«Πάρε με πάνω στα βουνά, τι θα με φάει ο κάμπος», έγραψε εδώ και χρόνια ο ποιητής του βουνού και της στάνης, καταγόμενος από την Άρτα, που σε κεντρικό δρόμο υπάρχει το άγαλμά του και η πλατεία με το όνομά του, Κώστας Κρυστάλλης. Στα Τζουμέρκα, υψόμετρο 2.393 είναι τα περιβόητα Θεοδωριανά στους πρόποδες, υψ. 1000 με την περιβόητη Κωστηλάτα, που το τραγούδι της τραγούδησε η Δανάη και έγινε γνωστό στην Ελλάδα.
«Ψηλά στην Κωστηλάτα, στα κρύα τα νερά, χορεύουν τα κορίτσια μαζί με τα παιδιά». «Εσύ είσαι το σταφύλι κι εγώ το τσάμπουρο, φίλα με εσύ στα χείλη κι εγώ στο μάγουλο». «Αν είσαι κι αν δεν είσαι του δήμαρχου αδελφή, εγώ θα σε φιλήσω κι ας πάω στη φυλακή». «Είμαι ξένος και θα ιδώ και θα πάω να μολογώ στα χωριά που θα διαβώ».
Ο Ηπειρώτης τραγουδιστής - καθηγητής Κυρίτσης των Χαλκιάδων - δεν χρειάζονται συστάσεις - είπε: «Τα ηπειρώτικα τραγούδια δεν τα έγραψαν ποιητές, αλλά ο ίδιος ο λαός. Εξυμνώντας τις χαρές του, λύπες και βάσανα, γι’ αυτό όταν τα τραγουδάω κλαίω».
Το χωριό Θεοδωριανά νομίζω είναι το καλύτερο των ορεινών χωριών των οροσειρών της Πίνδου, με γάργαρα κρύα νερά και οργιώδη βλάστηση, που δεν βλέπεις ουρανό. Εκεί νομίζω θα πρέπει να πάνε μερικοί πολιτικοί Έλληνες και Ευρωπαίοι για να λαμπικάρει λίγο το μυαλό τους.
Με αυτά τα λίγα ευχάριστα θα ήθελα να τελειώσω τη σημερινή μου επιστολή και θα ήθελα να ενημερώσω τους αναγνώστες της αγαπητής «Ελευθερίας» να μην πολυδιαβάζουν τις επιστολές μου, διότι «θα κλάψουν μάνες και παιδιά», κατά τον τροβαδούρο τραγουδιστή Σταμάτη Κόκοτα, όταν έτρεχε στα rally’s...
Με εκτίμηση
Κων/νος Αθ. Κολοβός
