Εναν χρόνο μετά από την ανείπωτη τραγωδία στη Θεσσαλία ο λαός χρειάζεται να «το πάρει αλλιώς»

Από τον κ. Γ. Λαμπρούλη, βουλευτή Λάρισας του ΚΚΕ

Πέρασε ένας χρόνος από τις καταστροφικές-φονικές πλημμύρες και την ανείπωτη τραγωδία που έζησε ο λαός της Θεσσαλίας.

Ο ένοχος του προδιαγεγραμμένου εγκλήματος γνωστός. Το ίδιο το αστικό κράτος και όσοι το υπηρετούν με την πολιτική τους.
Κυβερνήσεις, περιφερειακές και δημοτικές αρχές, που στο όνομα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της αστικής τάξης, των επιχειρηματικών ομίλων, δεν διστάζουν να θυσιάσουν τη λαϊκή περιουσία, το περιβάλλον, ακόμα και την ανθρώπινη ζωή.
Αυτή η πολιτική συνεχίζεται και μετά την τραγωδία. Αποζημιώσεις ψίχουλα, με αποκλεισμό χιλιάδων πληγέντων, μεγάλη καθυστέρηση αποκαταστάσεων, αντιπλημμυρικά έργα που δεν ξεκίνησαν, ενώ όσα προβλέπονται θα είναι αποσπασματικά, με γνώμονα το κόστος- όφελος, ελάχιστα αποτελεσματικά και θα κοστίσουν πανάκριβα για τον λαό προς χάριν της κερδοφορίας μεγάλων εταιρειών.
Κάπως έτσι, κάθε αστική κυβέρνηση, μετά από κάθε τραγωδία, τάζει μέτρα «ανακούφισης» και «ανασυγκρότησης», ταϊζει με εκατομμύρια ευρώ τους μονοπωλιακούς ομίλους που τα αναλαμβάνουν, με τους ίδιους αντιλαϊκούς όρους και προϋποθέσεις της ευρωενωσιακής στρατηγικής. Μέτρα, τα οποία όμως τα ξεβράζει η επόμενη νεροποντή ή αντίστοιχα τα κατακαίει η επόμενη πυρκαγιά, με τον λαό να μένει πάντα ανοχύρωτος.
Κυβερνήσεις, Δήμοι, Περιφέρεια, αδυνατούν να υλοποιήσουν έστω ένα στοιχειώδες ενιαίο (ενιαίο, γιατί μόνο έτσι θα είναι αποτελεσματικό) σχέδιο αντιπλημμυρικής θωράκισης όλης της περιοχής. Και αυτό γιατί η αφετηρία του όποιου σχεδιασμού είναι οι εγκληματικές στρατηγικές της Ε.Ε., τα επιλέξιμα – με κριτήρια αγοράς .
Τα περιβόητα σχέδια ανασυγκρότησης που έχουν παρουσιαστεί τελευταία, τόσο της κυβέρνησης όσο και της Περιφέρειας, δεν είναι καθόλου αντιπαραθετικά, το ένα με το άλλο. Έχουν την ίδια κοινή αφετηρία. Και προχωρούν και παραπέρα, στην αξιοποίηση της καταστροφής για να κάνουν ένα πιο αποφασιστικό βήμα στην προώθηση των επιδιώξεων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στην περιοχή και κυρίως στην αγροτική οικονομία, δηλαδή το ξεκλήρισμα των βιοπαλαιστών αγροτών.
Δείτε για παράδειγμα την περιβόητη πρόταση Κουρέτα – ο οποίος μάλιστα διατείνεται ότι αντιπαρατίθεται στο σχέδιο των Ολλανδών – σε σχέση με τον αγωγό από την Κάρλα στο Αιγαίο. Από μόνη της η πρόταση αυτή δεν αποτελεί τελικά ομολογία ότι τα παρακάρλια θα πλημμυρίζουν; Και πώς πρέπει να βρεθεί μια βαλβίδα εκτόνωσης – απλά όχι προς τον Παγασητικό, αλλά προς το Αιγαίο; Αποδέχονται ότι οι περιοχές αυτές θα πλημμυρίζουν και ψάχνουν να βρουν πού θα καταλήγει το νερό! Ό,τι ακριβώς λέει η έκθεση των Ολλανδών. Ό,τι ακριβώς ορίζει η Οδηγία της Ε.Ε. για τις πλημμύρες: όχι μεγάλα έργα στο βουνό, πλημμυρικές ζώνες γιατί έχουν μικρότερο κόστος!
