Πολλοί αναλυτές λένε ότι η χώρα μας βρίσκεται σε άτυπη οικονομική κατοχή και όπως πάλι οι ίδιοι αναλυτές λένε ότι από την πολιτική του δικομματισμού κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης και των όρων του μνημονίου αποτέλεσμα θα είναι η οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία της χώρας μας ή ο αργός θάνατος από την επιμήκυνση του δημόσιου χρέους όπως είπε ο Αλ. Παπαδόπουλος πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Σημίτη.
Τις συνέπειες αυτές της κατάστασης θα τις πληρώσει ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες και αγρότες από την πολιτική της κυβέρνησης που ευνοεί τους μεγαλοκεφαλαιούχους και από τη μείωση των μισθών και ημερομισθίων και των συντάξεων αλλά και από το κουτσούρεμα της δημόσιας υγείας - παιδείας και κοινωνικής ασφάλειας, δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί από πολύχρονους αγώνες.
Στην περίπτωση αυτή οι ευθύνες των κομμάτων της Αριστεράς είναι τεράστιες και ιδιαίτερα του ΚΚΕ το οποίο απορρίπτει κάθε ιδέα συνεργασίας καλώντας το λαό να συμπαραταχθεί μαζί του.
Ο λαός όμως ανήκει και σε άλλα κόμματα όπως ο ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έχει στο πρόγραμμά του Σοσιαλισμό με Δημοκρατία και ελευθερία αυτό τι είναι δεν είναι αλλαγή του συστήματος που είναι βασική ανάγκη όπως λέγει και η Αλ. Παπαρήγα.
Ας μην βαυκαλίζεται το ΚΚΕ ότι από μόνο του μπορεί να ανατρέψει το σύστημα. Σ΄ αυτό το σημείο ήθελα να υπενθυμίσω στους κομμουνιστές ότι στη Ρωσία το 1917 με την καθαίρεση του Τσάρου και την εκδήλωση της Οκτωβριανής επανάστασης λειτουργούσαν Σοβιέτ με μέλη του όχι μόνο Μπολσεβίκους αλλά και Μενσεβίκους - Εσσέρους και άλλους, με κορυφαίο το Σοβιέτ της Αγ. Πετρούπολης στο οποίο δεν είχαν πλειοψηφία οι Μπολσεβίκοι και συνέπραξαν και οιαριστεροί Εσσέροι και έτσι εδραιώθηκε η Οκτωβριανή επανάσταση» αυτά γράφει ο Τζων Ρηντ στο βιβλίο του «Οι Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο».
Στην ιταλογερμανική κατοχή το ΕΑΜ μεγαλούργησε το οποίο δεν το αποτελούσαν μόνο κομμουνιστές αλλά και σοσιαλιστές και αριστεροί φιλελεύθεροι.
Στην ΕΔΑ που στις εκλογές του 1958 απέσπασε εκλογικό ποσοστό 24% πρόεδρος ήταν ο Ιωάν. Πασαλίδης Μενσεβίκος μαζί με άλλους αριστερούς και κομμουνιστές.
Τα παραπάνω ιστορικά παραδείγματα δείχνουν ότι η ενότητα και οι συμμαχίες φέρνουν επιθυμητά αποτελέσματα για τους λαούς και την Αριστερά.
Ενώ ο μονόδρομος και η διαίρεση φέρνει τραγικά αποτελέσματα όπως παράδειγμα η διαίρεση στη Γερμανία τη δεκαετία του 1930 των κομμουνιστών με τους σοσιαλδημοκράτες που τους αποκαλούσαν οι κομμουνιστές σοσιαλφασίστες ενώ τότε το σοσιαλιστικό κόμμα της Γερμανίας, ήταν κόμμα της Εργατικής τάξης, δεν ήταν σαν τα σημερινά σοσιαλιστικά κόμματα και η διαίρεση αυτή οδήγησε στην άνοδο του Χίτλερ που έφερε τόσα δεινά παγκοσμίως.
Αλλά και ο ελληνικός εμφύλιος που οδήγησε το ΚΚΕ μόνο του χωρίς συμμάχους είχε τραγική αποτυχία και δεινά στο λαό μας, στην Αριστερά και τη χώρα μας. Ας παραδειγματισθούμε από τη συνεργασία του Κ.Κ. Πορτογαλίας με το «Μπλόκο» αντίστοιχο κόμμα με το ΣΥΝ.
Η Αριστερά δεν πρέπει να επαναπαύεται ότι ο Καπιταλισμός και ο Νεοφιλελευθερισμός θα καταρρεύσουν σαν ώριμο φρούτο γιατί με τα Μ.Μ. Ενημέρωσης που κατέχουν ζαλίζουν το λαό για τις συνέπειες των οικονομικών και περιβαλλοντολογικών κρίσεων προκαλώντας σοκ στο λαό και παρουσιάζονται αυτοί σαν σωτήρες να μας σώσουν με τις ίδιες πολιτικές που δημιούργησαν την κρίση.
Γιατί οποιαδήποτε αφελής προσδοκία ότι η παρούσα χρηματοοικονομική και γενικότερα οικονομική κρίση διανοίγει αναπόφευκτα ένα πεδίο δράσης για τη ριζοσπαστική Αριστερά είναι, συνεπώς, το δίχως άλλο επικίνδυνα κοντόφθαλμη. Η κύρια άμεση συνέπεια της κρίσης δεν θα είναι η άνοδος μιας ριζοσπαστικής χειραφετικής πολιτικής αλλά μάλλον η άνοδος του ρατσιστικού λαϊκισμού περισσότεροι πόλεμοι, αύξηση της φτώχειας, στις λιγότερες αναπτυγμένες χώρες του Τρίτου Κόσμου και εντονότεροι διαχωρισμοί μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών στους κόλπους όλων των κοινωνιών.
Γι΄ αυτό προέχει η συνεργασία όλων των αριστερών δυνάμεων στην Ελλάδα και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αντιγράφοντας τους σκοπούς του ΕΑΜ που τότε ο κύριος κορμός ήταν το ΚΚΕ, αγώνας για την επιβίωση του ελληνικού λαού τότε και σήμερα εθνική απελευθέρωση, τότε απαλλαγή από την οικονομική κατοχή, σήμερα και εκλογές με απλή αναλογική τότε και σήμερα.
Ας συνεργαστεί το ΚΚΕ σήμερα να πραγματοποιηθούν τα παραπάνω και στις εκλογές κάθε κόμμα χωριστά να προτείνει την πολιτική του και ο λαός να δώσει τη λύση.
* Ο Νικόλαος Αθανασίου είναι μέλος του ΣΥΝ Τυρνάβου
