Το 1987, αν δεν κάνω λάθος, ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος, κατ’ εντολή προφανώς του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, είχε χαρακτηρίσει την κ. Μαργαρίτα Παπανδρέου ως «απλή πολίτη», με αφορμή κάποια παρέμβασή της στο δημόσιο βίο.
Γιατί το θυμήθηκα αυτό;
Γιατί ουσιαστικά ο νέος εκπρόσωπος της ΝΔ Γιάννης Μιχελάκης έκανε τον ίδιο χαρακτηρισμό για τον Κώστα Καραμανλή, λέγοντας αρχικώς πως είναι απλός βουλευτής και στη συνέχεια – ποιών την ανάγκην φιλοτιμία – τον αποκάλεσε πρώην πρωθυπουργό.
Το θέμα δεν είναι τόσο απλό και έχει προφανώς να κάνει με τον «πόλεμο» (φανερό και αφανή) μεταξύ της παλαιάς «καραμανλικής φρουράς» με τη νέα κατάσταση πραγμάτων στην ΝΔ, του Αντώνη Σαμαρά και έχει ιδεολογικοπολιτικές αφετηρίες.
Ας πάρουμε τα πράγματα, όμως, με τη σειρά:
Η ηγεσία της ΝΔ έχει, ως γνωστόν, στοχοποιήσει τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη για το σκάνδαλο της Siemens, όπως φάνηκε στο σχετικό «γαλάζιο» πόρισμα στη Βουλή, αλλά και από την επίθεση κατά του κ. Σημίτη, από το γραµµατέα Πολιτικού Σχεδιασµού του κόμματος Μάξιµο Χαρακόπουλο.
Όμως, τη συγκεκριμένη κομματική επιλογή αμφισβήτησε ο πρώην υπουργός Άρης Σπηλιωτόπουλος, ο οποίος έχει, επίσης, δηλώσει πως ήταν λάθος η παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο, το 1989, του Ανδρέα Παπανδρέου, παραπομπή που δεν ήθελε ούτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος, στον οποίο, μάλιστα, αποδίδεται και η φράση «έναν πρώην πρωθυπουργό, ακόμη κι αν έχει κλέψει, δεν τον στέλνεις στη φυλακή, αλλά στο σπίτι του».
Τελευταία ακούσαμε ακόμη και την πρόεδρο της «Δημοκρατικής Συμμαχίας» Ντόρα Μπακογιάννη να «αδειάζει» την προσωπική επιλογή του πατρός της Κ. Μητσοτάκη, για την παραπομπή του Α. Παπανδρέου, το 1989, λέγοντας πως ήταν «ιστορικό λάθος» και ότι αν ζούσε ο Παύλος Μπακογιάννης κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είχε γίνει.
Κατά της παραπομπής του Κ. Σημίτη – για να επανέλθουμε στο σήμερα – ετάχθη και ο Κώστας Καραμανλής, αν λάβουμε υπόψη τη δήλωση του στενού συνεργάτη του – και απηχούντος τις απόψεις του – Ευάγγελου Αντώναρου, βουλευτή της ΝΔ και πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου.
Αυτό ήταν...
«Απλό βουλευτή», που δεν δικαιούται να έχει ως εκπρόσωπο έναν άλλο βουλευτή, χαρακτήρισε τον Κώστα Καραμανλή ο νέος εκπρόσωπος της ΝΔ Γιάννης Μιχελάκης στην παρθενική του εμφάνιση στα ΜΜΕ, δήλωση που εκτιμήθηκε ως απαξιωτική και ως ενδεικτική ενός διαζυγίου της ΝΔ του Α. Σαμαρά, με το «σύστημα Καραμανλή».
