Θα το έχετε αντιληφθεί βέβαια ότι η κατάσταση στην περίθαλψη του ΙΚΑ εξελίσσεται σε μια «ωραία ατμόσφαιρα»! Φυσικά για τους ασφαλισμένους, για όσους έχουν ανάγκη από γιατρό, από φάρμακα ή από τις άλλες υπηρεσίες του. Αλλά και για τους γιατρούς και τους υπαλλήλους. Δηλαδή για όλους όσοι είχαν την ατυχία να εμπλακούν στα πλοκάμια αυτού του πολυκέφαλου Ιδρύματος που μόνον «Κοινωνικών Ασφαλίσεων» δεν φαίνεται να είναι.
Ο φίλος που συνάντησα στο δρόμο βρισκόταν σε κατάσταση νευρικής κρίσης. Όπως μου είπε δεν είναι ο μόνος. Τον τελευταίο καιρό έμπλεξε με το ΙΚΑ και διαπίστωσε ότι στην ίδια κατάσταση βρίσκονται και οι γιατροί και οι υπάλληλοι. «Κάνε μια επίσκεψη μου είπε στις υπηρεσίες της οδού Ασκληπιού και στα ιατρεία της Ρούσβλετ και θα δεις σημεία και τέρατα»...
- Και στις δυο περιπτώσεις θα βρεθείς αντιμέτωπος με μια ατμόσφαιρα απελπιστική: Θα δεις ασφαλισμένους σε κατάσταση μοιρολατρικού σοκ. Ασθενείς αλλόφρονες σε πολύωρες αναμονές. Υπαλλήλους αλαφιασμένους να προσπαθούν μάταια να εξυπηρετήσουν τον κόσμο ανάμεσα στον κυκεώνα του γραφειοκρατικού βασιλείου. Γιατρούς με την αγωνία, την κούραση ή την αδιαφορία στα μάτια, που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν την πληθώρα των ασφαλισμένων που συνωστίζονται σε μακριές «ουρές» έξω και μέσα στα ιατρεία. Όσοι γιατροί κατάφεραν να συνταξιοδοτηθούν ή να παραιτηθούν... την έκαναν με «ελαφρά πηδηματάκια» και τη γλίτωσαν. Οι υπόλοιποι φορτώθηκαν τους ασφαλισμένους των άλλων και τραβάνε τα μαλλιά τους! Το αποτέλεσμα είναι, ασφαλισμένοι και γιατροί να βασανίζουν αλλήλους καθημερινώς.
Το σύστημα των «ραντεβού» μέσω του «184» έχει πάθει αγκύλωση. Για να δεις τον γιατρό πρέπει να περιμένεις το λιγότερο ένα μήνα και πάλι δεν είναι σίγουρο αν θα εξεταστείς. Όταν έρθει η μέρα και η ώρα που σου ορίστηκε θα είσαι τυχερός αν το ραντεβού σου δεν έχει ακυρωθεί, αν ο γιατρός δεν έχει απεργία, δεν είναι σε άδεια, δεν συμμετέχει σε επιτροπές και άλλα τέτοια. Σε παρόμοια περίπτωση που θα σταθείς άτυχος το ραντεβού σου θα... ανανεωθεί για μετά ένα μήνα και πάει λέγοντας. Κι όλα αυτά για να πάρεις - τις περισσότερες φορές - τα φάρμακά σου. Η λύση βρίσκεται φυσικά σε εξωτερικό, εκτός ΙΚΑ, γιατρό όπου θα χρειαστεί να πληρώσεις κανονικά εξέταση και φάρμακα.
Βέβαια υπάρχει και ο παθολόγος γιατρός, ο «οικογενειακός γιατρός» όπως τον χαρακτηρίζει χαριτολογώντας το «σύστημα». Είναι εκείνος που είπαμε ότι φορτώθηκε δεκάδες ακόμη ασφαλισμένους εκείνων των συναδέλφων του που «τόσκασαν» για να γλιτώσουν από τις δαγκάνες του ΙΚΑ. Αλλά κι αυτός λίγα πράγματα μπορεί να κάνει. Ο ασφαλισμένος θα σκοντάψει ίσως πάνω σε καθορισμένο αριθμό ασθενών που βάζει ο γιατρός ως ημερήσιο όριο εξέτασης. Αν τύχει να είναι υπεράριθμος θα ξαναπάει την επομένη ή μεθεπομένη και να δούμε... Οι «ουρές» έξω από τα ιατρεία, οι διαπληκτισμοί για τη σειρά και η αγωνία αν θα εξεταστείς ή όχι, γίνονται καθημερινό φαινόμενο.
