Μέσα στον ορυμαγδό των αντεργατικών ανατροπών, η κυβέρνηση, πρόσφατα στη Βουλή ψήφισε άλλον ένα νόμο με τον οποίο δήθεν αναμορφώνει το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας ενώ με τον ίδιο νόμο προέβη σε ορισμένες νέες ασφαλιστικές ρυθμίσεις. Και με τη νέα εκδοχή για τη λειτουργία του ΣΕΠΕ, η κατάσταση όχι μόνο δεν βελτιώνεται αλλά επιδεινώνεται. Στο «αναμορφωμένο» πλέον ΣΕΠΕ, ανατίθεται από την κυβέρνηση ο έλεγχος και η εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας για την υγιεινή και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, η τήρηση των συλλογικών συμβάσεων Εργασίας, ο έλεγχος της ανασφάλιστης εργασίας μαζί με τις υπηρεσίες του ΙΚΑ.
Πρόκειται για μέγιστη κοροϊδία των εργαζομένων. Αφού εδώ και 20 μήνες η κυβέρνηση προχώρησε με αντεργατικά νομοθετήματα, στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, με την ενίσχυση της μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, αφού ανασκολόπισε τις συμβάσεις εργασίας, τα ωράρια, μείωσε τους μισθούς, κατάργησε τα επιδόματα των συντάξεων, και ενώ αυτές τις μέρες συγγράφει τη νέα λίστα των ΒΑΕ, που πετάει εκτός χιλιάδες εργαζόμενους, έρχεται με το νόμο για το ΣΕΠΕ να μιλήσει για έλεγχο και τήρηση της εργατικής νομοθεσίας! Να ελέγξει τι το ΣΕΠΕ; Το πώς «νόμιμα» θα εφαρμοστούν τα τριήμερα και τα τετραήμερα, πώς περισσότεροι εργαζόμενοι θα εξαναγκαστούν σε μερική απασχόληση, πώς δεν θα πληρώνονται οι εργάτες την υπερωριακή απασχόληση, εξαιτίας του νόμου για τη διευθέτηση, πώς οι εργάτες θα απολύονται πλέον με τη μισή αποζημίωση ή μήπως το πώς οι νέοι θα αμείβονται «νόμιμα» με 500 ευρώ και οι ειδικές επιχειρησιακές «νόμιμα» θα καταργούν τις κλαδικές συμβάσεις;
Η κυβέρνηση νομοθέτησε τη ζούγκλα. Και μέσα σε αυτή τη ζούγκλα που έφτιαξε, τώρα ζητά να τηρείται «νομιμότητα». Δηλαδή πώς - χωρίς αίμα - το κεφάλαιο θα κατασπαράσσει τους εργάτες. Γι' αυτό ίσως η κυβέρνηση ως κύρια αποστολή έθεσε στο ΣΕΠΕ να ενισχύσει το «συμφιλιωτικό» του ρόλο, και την προώθηση της «ταξικής συνεργασίας». Πώς δηλαδή τα κρατικά όργανα θα δρουν ως πυροσβέστες των εργατικών αντιδράσεων και θα τις ενσωματώσουν μέσα από τις παρεμβάσεις τους, στον «παράδεισο» της «κοινωνικής ειρήνης» και της απρόσκοπτης κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Το ίδιο υποκριτικό είναι και το πλαίσιο λειτουργίας στα ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας. Ο «έλεγχος», τη στιγμή που δεν υπάρχει η απαραίτητη υποδομή με υπηρεσίες, εργαστήρια, εξοπλισμό και κλινικές, που θα είναι ενταγμένες οργανικά στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, όταν λείπουν οι ειδικοί επιστήμονες, οι γιατροί εργασίας, οι τεχνικοί ασφάλειας και οι επόπτες δημόσιας υγείας που θα δουλεύουν στην κατεύθυνση της πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου, όταν δεν υπάρχουν η θέληση και οι προϋποθέσεις για την έγκαιρη διάγνωση και την παρακολούθηση της υγείας των εργαζομένων, όταν τέλος δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για τα παραπάνω και πολλά περισσότερα που είναι αναγκαία, τότε ο οποιοσδήποτε «έλεγχος» είναι απάτη. Είναι έλεγχος στα χαρτιά, ώστε η εργοδοσία να συνεχίζει ανενόχλητη στο όνομα του κέρδους να θυσιάζει στο βωμό του, την υγεία, την ασφάλεια, πολλές φορές και την ίδια τη ζωή των εργαζομένων. Μετά απ' όλα αυτά δεν είναι τυχαίο, ότι ανάμεσα στις ασφαλιστικές διατάξεις περιλαμβάνεται και αυτή με το ΕΚΑΣ, για το οποίο αυστηροποιούνται οι όροι, προστίθεται και το τεκμαρτό εισόδημα, ώστε να περιοριστούν οι δικαιούχοι και επιδοτούν τις επιχειρήσεις με πακτωλό κεφαλαίων.
Απέναντι σ’ αυτή τη βάρβαρη ταξική πολιτική επιβάλλεται η οργάνωση των εργαζομένων στα συνδικάτα και σε επιτροπές στους τόπους δουλειάς και η ανάπτυξη της πάλης με το πλαίσιο αιτημάτων του ΠΑΜΕ που ανταποκρίνεται στις πραγματικές τους ανάγκες με ταυτόχρονη εγκατάλειψη των δυνάμεων της ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, Αυτόνομης Παρέμβασης, που παρά τις δευτερεύουσες διαφορές τους, συμφωνούν και στηρίζουν τη στρατηγική του κεφαλαίου και των κομμάτων του.
* Ο Τάσος Τσιαπλές είναι πρόεδρος του Δ.Σ. του ΕΚΝΛ και μέλος της Σ.Ε. του ΠΑΜΕ
