει ενδυναμωμένο το κλίμα της εκλογολογίας στην επικαιρότητα της κάθε μέρας, ως ένα είδος «ψυχολογικού πολέμου» στην κυβέρνηση, η οποία, ούτως ή άλλως, έχει τα ψυχολογικά. Αυτή χρειάζεται άλλη θεραπεία. Αλλα χαπάκια.
Στην πραγματικότητα, κι ας χτυπιέται καθημερινά το ΠΑΣΟΚ για εκλογές, δεν είναι και τόσο βέβαιο ότι τις θέλει. Γιατί και τόσο βέβαιο ότι θα τις κερδίσει δεν είναι και γιατί κι αν ακόμη τις κερδίσει δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα έχει αυτοδυναμία για να μπορεί να κυβερνήσει. Και φυσικά αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν πολύ καλά στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ωστόσο, επειδή οι δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να του δίνουν ένα σταθερό και ικανό προβάδισμα, προφανώς οι του ΠΑΣΟΚ αισθάνονται την… υποχρέωση να ζητάνε διαρκώς εκλογές για να δικαιολογήσουν και να διατηρήσουν στην ψυχολογία των ψηφοφόρων την… γκαλοπική τους υπεροχή και φυσικά για να σπάνε τα νεύρα στους κυβερνώντες, οι οποίοι, είναι διαρκώς υποχρεωμένοι να αναφέρονται, έστω και διαψεύδοντας, στο θέμα πιθανής πρόωρης προσαγωγής στις κάλπες. Ο δε Γ. Παπανδρέου προφανώς αισθάνεται και την… ηθική και αρχηγική υποχρέωση να ζητάει επί καθημερινής βάσεως εκλογές, και να δηλώνει ότι είναι «έτοιμος» να κυβερνήσει, ευελπιστώντας ότι έτσι θα πείσει ότι είναι όντως έτοιμος να κυβερνήσει και να επαληθεύσει την δημοκοπική πρωτιά του κόμματός του, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος εξακολουθεί να έρχεται δεύτερος και καταϊδρωμένος. Και φυσικά και οι της Νέας Δημοκρατίας, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να τρέφουν την ακόρεστη διάθεση του ΠΑΣΟΚ για εκλογές, διότι με τις αναφορές και τις φαγωμάρες τις δημόσιες μεταξύ στελεχών και υπουργών, εκτρέφουν μία κατάσταση που εν συνεχεία δια των διαψεύσεων προσπαθούν ανεπιτυχώς να συμμαζέψουν.
Μέχρις εδώ καλά που λέει ο λόγος, αλλά το θέμα είναι να ξέρει και που να σταματάει κανείς. Και σίγουρα μπροστά σε έναν Πρόεδρο Δημοκρατίας, πρέπει να τραβάει φρένο για το συγκεκριμένο θέμα και όχι να πατάει γκάζι και όποιον πάρει ο Χάρος.
Είναι τουλάχιστον άκομψο πολιτικά, πολιτειακά αλλά και προσωπικά να πηγαίνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να θέτει θέμα εκλογών στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Κατ΄ αρχήν γιατί τον φέρνει σε δύσκολη θέση από τη στιγμή που και ο ίδιος εκ θέσεως δεν μπορεί να μιλήσει δημοσίως. Πρέπει να παριστάνει το… «βουβό πρόσωπο» - τουλάχιστον όσον αφορά στη δημόσια κατανάλωση - χωρίς να εκφέρει θέση και άποψη. Επειτα, επειδή υπάρχει σαφής «κομματική συγγένεια» του Γ. Παπανδρέου με τον Κάρολο Παπούλια, είναι διπλά άκομψο διότι δείχνει σαν εκμεταλλευόμενος τη… συγγένεια αυτή να προσπαθήσει να τον καταστήσει «σύμμαχο» του σε μία συγκεκριμένη λογική και επιδίωξη. Σαν πήγαινε ας πούμε παλιά ο Κ. Καραμανλής ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να ζήταγε εκλογές από τον Στεφανόπουλο.
Επιπλέον είναι… τριπλά άκομψο διότι το ΠΑΣΟΚ έχει ξεκαθαρίσει κατ΄ ουσίαν ότι αν δεν προηγηθούν εθνικές εκλογές δεν πρόκειται να συναινέσει στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, προκειμένου ακριβώς να προκαλέσει εκλογές. Που σημαίνει ότι δεν θα συναινέσει στο πρόσωπο του Κάρολου Παπούλια - που είναι και «δικός του» - που η Ν.Δ. έχει επίσης ξεκαθαρίσει ότι προτίθεται να προτείνει εκ νέου για Πρόεδρο.
Είναι σαν να του λέει δηλαδή, αν θες να σε στηρίξω για πρόεδρο να συμβάλεις (πως; Αφού θεσμικά δεν μπορεί) στη διενέργεια πρόωρων εκλογών αλλιώς… πάπαλα!
Ε, τουλάχιστον άκομψο όλο αυτό! Καλή η πρεμούρα για εκλογές αλλά να μην προτρέχει η γλώττα της διανοίας και των στοιχειωδών τρόπων ορθής πολιτικής και όχι μόνον, συμπεριφοράς!
