Του Χρήστου Τσαντήλα
ΣΥΝΗΘΩΣ, καταγγελίες σαν κι αυτές, που μας έρχονται κατά καιρούς στα γραφεία της εφημερίδος, και αφορούν στα κακώς κείμενα ιδιαιτέρως στον ευαίσθητο χώρο της υγείας, χωρίς απτές αποδείξεις, ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις, πέφτουν στα... μαλακά, εξ αιτίας των «προσωπικών δεδομένων» του κυρίου Δαφέρμου. Αν και, πλέον, όσο βαριές κι αν είναι οι (παράνομες) πράξεις, είναι κοινό μυστικό ότι αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση...
ΗΡΘΕ λοιπόν τις προάλλες από έναν πολύ σοβαρό άνθρωπο κάποιας ηλικίας και «ζυμωμένο» στη δουλειά, μια ακόμα τέτοια καταγγελία, που αφορά σε μεγάλο νοσηλευτικό δημόσιο ίδρυμα απ' εκείνα που μπορούν να δέχονται για εξέταση ασθενείς, στα λεγόμενα απογευματινά ιατρεία (Τώρα θα πείτε, τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια...).
ΣΤΟ Νοσοκομείο αυτό λοιπόν, ενώ γίνεται ασφαλώς πολύ σοβαρή δουλειά κυρίως με το φιλότιμο του προσωπικού, δεν είναι και όλοι... εγγυητές αυτού του φιλότιμου. Τον καταγγέλλοντα, τον δέχθηκαν στο ιατρείο, τον εξέτασαν βεβαίως, αλλά από άλλο δρόμο. Παρακαμπτήριο! Παραβαίνοντας τον κανονισμό. Που σημαίνει και παράκαμψη του ταμείου του νοσοκομείου που βρίσκεται στην είσοδο. Που επίσης σημαίνει, απευθείας συναλλαγή με το γιατρό. (Πράγματα εντελώς... φυσιολογικά θα πείτε, δηλαδή κανέναν δεν εκπλήσσουν!)
ΣΤΗΝ αρχή σκέφτηκε ο άνθρωπος: «Ε, τι θα βγάλω κι αν το καταγγείλω, αφού συν τοις άλλοις κι εγώ το αποδέχτηκα. Είμαι συμμέτοχος...». Τον πήρε όμως το παράπονο, καθώς γυρνώντας σπίτι, έπεσε πάνω σε ένα γεγονός που καταδεικνύει τη νέα τάξη πραγμάτων, στις σχέσεις Πολιτείας - πολίτη. Σχέσεις που προϋπήρχαν και που επηρέασε σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό και η οικονομική κρίση.
Η κόρη του είχε ένα μικρό χρέος στην εφορία από ένα μαγαζί που διατηρεί, το οποίο καθυστερούσε να πληρώσει. Αλλά είχε και ένα μικρό βιβλιάριο καταθέσεων με κάτι ψιλά, μαζί με το όνομα της κορούλας της. Ε, πού το βρήκαν οι αθεόφοβοι; Της το ξάφρισαν τα λαγωνικά της κρατικής... Γκεστάπο. Πήραν και τα λεφτά του παιδιού!
ΑΥΤΑ όμως μπορούν και τα... συλλαμβάνουν. Την άλλη όμως αιμορραγία, την αιμορραγία της γενικευμένης φοροδιαφυγής, τα μαύρα και τα... άσπρα φακελάκια, τα φανερά ή τα κρυφά των δημόσιων υπηρεσιών και των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, δυσκολεύονται πάρα πολύ. Εξ ου και ο θυμός του καταγγέλλοντος, ο οποίος συν τοις αλλοις, κινδυνεύει να γίνει και το θύμα της καταγγελίας του (!) αφού ενδέχεται να βρεθεί ακόμα χειρότερα: Υπό ιατρική και θεραπευτική ομηρία! Διακρίνει κανείς κάτι το καινούργιο και σ΄ αυτή την ιστορία; Πέρα από το γεγονός ότι κανείς δεν φαίνεται με όσους ελέγχους και να γίνονται να βάζει μυαλό...
