Ναι, αλλά δεν αρκεί. Λύσεις υπάρχουν και είναι τόσο αυτονόητες που με κάνει να διερωτώμαι για το τι μυαλά κουβαλάμε.
Πολλοί γνωρίζομε πως συμπεριφέρεται οδικά ο Ελληνας όταν πάει στη Γερμανία: συμμορφώνεται με τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς επειδή εάν τους παραβεί θα τον καταγράψει η κάμερα και θα ακριβοπληρώσει την παράβαση. Από το άλλο μέρος αρκετοί έχομε δει την οδική συμπεριφορά μερικών Γερμανών που ζουν στην Ελλάδα: Συμπεριφέρονται σαν τους Ελληνες. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι η προσαρμογή κάθε ζωντανού οργανισμού στις συνθήκες του περιβάλλοντος είναι μέτρο εξυπνάδας (με την καλή έννοια), και εξυπηρετεί την επιβίωση. Γιατί λοιπόν αλλάζει η συμπεριφορά του οδηγού ανάλογα με τη χώρα που βρίσκεται: Γιατί ξέρει ότι η πιθανότητα να εντοπισθεί η παράβαση και να την πληρώσει είναι μεγάλη στη Γερμανία λ.χ., αλλά μικρή στην Ελλάδα.
Μεταφέρω την εμπειρία μου από την Αμερική όπου έζησα αρκετά χρόνια. Στις νότιες Πολιτείες των ΗΠΑ η τροχαία οδηγεί τον παραβάτη στο αυτόφωρο και ο Δικαστής επιβάλλει το πρόστιμο αμέσως. Από το πρόστιμο λαμβάνει και η τροχαία και ο Δικαστής. Στον Καναδά επιβάλλεται πρόστιμο που πρέπει ο οδηγός να πληρώσει επί τόπου, διαφορετικά οδηγείται στο κρατητήριο μέχρι να το πληρώσει. Φυσικά χρειάζεται κάμερα στο αυτοκίνητο τη τροχαίας για να πιστοποιείται η παράβαση.
Δεν χρειαζόμαστε τροχονόμο σε κάθε σταυροδρόμι αλλά χρειάζεται κάμερα. Μα ακούω να λένε ότι δεν μπαίνει κάμερα γιατί αυτό προσκρούει στα προσωπικά δεδομένα. Αυτό είναι ανοησία γιατί όταν είσαι σε δημόσιο χώρο είσαι εκτεθειμένος στη δημόσια θέα, άρα δεν υπάρχει ιδιωτικότητα. Επιπλέον έχουν αλλάξει οι καιροί. Όταν ήμουν παιδί κοιμόμασταν με ανοιχτές πόρτες, όχι πια. Οι κάμερες στους δρόμους θα βοηθήσουν και στην εξιχνίαση εγκλημάτων, και όχι μόνο παραβατικότητα οδικής συμπεριφοράς. Σήμερα η αστυνομία εξετάζει κάμερες καταστημάτων.
Δεν μπορεί να εφαρμοσθεί κάποιο από τα μέτρα που ανέφερα; Φυσικά και μπορεί, είναι ανέξοδο για την Πολιτεία, και θα ωφελήσει την κοινωνία πολλαπλώς, και στο οικονομικό και στο δημογραφικό επίπεδο. Κάθε χρόνο χάνεται με τα τροχαία μια κωμόπολη.
Ετσι ποτέ μη ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Χτυπά για τον καθένα μας που μπορεί να είμαστε το επόμενο θύμα τροχαίου.
Λάζαρος Ι. Σακκάς, MD, ECFMG (USA), DM,
PhD (UK), FRCP (UK)
Καθηγητής Ιατρικής,
Παν. Θεσσαλίας
