Κατά γενική ομολογία η οικονομία μας βρίσκεται στο τούνελ της βαθιάς ύφεσης και κανένα αισιόδοξο μήνυμα δεν εκπέμπεται από καμιά πλευρά, ότι μπόρα ήταν και θα περάσει και ότι όπου να ’ναι θα έλθει η ώρα της ανάπτυξης και της βελτίωσης της κατάστασης, ώστε να ξαναγυρίσει το χαμόγελο στα χείλη των Ελλήνων. Φοβάσαι να ανοίξεις ραδιόφωνο και τηλεόραση και να ξεφυλλίσεις καμιά εφημερίδα για να μην σε πιάσει κατάθλιψη και γκρεμιστούν όλα τα όνειρά σου. Οι άσχημες διεθνείς οικονομικές συγκυρίες, που έφεραν σε υπερχρέωση όλες τις οικονομίες του κόσμου αφενός και οι αδέξιοι και καταστροφικοί οικονομικοί χειρισμοί των Ελλήνων ιθυνόντων αφετέρου, κατέστησαν ιδιαίτερα απογοητευτική την εικόνα της οικονομίας της χώρας μας, η οποία δεν φαίνεται ότι μπορεί να αναστηλωθεί, αν δεν βάλουν όλοι χέρι βοηθείας. Η κυβέρνηση αμήχανη και άτολμη εξαγγέλλει κατά καιρούς δέσμες μέτρων για την έξοδό μας από τη χαώδη αυτή κατάσταση, αλλά δεν τα παίρνει έγκαιρα ή είναι ελλιπή. Η αντιπολίτευση, η κάθε αντιπολίτευση, που ποτέ δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, προσπαθεί περισσότερο να πλήξει τον αντίπαλο, παρά να συμβάλει στο γενικό καλό. Τα συνδικάτα και οι συντεχνίες παραλύουν τη χώρα – με τις υπέρμετρες διαδηλώσεις και απεργίες, προσπαθώντας να διατηρήσουν όσα μπορούν από τα κατά καιρούς και κατά κανόνα εκβιαστικά αποκτηθέντα προνόμια. Οι αισχροί κερδοσκόποι των αγορών καραδοκούν να αδράξουν ευκαιρίες να βγάλουν και από τη μύγα ακόμα ξύγκι. Οι εκπρόσωποι της Ε.Ε., που υποτίθεται ότι έχουν υποχρέωση να δείξουν την αλληλεγγύη τους, απεργάζονται μέτρα σκληρά σε βάρος μας και η Τρόικα αγριεύει διαρκώς και απαιτεί τα αδύνατα. Μπροστά σ’ αυτή την άκρως δυσμενή εξέλιξη των πραγμάτων ο ελληνικός λαός τα έχει βάλει με όλους και την όποια ελπίδα την εναποθέτει σ’ ένα θαύμα.
