Του Αθανασίου Αγγέλη, καθηγητή εφ. ΤΕΙ MSc περιφερειακού συμβούλου
Η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης, που εφαρμόζεται στην παιδεία, δημιούργησε κοινωνική αναστάτωση . Γονείς, εκπαιδευτικοί, μαθητές σε καθημερινή βάση βρίσκονται στο δρόμο διαμαρτυρόμενοι για την κατάργηση των σχολείων .
Σήμερα μιλάμε για τα δημοτικά και τα γυμνάσια (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση), προχθές θυμόμαστε προέκυψε το θέμα με τα τμήματα των ΤΕΙ στα Τρίκαλα . Από ό,τι φαίνεται, στο εγγύς μέλλον θα ασχοληθούμε και με τα πανεπιστήμια . Δηλαδή « τούτη την άνοιξη τούτο το καλοκαίρι» που λέει και το τραγούδι θα ασχοληθούμε αρκετά με την παιδεία .
Η παιδεία είναι κατά την άποψή μου – και νομίζω κανείς δε διαφωνεί - ο βασικότερος μοχλός ανάπτυξης μιας χώρας, μιας περιοχής σε όλα τα επίπεδα, κοινωνικό, πολιτιστικό, οικονομικό, περιβαλλοντικό. Η παιδεία αποτελεί εθνικό κεφάλαιο και έτσι πρέπει να το διαχειριζόμαστε . Εδώ δε χωράει σπέκουλα εκμετάλλευσης από κανέναν πολιτικό και κοινωνικό φορέα . Αντί αυτού, βλέπουμε την κεντρική εξουσία να προσπαθεί να στήσει χωρίς διαβούλευση άρον – άρον και χωρίς τη συναίνεση των εταίρων (Γονιών – δασκάλων – αυτοδιοίκησης) μια τεράστια «επιχείρηση» στο υπουργείο Παιδείας προκειμένου να εφαρμόσει το σχέδιο «Καλλικράτης «και στην παιδεία (Δημοτικό - Γυμνάσιο - ΤΕΙ - Πανεπιστήμια) . Άλλωστε, βιώνουμε καθημερινά στην πράξη πόσο «πετυχημένος» είναι στην Αυτοδιοίκηση ο «Καλλικράτης» (Δήμους – Περιφέρειες) και το μήνυμα είναι – της κυβέρνησης δηλαδή- βιαζόμαστε να τον περάσουμε και στην παιδεία .
Τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας για τις καταργήσεις, συνενώσεις και ιδρύσεις πολυδύναμων σχολικών μονάδων πρέπει να γίνονται πρωτίστως με παιδαγωγικά κριτήρια και δευτερευόντως με κοινωνικά, γεωγραφικά αλλά σε καμιά περίπτωση για εξοικονόμηση χρημάτων . Υπάρχει, αλήθεια, κανείς πολίτης που να πιστεύει ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης δε γίνεται κατ` επιταγή της Τρόικα ; Τουλάχιστον εγώ δε συνάντησα κανέναν . Αντί να επενδύουμε στην εκπαίδευση κατ` αυτόν τον τρόπο, την αποδυναμώνουμε και την απαξιώνουμε υπακούοντας στα κελεύσματα του Μνημονίου. Η επιμονή του υπουργείου στη θέση του αυτή έχει βρει πολέμιους και υποστηρικτές . Οι μεν πρώτοι – στους οποίους ανήκω - υπογραμμίζουν ότι όλο το σχέδιο γίνεται στη συγκεκριμένη στιγμή για εξοικονόμηση πόρων από τις λειτουργικές δαπάνες των μικρών και μεσαίων σχολικών μονάδων και τη μείωση του προσωπικού και όχι για εκπαιδευτικούς λόγους . Οι δεύτεροι – ευτυχώς ελάχιστοι υποστηρικτές – που είναι οι εντεταλμένοι της κεντρικής εξουσίας στην εκπαίδευση, οι κομματικοί, οι αδαείς και οι πολύ αισιόδοξοι, ελπίζουν στην καλύτερη εκπαίδευση για τα παιδιά και ίσες ευκαιρίες για όλους τους μαθητές . Είναι δεδομένο ότι αυτό είναι το ζητούμενο για τους εκπαιδευτικούς και τους εκπαιδευόμενους και θα συμφωνούσαμε όλοι μας . Δεν είμαι αντίθετος στην πρόοδο των παιδιών, στην εφαρμογή της σύγχρονης τεχνολογίας και στις νέες εφαρμογές της επιστήμης . Ποιος, όμως, μας εγγυάται για τις πραγματικές προθέσεις της υπουργού ; Από υποσχέσεις και «είπα - ξείπα» ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα χορτάσαμε .
Μια πετυχημένη στρατηγική για τη Θεσσαλία – και θέλουμε να είναι πετυχημένη - θα πρέπει να προβλέπει την αποκέντρωση και ενίσχυση (όχι την ερήμωση της υπαίθρου), την ισόρροπη ανάπτυξη των χωρικών μονάδων σε όλες τις εκφάνσεις πολύ περισσότερο για ζητήματα παιδείας . Για αυτό λέμε όχι στο κλείσιμο των σχολείων στο βωμό της «Οικονομίστικης λογικής» με το πρόσχημα της ποιοτικής αναβάθμισης της παρεχόμενης εκπαίδευσης . Η πολιτεία οφείλει, συνεπώς, άμεσα να χρηματοδοτήσει όλες τις σχολικές μονάδες ώστε να λειτουργήσουν και να αναπτυχθούν ομαλά, ισόρροπα με τα αντίστοιχα αστικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και σε όποιες αλλαγές κι αν προβεί να είναι για το καλό της παιδείας, εφ`όσον λάβει υπόψη τις παιδαγωγικές, εκπαιδευτικές, κοινωνικές και γεωγραφικές ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου .
