και τη δημοσιονομική αντοχή της χώρας. Αφθονούν δυστυχώς οι θεωρίες συνωμοσίας, οι θρησκευτικές προκαταλήψεις, οι φοβικοί των εμβολίων (αλλά όχι των θανάτων) και η έλλειψη υπευθυνότητας μεγάλου μέρους του νεανικού πληθυσμού. Εντυπωσιάζει και το γεγονός ότι ένα 33% του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού του ΕΣΥ αρνείται να εμβολιαστεί. Με τον κλήρο συμβαίνουν χειρότερα. Ο Μητροπολίτης Σεραφείμ των Κυθήρων κήρυξε στους πιστούς, πως τα εμβόλια περιέχουν κύτταρα νεκρών εμβρύων. Σοφότερος αυτού ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος είπε αλήθειες: «Πιστέψαμε πως είμαστε υπεράνθρωποι. Κρύψαμε την προσβολή μας από τον ιό και οδηγηθήκαμε στον τάφο. Ούτε και ομολογήσαμε το λάθος μας και να σαλπίσουμε το ορθό... Μαγκιές δεν επιτρέπονται και οι ευλαβείς εγωισμοί σκοτώνουν. Οι ευλαβείς εγωισμοί σκοτώνουν». Κατώτεροι ιερείς κάνουν χειρότερα. «Οποιος φορά μάσκα, έχει κάνει εμβόλιο ή τεστ, δεν θα ξαναμπεί στην Εκκλησία» κηρύττει παππάς στη Χαλκιδική (ΝΕΑ 5.5.21). Παρά ταύτα η θέση της επίσημης Εκκλησίας προβληματίζει: «Εμπιστοσύνη στους επιστήμονες και ελεύθερη επιλογή των πολιτών στα εμβόλια... Να μην εργαλειοποιηθεί ως υποστηρίκτρια του εμβολίου η Εκκλησία. Να αφεθεί το θέμα στη συνείδηση του καθένα». Στα απλοελληνικά: Αν θέλετε μην εμβολιάζεστε. Ας πεθάνουν οι γύρω σας. Πόσο πλησιάζει αυτό τη διδαχή του Ιησού «Αγαπάτε αλλήλους».
Θυμάμαι Ιεράρχες έξω από τον ναό του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη στις 26.10.20, να πορεύονται ανάμεσα στο πλήθος των πιστών χωρίς μάσκες, αλλά και τον Μητροπολίτη Δράμας Παύλο πολύ πρόσφατα να καταγγέλλει ιερείς της Μητρόπολής του πως «γίνονται αρχηγοί συμμορίας». Εδώ πρέπει να μπεί ένα τέλος, επειδή το μεγαλύτερο μέρος του 33% των άνω των 60 χρόνων που δεν εμβολιάστηκαν είναι θύματα των κηρυγμάτων του Ιερατείου, όπου οι φωτεινές εξαιρέσεις είναι μειοψηφία. Η Εκκλησία πρέπει να διακηρύξει με απόφαση της Συνόδου της Ιεραρχίας, πως οι Έλληνες και οι Ελληνίδες πρέπει να εμβολιασθούν έστω χάριν των συνανθρώπων τους. Ουδέποτε το είπε. Απλά διαβιβάζει στις Μητροπόλεις τα νομοθ. κείμενα (βλ ανακοινωθέν της 15.12.20-εγκ.σημείωμα 974/24.5.21 από τηλ/ψη, κ.ά.), ενώ από καμιά απόφαση της Ιεραρχίας προκύπτει αριθμός υπέρ ή κατά ακόμη και μέτρων προφύλαξης της Πολιτείας. Η Frankfurter Runschau στις 24.11.20 με την ευκαιρία νόσησης του Αρχιεπισκόπου Ελλάδας έγραψε πως: «Η υποκρισία δεν προστατεύει. Η στάση της ελληνικής Εκκλησίας είναι αντιφατική...». Και σταματώ εδώ. Επειδή δεν είναι μόνον η Εκκλησία. Εμφανίστηκε στο προσκήνιο και η πρόεδρος των Εισαγγελέων κ. Άννα Ζαΐρη πριν τρεις εβδομάδες και δήλωσε πως κανένας δεν μπορεί να υποχρεώσει κάποιον σε εμβολιασμό.
Και όμως: Κατ' άρθ 5,5 β Σ. «Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία κάθε προσώπου έναντι των βιοϊατρικών παρεμβάσεων» ( ΨΗΦ. 6.4.2001 Ζ Αναθ. Βουλής). Και η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής μετά τον Κώδικα ιατρικής δεοντολογίας (Ν. 3418/2005- αρθρ 12.3) για τη μη συναίνεση σε ιατρικές πράξεις γνωμοδοτεί, πως «η προστασία του κοινωνικού συνόλου από την εξάπλωση μεταδοτικού νοσήματος καλύπτεται από τα άρθρα 21 παρ. 3, 5 παρ. 4 Συντ. και 5 παρ.1 ΕΣΔΑ». Ας μου επιτραπεί η παρατήρηση, ότι οι αναφερόμενες διατάξεις δεν καλύπτουν ευθέως την υποχρεωτικότητα . Ακολούθησε όμως ο Νόμος 4475/2020 (ΦΕΚ 43Α/28.2.200 στο άρθρο 4 παρ. 3 του οποίου -κατ' επιταγή του αρθ. 5. παρ. 5β Σ.- ορίζονται τα εξής: «Σε περιπτώσεις εμφάνισης κινδύνου διάδοσης μεταδοτικού νοσήματος που ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία μπορεί να επιβάλλεται δυνάμει απόφασης του υπουργού Υγείας μετά από σχετική γνωμοδότηση της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Δημόσιας Υγείας (ΕΕΔΥ) υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού με σκοπό την αποτροπή διάδοσης της νόσου». Το θεσμικό πλαίσιο λοιπόν είναι πλήρες από άποψη συνταγματικότητας και νομιμότητας. Κατά τους θεμελιωτές του Ευρ. Δικαίου Ρωμαίους: «Salutas populi suprema lex esto». Η σωτηρία του Λαού είναι υπέρτατος νόμος.
Η Κυβέρνηση διστάζει να καταστήσει υποχρεωτικό τον εμβολιασμό με μιά απλή Υ.Α. τού υπουργού Υγείας. Πώς να μη διστάζει, όταν Ανώτατοι Φορείς λένε άλλα αντ' άλλων. Είναι ο φόβος του γενικού πολιτικού κόστους των κομματικών απωλειών. Και ο φόβος του ειδικού κόστους του κοινωνικού αναβρασμού από τους «καταπιεσμένους» κάθε κατηγορίας. Υπάρχουν οι τραυματικές εμπειρίες της Νέας Σμύρνης, που μετά τα επεισόδια η Αστυνομία εγκατέλειψε στο έλεος των μπαχαλάκηδων. Κλείνοντας αυτές τις γραμμές άκουσα τον Πρωθυπουργό να «βάζει στο τραπέζι» τη μερική υποχρεωτικότητα. Είθε. Καθώς -με όσα συμβαίνουν ακόμη και σε νησιά, που ζουν από τον Τουρισμό, όπως η Κέρκυρα- θα θρηνήσουμε μετά το φθινόπωρο εκατόμβες νεκρών συμπατριωτών μας.
Από τον Απόστολο Βλιτσάκη
