H μεγαλύτερη πολιτική προσωπικότητα του μεταπολέμου

Ως συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ των Συνελλήνων και του σεβασμού της ετερότητας κλείνω το γόνυ στη μεγαλύτερη κατά τη γνώμη μου πολιτική προσωπικότητα του μεταπολέμου, τον Κώστα Σημίτη, που εγκατέλειψε τα εγκόσμια νωρίς προχθές Κυριακή 5-1-2025. Μακράν της πολιτικής η ταπεινότητά μου τιμήθηκε από τον εκλιπόντα με συναδελφική, ιδεολογική και βαθειά ανθρώπινη φιλία από το 1974 ακόμη, όπως στους ίδιους καιρούς και από τον αείμνηστο Αντώνη Τρίτση.

Ο καθηγητής Κώστας Σημίτης ήταν γιος του καθηγητή της ΑΣΟΕΕ, δικηγόρου, προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς και γενικού διοικητή Ρούμελης της ΠΕΕΑ το ‘44 Γεωργίου Σημίτη. Εγγονός ευγενών και φιλάνθρωπων προγόνων σπούδασε στη Γερμανία και την Αγγλία και υπήρξε άριστος πολυπτυχιούχος γνώστης τριών ξένων γλωσσών, αγγλικής, γερμανικής και γαλλικής. Ήταν το επιφανέστερο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ το 1980, όταν ο Σύνδεσμος Επιστημόνων Λάρισας τον προσκάλεσε σε διάλεξή του στο ΠΑΛΛΑΣ.
Τότε τον γνωρίσαμε από πολύ κοντά και θαυμάσαμε την ωριμότητα σκέψης και την αρτιότητα διατύπωσης λόγου. Σπάνια χαρίσματα.
Ο Σημίτης υπήρξε ΗΓΕΤΗΣ μεγάλου και υπερεθνικού κύρους. Φορέας ιδεών με εκπληκτική στοχοπροσήλωση και συγγραφική δεινότητα. Δεν είναι μόνον η τεράστια πολιτική κληρονομιά και η πολιτική του επί επταετίας δράση. Είναι η επιστημονική του καριέρα και το ανεκτίμητο συγγραφικό του έργο των δεκάδων χιλιάδων σελίδων στα εκδοθέντα από το 1959 μέχρι το 2016 είκοσι επτά (27) επιστημονικά και πολιτικά του βιβλία στην ελληνική, αγγλική και γερμανική γλώσσα. Ξεχωρίζουν «Η δημοκρατία σε κρίση», «Δρόμοι ζωής», «The European crisis - Τhe Greek case», «Πολιτική για μια δημιουργική Ελλάδα» και το τρίτομο έργο του «Για μια ισχυρή δημοκρατική, κοινωνικά δίκαιη, ευρωπαϊκή Ελλάδα».
Το αποτύπωμα Σημίτη, που θα ήταν ο καλύτερος πρόεδρος Δημοκρατίας αν ζούσε και εκλεγόταν, θα παραμείνει ανεξίτηλο στη νεοελληνική ιστορία, που θα του αφιερώσει μεγάλο μέρος της.
Για τις δεκαπενταετείς υπουργικές και την οκτάχρονη πρωθυπουργική θητεία Σημίτη, καθώς και τα μεγάλα έργα της πρωθυπουργίας του (γέφυρα Ρίου, Εγνατία οδός, μετρό, Αττική οδός, νοσοκομεία κ.ά.), με επιστέγασμα την άψογη και -προς έκπληξη όσων αγνοούν- φθηνότερη προετοιμασία των εκπληκτικών ολυμπιακών αγώνων του 2004 θα γράψουν πολλοί. Η δική μου γραφή περιορίζεται στα όσα ελάχιστα έγραψα για τον «άντρα μέγα και Ελλήνων αγλάισμα».
Αιωνία η μνήμη του.