«Είναι άνευ σημασίας οι δηλώσεις του (Ευ. Αντώναρου). Ο κάθε βουλευτής εκφράζει προσωπικές απόψεις. Ο κ. Αντώναρος μπορεί να ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος, αλλά δεν είναι θεσμοθετημένο βουλευτής να εκπροσωπεί βουλευτή», πρόσθεσε αναφερόμενος μ' αυτόν τον τρόπο και στον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος – υπενθυμίζεται - δεν είναι ένας απλός βουλευτής, αλλά ήταν επί 12 χρόνια αρχηγός της ΝΔ και επί πεντέμισι πρωθυπουργός.
Κατά τα λοιπά, ο εκπρόσωπος της ΝΔ χαρακτήρισε τις σχέσεις Σαμαρά - Καραμανλή «εξαιρετικές», αν και είπε πως δεν γνωρίζει από πότε έχουν να επικοινωνήσουν.
Είναι, όντως, εξαιρετικές αυτές οι σχέσεις;
Ουδείς δηλώνει δημοσίως κάτι το αντίθετο.
Όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, ούτε φυσικά τόσο αγγελικά πλασμένα.
Δεν ήσαν λίγοι εκείνοι, ο οποίοι πίσω από τη διαφωνία του Ευ. Αντώναρου (άρα του πρώην πρωθυπουργού) στο ενδεχόμενο παραπομπής του Κώστα Σημίτη διέγνωσαν την ανησυχία του Κώστα Καραμανλή για την πιθανότητα να αφυπνισθούν ρεβανσιστικές διαθέσεις εκ μέρους στελεχών του ΠΑΣΟΚ και να βρεθεί και εκείνος στη θέση του κ. Σημίτη για την υπόθεση της οικονομίας, όπου παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο συστάσεως Εξεταστικής Επιτροπής.
Κι αν αυτό είναι το ένα σκέλος της υποθέσεως, υπάρχει και το ιδεολογικοπολιτικό, δηλαδή η σύγκρουση της κλασσικής δεξιάς, με τη δεξιά του λεγομένου μεσαίου χώρου, δηλαδή της ΝΔ του Α. Σαμαρά, με την (εναπομείνασα) ΝΔ του Κ. Καραμανλή.
Άλλωστε, λένε όλοι οι αναλυτές, η πιθανή αλλαγή του ονόµατος της ΝΔ και της ταυτότητάς της σηµατοδοτούν την αποκαθήλωση του «καραµανλισµού», είναι δε γνωστό πως το νέο πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο του Αντώνη Σαμαρά δεν αποσκοπεί στο λεγόµενο µεσαίο χώρο.
Από το 1998 η ΝΔ κινήθηκε µε πυξίδα το λεγόμενο µεσαίο χώρο για να οδηγηθεί σε εκλογικές νίκες, αλλά και σε µια ιστορικών διαστάσεων εκλογική συντριβή...
Ο δε Α. Σαμαράς, έχει βγάλει από το λεξιλόγιό του τα περί μεσαίου χώρου, ενώ ζήτησε πρόσφατα από τους βουλευτές του να προασπίσουν τις ιδέες «του κοινωνικού φιλελευθερισµού, τα ιδανικά της πατρίδας, της Δηµοκρατίας, της ανταγωνιστικότητας, της ατοµικής ευθύνης και της κοινωνικής αλληλεγγύης» και να αποφεύγουν τις «στρογγυλεµένες γενικολογίες»: «Ο λόγος µας έχει “αιχµές”, η πολιτική µας έχει “γωνίες”», είναι η εντολή Σαμαρά.
Ο Κώστας Καραμανλής, αν και δέχεται πιέσεις, παραμένει σιωπηλός …Βούδας.
Ο Αντώνης Σαμαράς στρέφει το κόμμα του προς τα Δεξιά, εγκαταλείποντας το λεγόμενο «μεσαίο χώρο».
Είναι, λένε οι γνωρίζοντες τα της γαλάζιας Ιερουσαλήμ, θέμα χρόνου μία δημόσια αντιπαράθεση των δύο τάσεων, αλλά, ήδη, προεξοφλούν την επικράτηση αυτής που ηγεμονεύει αυτήν την περίοδο στη ΝΔ.