Γι’ αυτό και τα δύο αυτά σχέδια, από διαφορετικούς δρόμους, καταλήγουν στο ίδιο σημείο, που μόνο νέα δεινά θα φέρει. Είναι φτιαγμένα από τα ίδια σάπια υλικά που φέρνουν τεράστια οφέλη για το κεφάλαιο και καταστροφές στον λαό.
Η ίδια λογική κυριαρχεί και στα ζητήματα των αποζημιώσεων, με τα ψίχουλα που ακόμα να δοθούν! Γιατί βλέπετε, χρήματα βρίσκονται για φτηνό πετρέλαιο στους εφοπλιστές και τους μεγαλοξενοδόχους, για φοροαπαλλαγές στις τράπεζες και φτηνό ρεύμα στους βιομήχανους, αλλά δεν υπάρχουν για να σταθεί στα πόδια της μια λαϊκή οικογένεια που πνίγηκε επειδή δεν υπήρχε μέριμνα απο το κράτος!
Υπάρχει διέξοδος! Το ΚΚΕ τη θέτει στη συζήτηση, μέσα στη μάχη. Πρωτοστατώντας από την πρώτη στιγμή της καταστροφής στην οργάνωση της πάλης, στην αλληλεγγύη, στη μάχη της λάσπης, που δώσαμε τις πρώτες μέρες, κάνοντας σύνθημα το “ο λαός σώζει τον λαό στο δρόμο της ανατροπής”. Σήμερα, έναν χρόνο μετά, δηλώνουμε ρητά ότι συνεχίζουμε και δυναμώνουμε την προσπάθειά μας, στο πλευρό των πλημμυροπαθών, με τα δίκαια αιτήματά τους!
Το κόμμα μας μέσα στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στην Περιφέρεια, στους Δήμους, στη Βουλή στην Ευρωβουλή, μπήκε από τις πρώτες ώρες της τραγωδίας μπροστά στην πάλη του λαού και συνεχίζει μέχρι σήμερα τον αγώνα και τις διεκδικήσεις: Για εδώ και τώρα 100% αποζημιώσεις, για ανακούφιση όλων των πληγέντων, απαιτώντας αποφασιστική στήριξη από το κράτος για να ξαναχτίσουν τη ζωή τους από την αρχή, σε ασφαλή σπίτια, μαγαζιά, καλλιέργειες, πόλεις και χωριά.
Αταλάντευτα θέτουμε το ζήτημα της επιτακτικής ανάγκης για όλα τα έργα αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής και αντιπυρικής θωράκισης.
Συγχρόνως, θεωρούμε επείγουσα την ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας του λαού μας εδώ στη Θεσσαλία για άμεση υλοποίηση των αναγκαίων μέτρων και υποδομών, για κάλυψη των τεράστιων ελλείψεων σε εξειδικευμένο δυναμικό, για ουσιαστικό σχεδιασμό πρόληψης και αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών. Ζητώντας να καταργηθούν όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι που θυσιάζουν ανθρώπινες ζωές για τα κέρδη του κεφαλαίου.
Η εργατική τάξη, ο λαός στη Θεσσαλία που έχει πληγεί από φυσικές καταστροφές, έχει ένα λόγο παραπάνω να σκεφτεί ότι αυτός ο δρόμος του κεφαλαίου, της ΕΕ που τον γνώρισε με όλες τις αστικές κυβερνήσεις, έχει χρεοκοπήσει. Δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα αυτονόητα.
Έτσι πιστεύουμε ότι οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, η νεολαία, να μην συμβιβαστούν με το ρεαλισμό του κεφαλαίου και των κομμάτων που το υπηρετούν (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κα) που αποδίδουν βολικά όλες τις καταστροφές στη λεγόμενη «κλιματική κρίση», αλλά να διεκδικήσουν το ρεαλισμό των δικών τους αναγκών που δεν μπορούν να περιμένουν. Ο ίδιος ο λαός χρειάζεται να πάρει τις αποφάσεις του, να «το πάρει αλλιώς» με ένα όσο πιο δυνατό ΚΚΕ.