Του Σπ. Δεμίρη, πτυχιούχου πολιτικής επιστήμης και δημόσιας διοίκησης, Master Τραπεζική
Αναλύοντας την οικονομική κατάσταση της χώρας όπως προέκυψε τα τελευταία 30 χρόνια, συμπεραίνουμε ότι πολλά πήγαν στραβά και λίγα έγιναν σωστά. Οι πολιτικές –οικονομικές επιλογές των εκάστοτε κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης έφεραν την Ελλάδα στο χείλος της οικονομικής καταστροφής, με τις συνέπειες να αποτυπώνονται τα τελευταία χρόνια σε υγεία, παιδεία, εργασία - ανάπτυξη. Η επιλογή ενός καπιταλιστικού μοντέλου, απέτυχε παταγωδώς αφού οδήγησε την Ελλάδα σε ύφεση σε βασικούς τομείς όπως
1) υγεία (ελλείμματα, κακή ποιότητα υπηρεσιών)
2) παιδεία (χαμηλή ποιότητα εκπαίδευσης, αναντιστοιχία σπουδών –επαγγελματικής αποκατάστασης, εμπορευματοποίηση της μόρφωσης των νέων, μηδαμινά κονδύλια για έρευνα κ.λπ.)
3) ανεργία ή δημιουργία θέσεων εργασίας σε μη παραγωγικούς κλάδους (πληθώρα υπηρεσιών, ελλιπής τριτογενής τομέας ,απουσία βιομηχανικής παραγωγής κ.λπ.) .
Τα τρία αυτά αγαθά ΥΠΕ (υγεία –παιδεία –εργασία) αποτελούν τα τρία βασικά μεγέθη ενός σύγχρονου κράτους με κοινωνική ευαισθησία , όπου σέβεται τον πολίτη και του ανταποδίδει όσα μέσω φόρων (έμμεσων ή άμεσων) εισπράττει.
Ποιος πολίτης θα διαμαρτύρονταν εάν το κράτος του παρείχε άριστη υγειονομική περίθαλψη, επιπέδου κρατική μόρφωση, θέσεις εργασίας σε παραγωγικούς κλάδους (σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα) ακόμα και εάν ο βασικός μηνιαίος μισθός του ήταν 600 ευρώ; Γνωρίζοντας ότι δεν θα πληρώσει ούτε ένα ευρώ για να αποκαταστήσει την υγεία του, να σπουδάσει τα παιδιά του, να βρει εργασία που να τον κάνει να νιώθει χρήσιμος και παραγωγικός.
Άρα εάν οι τρεις σταθερές παροχές ενός σύγχρονου κράτους υγεία-παιδεία-εργασία παύσουν να υπάρχουν και εμπορευματοποιούνται εξυπηρετώντας τους λίγους τότε συνεπακόλουθα οι πολίτες αντιδρούν και ζητούν κάτι άλλο από αυτό που τόσα χρόνια τους παρεχόταν.
Η διαγραφή σημαντικού μέρους του χρέους που υποστηρίζουν τα αριστερά κόμματα είναι η μόνη λύση για μια νέα αρχή. Η υπερφορολόγηση και η μείωση των δαπανών για υγεία, παιδεία, εργασία αυξάνει το πρόβλημα και δημιουργεί νέες γενιές φτωχών πολιτών. Αντίθετα η εξασφάλιση των τριών ΥΠΕ που προανέφερα ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ συνθήκες ευημερίας και ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ στους πολίτες. Επιπλέον η ανάπτυξη του τριτογενούς τομέα ως η βασική κατευθυντήρια γραμμή του κράτους θα δώσει εργασία στους νέους μας εφόσον η εκπαίδευση τους κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση(αγροτική εκπαίδευση).
Οι πολιτικές που αναπτύχθηκαν τα 30 τελευταία χρόνια οδήγησαν σε αδιέξοδο. Οι τρεις ΥΠΕ εάν προστατευθούν μπορούν να δώσουν νέα πνοή στην χώρα και να αποκαταστήσουν στα μάτια των πολιτών την έννοια του κοινωνικού κράτους.