Οι σύμμαχοι και συνεταίροι μας έδειξαν τη συμπαράστασή τους, αλλά αυτή υπήρξε κουτσουρεμένη και μουδιασμένη, καθώς οι φίλοι μας πιστεύουν ότι δεν τους βαρύνει και μεγάλη υποχρέωση να καλύψουν πλουσιοπάροχα όλες τις ατασθαλίες και τις σπατάλες μας. Και αυτό που θα πρέπει να κυριαρχήσει τώρα στο μυαλό μας ότι καλή και επιβοηθητική είναι και η ξένη βοήθεια, αλλά αν δεν βάλουμε εμείς οι ίδιοι όλες τις δυνάμεις μας δεν πρόκειται να ξεκολλήσουμε από τον βάλτο και δεν πρόκειται να ιδούμε άσπρη μέρα. Απαιτείται δηλαδή γενική επιστράτευση όλων των δυνάμεων της χώρας. Εγωισμοί και αντιδικίες πρέπει να εκλείψουν. Την αρχή θα πρέπει να την κάνει η κυβέρνηση ως έχουσα την πρωταρχική ευθύνη. Και για να επιτύχει η προσπάθεια θα πρέπει να απαγκιστρωθεί από τις προεκλογικέες δεσμεύσεις, εκεί όπου ακόμα τις τηρεί, γιατί όλοι γνωρίζουν με πόση ευκολία τάζει κανείς προεκλογικά. Να μελετήσει σοβαρά τις σκοπούμενες διαρθρωτικές αλλαγές και με τη βοήθεια όλων των δυνάμεων του τόπου να θέσει σύντομα χρονοδιάγραμμα εξόδου από την κρίση, αποφεύγοντας τις κομματικές σκοπιμότητες, που βιάστηκε να εφαρμόσει όπως π.χ. στο δικαίωμα ψήφου των ούτως ή άλλως παρανόμων λαθρομεταναστών στις περιφερειακές εκλογές και στην καθιέρωση του Καλλικράτη, που δείχνει να διαλύει τη ζωή στην ελληνική ύπαιθρο. Εάν η αντιπολίτευση και οι άλλες δυνάμεις του τόπου δεν επιδείξουν διάθεση για ειλικρινή συνεργασία στο τρομερό μας πρόβλημα, τότε ας πέσει το κρίμα επ’ αυτών και ας προχωρήσει η κυβέρνηση μόνη της, για όσο χρόνο έχει την λαϊκή εντολή. Σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία απαιτείται η είσοδος στην κυβέρνηση ισχυρών και ικανών προσωπικοτήτων, ελάττωση των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου και ταχύτητα δράσης.
Βαρέθηκε ο κόσμος να ακούει χρόνια τώρα εξαγγελίες μέτρων για πάταξη της σπατάλης και της φοροδιαφυγής, για αξιοκρατία και δικαιοσύνη, για νέες θέσεις εργασίας και καλύτερες μέρες και όλο προς τα πίσω πάμε. Τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν μέχρι τώρα και στα οποία στηρίξαμε τον εκσυγχρονισμό μας άργησαν να εφαρμοσθούν και δεν ήταν και καλομελετημένα, καθώς φαίνεται ότι η αποτελεσματικότητά τους θα είναι πενιχρή. Η απελευθέρωση των μεταφορών, των επαγγελμάτων των φαρμακοποιών, των δικηγόρων, των μηχανικών κλπ. εξυπηρετεί μόνον τον στόχον της δυνατότητας απασχόλησης περισσοτέρων άνεργων επαγγελματιών και επιστημόνων και διόλου σχεδόν τη φθήνια εκ του ανταγωνισμού, γιατί είναι τόσο κορεσμένα όλα αυτά τα επαγγέλματα που ο ανταγωνισμός δεν φαίνεται να έχει άλλα περιθώρια. Συνεπώς οι διαρθρωτικές αυτές αλλαγές φτωχότατα αποτελέσματα θα έχουν και δεν πρόκειται να παίξουν σημαντικό ρόλο στην έξοδό μας από την κρίση.
Γι’ αυτό είναι καιρός να σταματήσουν οι εξαγγελίες και οι λήψεις μέτρων, που αναστατώνουν την κοινωνία, και να παρθούν μέτρα που στοχεύουν στην ανάπτυξη της οικονομίας, στην αύξηση της παραγωγικότητας, στην αξιοποίηση όλων των πηγών παραγωγής πλούτου και στην ολοσχερή εξάλειψη της κλοπής και της σπατάλης. Αλλιώς δεν σωζόμαστε και δεν πρόκειται να ξανασηκώσουμε κεφάλι. Η ατμόσφαιρα γύρω μας βάραινε αφάνταστα. Το φιλότιμό μας θα ανεχθεί την αυτοκαταστροφή μας;
* Ο Δρ. Ι. Παπαδημόπουλος είναι δικηγόρος, πρώην βουλευτής της ΝΔ
