Ήταν τόσο πειστικοί, τόσο καταιγιστικοί, τόσο αληθοφανείς οι πιστά υπηρετούντες (άραγε ποιον;) δημοσιογράφοι των Μέσων Μαζικής Αποχαύνωσης,... συγνώμη Ενημέρωσης της Αθήνας, που ακόμα και βουλευτές της κυβέρνησης Καραμανλή ψιθύριζαν το ίδιο ή το λιγότερο δεν τολμούσαν να αντιλογήσουν ή να αντιπαρατεθούν σθεναρά, στα τηλεπαράθυρα, ότι δεν ήταν η κυβέρνηση της ΝΔ η χειρότερη της μεταπολίτευσης. Ακόμα και τώρα που η Ελλάδα κινδυνεύει από τον αόρατο εχθρό, με το ίδιο πάντα σκεπτικό του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, οι μεγαλοδημοσιογράφοι ασχολούνται επί μέρες με την απογραφή της ΝΔ και όχι με την καταγραφή (κατ’ εκτίμηση) του ΠΑΣΟΚ, που έφερε τα πάνδεινα στον ελληνικό λαό (ελπίζω όχι και στην Ελλάδα). Ας κάνουμε λοιπόν κι εμείς μία... καταγραφή γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση, η κυβέρνηση Καραμανλή, ήταν η χειρότερη της μεταπολίτευσης και τι δεινά έφερε στην κοινωνία μας.
Δεν υποστήριξε (ο... αναποφάσιστος) το αμερικανικής εμπνεύσεως σχέδιο ΑΝΑΝ με αποτέλεσμα η Κύπρος που είχε ως σύμβουλο τον πασίγνωστο Θεσσαλό καθηγητή κ. Νίκο Λυγερό να συνεχίζει την αυτόνομη πλην όμως αξιοπρεπή πορεία της. Είχε (ο... ακατάδεκτος) ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, όχι με λόγια αλλά με πράξεις, αφού άσκησε veto στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ κατά τη σύνοδο του Βουκουρεστίου, που οι κατά τα άλλα φίλοι μας Αμερικάνοι την επιθυμούσαν διακαώς για τους δικούς τους λόγους. Συμφώνησε (ο... κοντόφθαλμος) με τους Ρώσους στην κατασκευή αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου στοχεύοντας στην ενεργειακή επάρκεια και στην πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Ανέπτυξε (ο... ρατσιστής) εμπορικές σχέσεις με την Κίνα, προσβλέποντας σε νέους δρόμους ευκαιριών και δυνατοτήτων για την πρόοδο της χώρας. Μείωσε (ο... ανοργάνωτος) από 113 σε 13 τα ασφαλιστικά ταμεία με προοπτική να γίνουν μόλις 3. Κατάφερε (ο... αδιάφορος) να κάνει από τους πιο επιτυχημένους Ολυμπιακούς Αγώνες, παρά τα τεράστια προβλήματα προχειρότητας που κληρονόμησε από το ΠΑΣΟΚ. Προσπάθησε (ανεπιτυχώς-δυστυχώς) να περάσει το νόμο περί βασικού μετόχου, προκειμένου να κόψει τον ομφάλιο λώρο των εργολάβων – κατασκευαστών με τη χειραγώγηση των ΜΜΕ, που για δεκαετίες είναι η κύρια πηγή των δεινών της πατρίδος μας. Μας απάλλαξε (ο... σπάταλος) από τα ελλείμματα της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Έδινε (ο αθεόφοβος) όχι μόνο στους πολύτεκνους αλλά και στους τρίτεκνους επίδομα, στους χαμηλοσυνταξιούχους ΕΚΑΣ και στους ανέργους επίδομα ανεργίας. Διατηρούσε (ο... πείσμων) τη δεύτερη φθηνότερη βενζίνη της Ευρώπης, περίπου στα 0,90 ευρώ. Κατάφερε (ο... ανύπαρκτος) να διατηρεί τα spreads στις 130 μονάδες και έτσι κατάφερνε να παίρνει δάνεια με υποφερτό επιτόκιο για να πληρώνει τα άλλα δάνεια, αλλά και τα πανωτόκια των «καλών» κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη. Αύξησε (ο... ανίκανος) μόνο 1% το ΦΠΑ, ενώ το ΠΑΣΟΚ το πήγε σε λίγους μήνες από 19 σε 23%. Μας έδινε (ο... τσιγκούνης) μικρές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις και μας πλήρωνε κανονικά μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Μείωσε (ο... άχρηστος) την ανεργία στο 8%. Δεν παραλάμβανε (ο... αργόσχολος) τα υποβρύχια που έγερναν και δεν παρήγγειλε νέους εξοπλισμούς μη φορτώνοντας με νέα δάνεια τον ελληνικό λαό. Είπε προεκλογικά ο πρώην πρωθυπουργός όλη την αλήθεια (σε αντίθεση με τον νυν) για την οικονομία με κομματικό κόστος (διαφορά με το ΠΑΣΟΚ 10 και πλέον μονάδες στις εκλογές του 2009) αλλά σίγουρα και προσωπικό, δεν είναι τυχαίο ότι 1,5 χρόνο μετά αρνείται να μιλήσει.
Από το παραπάνω λογοπαίγνιο, αναδεικνύεται ευκρινώς πως η τωρινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και όχι η της ΝΔ, είναι όχι μόνο η χειρότερη αλλά και η πιο αδίστακτη και η πιο επικίνδυνη για τον εργαζόμενο ελληνικό λαό και τη χώρα, που έχει υπάρξει από την εποχή του 1950. Προσπαθεί να πάρει τα ηνία από την άλλη χειρότερη κυβέρνηση της Ελλάδος, αυτή του Ανδρέα Παπανδρέου που υπήρξε (κατά τη γνώμη μου) μακράν ο χειρότερος πρωθυπουργός. Με μηδενικό έργο, υπερδανεισμό (πληρώνουμε ακόμα) και σκάνδαλα (πάμπερς). Αυτή κατοχύρωσε τη νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας και της κολακείας, ελαττώματα των Ελλήνων, που τα ανήγαγε σε προτερήματα. Αυτή προήγαγε το διχασμό (πράσινα και γαλάζια καφενεία) και τον κομματισμό (χωρίς κάρτα από την κλαδική του ΠΑΣΟΚ οι... πόρτες ήταν θεόκλειστες). Αυτός τέλος κατέστησε τη μοιχεία... μαγκιά (όλοι οι παππούδες στα γηροκομεία ήθελαν ταίρι) και τη δωροληψία... θεσμό. Σίγουρα δεν είναι καλό να μιλάμε για το παρελθόν αλλά είναι το ίδιο άσχημο να ξεχνάμε τόσο εύκολα. Πρέπει να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και τις εσφαλμένες επιλογές μας...