«Γκρεμίστε κάθε μορφή παρασιτισμού, τους ανίκανους πολιτικούς, τους αργόσχολους υπαλλήλους, τους αγιογδύτες κληρικούς, τους άνομους δικαστές, τους αδούλευτους αριστοκράτες, τους λερωμένους κονδυλοφόρους, τους πρωταθλητές της μίζας, τουύς γλείφτες της εξουσίας. Κάντε αυτή τη ρήξη και διά μιας θα απλοποιηθεί το πρόβλημα της μιζέριας. Απλοποίηση ανεπιθύμητη στην εξουσία».
Βίκτωρ Ουγκώ.
Σε μία παγκοσμιοποιημένη κοινωνία όπου οι ανθρώπινες αξίες κατάντησαν «χρηματιστηριακό» προϊόν με αποτέλεσμα στην εξίσωση Χρήμα-Άνθρωπος-Κοινωνία, ο άνθρωπος να είναι ο Άγνωστος Χ.
Σε μία χρονική στιγμή για την πατρίδα μας, όπου χρωστάμε σε δανειστές αλλά και σε τοκογλύφους σε καιροσκόπους και μιζαδόρους, οι εναλλασσόμενοι διαχειριστές της εξουσίας αλλά και του «συνδικαλιστικού βολέματος» καλούνται να λύσουν το πρόβλημα που οι ίδιοι κατά πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα λόγο, δημιούργησαν. Δεν μας πείθουν όμως με τις πράξεις τους.
Από την μία πλευρά τα δύο μεγάλα κόμματα που επί των ημερών τους κατασπαταλήθηκαν τα αποθεματικά των Ταμείων μας (ΤΣΑΥ), αφού παρέγραψαν τα μεγάλα σκάνδαλα (SIEMENS, Βατοπαίδι, αποθεματικά Ταμείων και έπεται συνέχεια), έχουν ακόμα το θράσος, σήμερα να ζητούν όλοι τους, αναδρομικά, εκατομμύρια ευρώ (Τύπος των ημερών).
Ακόμα και τώρα, οι προμήθειες στα Νοσοκομεία γίνονται κυρίως κατ΄ ανάθεση με τιμές οι οποίες υπερβαίνουν, ακόμη και 20 φορές τις αντίστοιχες των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών, όπως επανειλημμένα καταγράφεται στον Τύπο.
Η κυβέρνηση πιστή στα κελεύσματα του Μνημονίου, περί δραστικών περικοπών παντού, με άλλοθι το «πάρτι της Υγείας» αφενός δεν τιμωρεί κανέναν ουσιαστικά, αφ’ ετέρου με υποσχέσεις που δεν τηρούνται και συνεχώς αναβάλλονται (βλ. δεδουλευμένα 15 μηνών στους ιδιώτες γιατρούς – τη στιγμή μάλιστα που όλοι οι γιατροί προσέτρεχαν με προσωπικό οικονομικό και χρονικό κόστος, να συμμετέχουν στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση για να συνδράμουν στην προσπάθεια μείωσης του κόστους στις δαπάνες των ταμείων), δημιουργεί κλίμα αβεβαιότητος και καθημερινής επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης ασθενών και γιατρών, βλάπτοντας σοβαρά την υγεία τους.
Απ’ την άλλη πλευρά, τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, είτε ποντάρουν στο χάος και στην παραίτηση για να συλλέγουν ψήφους «δι’ αντιπροσώπου», είτε ζουν σε άλλες εποχές ονειρευόμενοι έναν εξεγερμένο λαό που ακολουθεί όμως μόνο τις αλάνθαστες θέσεις τους.
1. Επειδή πιστεύω ότι η υγεία είναι δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα, θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχουν κανόνες στην άσκηση του λειτουργήματος-επαγγέλματος του γιατρού ασχέτως της θέσεως του στο σύστημα υγείας και μάλιστα κανόνες ίδιοι για όλους.
2. Ιδιαίτερα οι έχοντες οποιαδήποτε σχέση με την δημόσια Υγεία, δεν είναι δυνατόν να προσπορίζονται οικονομικά οφέλη από τη θέση τους (με πληρωμένα όλα τα έξοδα από τον Έλληνα φορολογούμενο: νοσηλευτές, γραμματείς, κτιριακή και υλικοτεχνική υποδομή, ειδικευόμενοι γιατροί κ.λπ.) και μάλιστα αφορολόγητα.
Σε μια στοιχειωδώς ευνομούμενη Πολιτεία, είναι σαφές ότι αυτά τα χρήματα αφαιρούνται από δρόμους, σχολεία νοσοκομεία, παιδικούς σταθμούς.
Να υπάρξει έκπτωση λοιπόν των επίορκων δημόσιων λειτουργών και επιστροφή των παρανόμως κτηθέντων (πράγματα δηλαδή που στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι αυτονόητα).
3. Οι ιδιώτες γιατροί πρέπει να μπορούν να συνταγογραφούν σε όλα τα Ταμεία και να αμείβονται κατά πράξη και περίπτωση, μέχρι του αριθμού των ασθενών που είναι συμβατός με τον ελάχιστο χρόνο που απαιτεί η σωστή εξάσκηση της κάθε ειδικότητος αντικειμενικά και υποκειμενικά (περίπου 20-30 λεπτά της ώρας).
4. Να γίνει αξιολόγηση των ιατρικών πράξεων και εξετάσεων, σύγχρονη και ίδια για όλους τους φορείς δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Και η αμοιβή να γίνεται με απόδειξη.
5. Ο Ιατρικός Σύλλογος να έχει λόγο στα τεκταινόμενα παντού στο χώρο της Υγείας, πάντα στη λογική της προάσπισης των συμφερόντων της κοινωνίας και του Ιατρικού Σώματος που τιμά τον όρκο του.
6. Το Πειθαρχικό Συμβούλιο να δρα άμεσα- δίκαια- αμερόληπτα και όχι με τη λογική των ίσων αποστάσεων και ανάλογα με ποιον έχει απέναντί του, αλλά τί παράπτωμα έχει απέναντί του.
7. Δεν είναι δυνατόν οι ασφαλισμένοι των Ταμείων που αναγκαστικά τους γίνονται κρατήσεις για την ιατροφαρμακευτική τους κάλυψη, να πληρώνουν επιπλέον χαράτσι για την είσοδό τους στα Δημόσια Νοσοκομεία.
Δεν κομίζουμε «γλαύκας ες Αθήνας» ούτε θα εξορμήσουμε στα «Χειμερινά Ανάκτορα». Πιστεύουμε όμως σε μία ανυπόκριτα ευνομούμενη κοινωνία, προσπαθούμε στην καθημερινότητά μας να είμαστε γιατροί, τηρώντας τον όρκο μας και ξέρουμε πως ο εξανθρωπισμός μας είναι μία συνεχής και αέναη μάχη όπως και η ζωή.
* Ο κ. Παντελής Γκόλτσιος είναι ιατρός και υποψήφιος για τον Ι.Σ.Λ. με την «Αγωνιστική Παρέμβαση»
