Αγαπητοί συμπατριώτες, δυστυχώς, αλλά συνάμα και ευτυχώς, σαν τον ελληνικό λαό δεν υπάρχει όμοιος στην οικουμένη ολόκληρη. Σαν τον Έλληνα ουδείς έτερος... Γι’ αυτό προ αιώνων πολλών ακόμη, όλοι οι άσπονδοι «φίλοι» μας έχουν βάλει ως σκοπό τους να μας εξοντώσουν... Δυστυχέστατα γι’ αυτούς, δεν μπόρεσαν τόσες χιλιάδες χρόνια να μας αφανίσουν, ούτε πρόκειται ποτέ να το επιτύχουν, όσο κι αν προσπαθήσουν στο εγγύς ή απώτερον μέλλον... Δι’ έναν και μόνον λόγο. Γιατί αυτή η γη, η ελληνική, έχει περάσει εδώ και χιλιάδες χρόνια διά πυρός και σιδήρου, με θυσίες τόσων και τόσων παλικαριών της, που δίδαξαν ανδριοσύνη και δύναμη και σεβασμό σε τόσους και τόσους κατακτητές επίδοξους ή ενεργείς όντας... Έχει ποτισθεί το χώμα της, το ιερό και άγιο, με το αίμα των τόσων πατριωτών που έχουν γράψει χρυσές σελίδες στο πολυτιμότερο βιβλίο όλων των βιβλίων, αυτό της... Ιστορίας!.. Γι’ αυτό και η Ιστορία, σαν πανάρχαια θεά όλων των λαών της Γης και του Δικαίου, κλίνει ευλαβικά το γόνυ της ως φόρον τιμής σ’ αυτούς που δίδαξαν με τη θυσία τους την ιεροσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το σεβασμό στον κάθε άνθρωπο και κάθε λαό και στο δικαίωμά του για ειρήνη και προκοπή, με αδελφοσύνη και κατανόηση στους αγώνες του και κυρίως στο σεβασμό της έννοιας της ελευθερίας και της δημοκρατίας... ως κύριο μοχλόν ανάπτυξης και ευημερίας του κάθε λαού και κράτους.
Δυστυχώς, την έννοιαν, τη σημασίαν και την αξίαν της τελευταίας - τουτέστιν της Δημοκρατίας - οι εδώ πολιτικοί μας αρχηγοί και εκπρόσωποι του δημόσιου βίου, τα τελευταία 37 έτη, όχι μόνον δεν σεβάστηκαν, αλλά βίασαν ανίερα και ασύστολα και ποδοπάτησαν χωρίς καμία περιστολή και ενδοιασμό, ξεδιάντροπα. Και ως συνήθως έβαλαν έναν νέον «ζυγόν» στα κεφάλια των Ελλήνων, αυτόν τον «ζυγόν» της λεγόμενης και κατά τα λοιπά αυτοαποκαλούμενης Ενωμένης Ευρώπης...
Αχ, αυτός ο Δίας, πανάθεμά τον όταν την πήρε ως ταύρος στην πλάτην του και την έκαμε Ευρώπη... αν μπορούσε να ρίξη κανέναν κεραυνό, να μην αφήση τίποτα άλλο όρθιο, εκτός από Ελλάδα... Δεν μας είπαν οι φίλοι μας, οι Ευρωπαίοι, τους θεούς τους από την αρχαία Ρώμη, ακόμη και το Καπιτώλιο ας πούμε, από ποιον τους δανείστηκαν; Όταν οι «φίλοι» μας σήμερα που μας εμπαίζουν καταλάβουν πόσα χρόνια εγκληματούν και σκευωρούν κατά της πατρίδος μας και τι μας χρωστούν ως αποζημίωση και μόνον για τα εγκλήματά τους κατά της Ελλάδος, ας αναφέρω επιλεκτικά και μόνον ένα για τη δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη μας Ιωάννη Καποδίστρια, ας πούμε, τότε ίσως συνετιστούν και πριν ξαναμιλήσουν για Έλληνες και Ελλάδα, να πλένουν το στόμα τους με άκουα φόρτε...
Το μόνον σίγουρο είναι, φίλοι, πατριώτες, εν και το αυτόν: Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει... ό,τι κι αν γίνει...
Με αγάπη και με την ευχή καλή υπομονή και κουράγιο σε όλους, από βάθους καρδίας, αν και με κατακλύζει αυτό το παράξενο και δυσκατανόητο συναίσθημα της χαρμολύπης, που πολλοί από μας το έχουμε νιώσει στο διάβα της ζωής μας... (χαρά και λύπη μαζί για τα τεκταινόμενα...)
Στέφανος Ι. Τζατζόπουλος
Ιατρός παθολόγος - ογκολόγος