Για τους χρονίως πάσχοντες που πηγαίνουν συνήθως μόνο για τα φάρμακά τους – και είναι πολλοί – το «σύστημα» επιφυλάσσει νέα ταλαιπωρία: δεν επιτρέπεται στο γιατρό να γράψει πάνω από τρία φάρμακα για κάθε συνταγή και μόνο μια συνταγή την ημέρα. Αν χρειάζεται κανείς περισσότερα φάρμακα, καλό κουράγιο για την επόμενη μέρα, με την ίδια διαδικασία. Μην αρρωστήσεις φίλε μου, πρόσεξε μην αρρωστήσεις...
Αυτά μου είπε ο αγανακτισμένος φίλος και φυσικά δεν τόλμησα να τον διαψεύσω.
Αν νομίζετε όμως ότι η ταλαιπωρία των ομήρων του ΙΚΑ περιορίζεται μόνο σ΄αυτά, είστε γελασμένοι. Το σύστημα που εφαρμόζει τώρα το Ίδρυμα για να κάνει οικονομίες σε βάρος των ασφαλισμένων, εργαζομένων και συνταξιούχων και να περιορίσει, όπως λέει, την υπερκατανάλωση φαρμάκων, έχει επινοήσει ένα σωρό άλλες λεπτομέρειες για να βάλει φραγμό στη δημόσια υγεία και να σπάσει τα νεύρα των ασθενών, ώστε να καταφεύγουν όλο και συχνότερα στην ιδιωτική περίθαλψη. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στα άλλα ταμεία με μικρές παραλλαγές
Οι, δικαιολογημένες άλλωστε, κινητοποιήσεις των γιατρών του ΕΣΥ και των φαρμακοποιών και η συνεχιζόμενη διαμάχη με το υπουργείο, επιτείνουν το χάος στη δημόσια υγεία και αχρηστεύουν κάθε έννοια κοινωνικής πολιτικής.
Θα πει βέβαια κανείς ότι για μια ανάγκη υπάρχουν και τα νοσοκομεία. Άλλα αυτό είναι μια κουβέντα που θα ειπωθεί από κάποιον ο οποίος δεν έχει μπλέξει με το «σύστημα» ή είναι τελείως άσχετος. Πέρα από το γεγονός ότι δεν μπορείς να καταφεύγεις στο νοσοκομείο για κάθε περίπτωση που απλώς χρειάζεσαι φάρμακα ή μια απλή εξέταση, η κατάσταση στα ιδρύματα αυτά δεν είναι εκείνη που θα σου δώσει τη σιγουριά και τη βεβαιότητα ότι θα εξεταστείς χωρίς ταλαιπωρία και άλλα προβλήματα. Και θα πληρώσεις κι από πάνω.
Φαίνεται ότι μετά την περικοπή μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, ο περιορισμός των φαρμάκων, ο αποδεκατισμός των γιατρών του ΙΚΑ και των άλλων ταμείων, αλλά και η υποβάθμιση της περίθαλψης γενικώς, έρχονται σαν φυσικό επακόλουθο της αύξησης των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση. Έτσι ο εργαζόμενος, ο μόνος που δεν φταίει, θα πληρώνει σ’ όλη του την ζωή ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα του εξασφαλίζει εν συνεχεία σίγουρο αργό θάνατο.
Οι απεργίες των γιατρών και των φαρμακοποιών έφεραν για μια ακόμα φορά στην επιφάνεια το οξύτατο πρόβλημα της δημόσιας υγείας και το χάος που επικρατεί στο ΙΚΑ, στα νοσοκομεία και στα διάφορα ταμεία.
Όποια κυβέρνηση όμως εγκαταλείπει το κοινωνικό κράτος γρήγορα εγκαταλείπεται από τους πολίτες. Αυτό θα το δουν σύντομα να συμβαίνει.
