Υπενθυμίζεται ότι η βασίλισσα Σοφία παντρεύτηκε τον Χουάν Κάρλος το 1962 και ο πολυτελής γάμος τους εκείνη την εποχή της ανέχειας και της σκληρής λιτότητας, προκάλεσε πολλές και έντονες αντιδράσεις, ιδιαίτερα για έναν έκτακτο φόρο που επιβλήθηκε, μετά από σύσταση των ανακτόρων, από την τότε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ήταν μία από τις αιτίες της ρήξης του Κ. Καραμανλή με τα ανάκτορα.
Στη συνάντηση της τέως βασίλισσας Σοφίας με τον Πρωθυπουργό της χώρας, μεγάλη αλλά και αρνητική εντύπωση προκάλεσε η ρήση της «σας θαυμάζει ο κόσμος όλος, είστε ο καλύτερος πρωθυπουργός που είχε ποτέ η χώρα».
Πρωτοτύπησε ασφαλώς καθότι κανείς ποτέ δεν άκουσε ή είδε κάποιον ξένο ηγέτη ή τέλος πάντων κάποιο δημόσιο πρόσωπο να εκφράζει κάτι ανάλογο. Αυτή ακριβώς η ρήση θα ήταν καλοδεχούμενη από τον κάθε Έλληνα πολίτη αν περιείχε έστω ψήγμα αλήθειας. Όμως αυτό δεν συμβαίνει. Από τη χώρα αυτή πέρασαν Πρωθυπουργοί που άφησαν ανεξίτηλο το πολιτικό τους αποτύπωμα και έλαβαν σημαντικές ιστορικές αποφάσεις που σημάδεψαν την πορεία της χώρας. Πρωθυπουργοί που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν πολύ δύσκολες καταστάσεις και τα κατάφεραν. Πρωθυπουργοί που κυβέρνησαν με σύνεση και ορθολογισμό και οδήγησαν τον λαό και τη χώρα σε καλύτερες ημέρες.
Αξίζει να αναφερθεί ο Ελευθέριος Βενιζέλος που έκανε την Ελλάδα χώρα των πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, ένας από τους πρώτους σοσιαλιστές πολιτικούς στην Ελλάδα που χρημάτισε δύο φορές πρωθυπουργός και ιδρυτής της αβασίλευτης δημοκρατίας στην Ελλάδα τον Μάρτιο του 1924, που έδωσε έντονες μάχες για την παραχώρηση των τσιφλικιών στους ακτήμονες της Θεσσαλίας, με σημαντικά νομοθετήματα, όπως η ίδρυση του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και η αναγνώριση της Δημοτικής γλώσσας. Ο Νικόλαος Πλαστήρας που ως πρωθυπουργός κυβέρνησε τρεις φορές την Ελλάδα, με τη φροντίδα του οποίου περιθάλπηκαν και στεγάστηκαν χιλιάδες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, και με νομοθετικό διάταγμα έδωσε λύση στο αγροτικό ζήτημα διανέμοντας το μεγαλύτερο μέρος των τσιφλικιών στους ακτήμονες. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου που ως πρωθυπουργοί συνέβαλαν τα μέγιστα στην αποκατάσταση της δημοκρατίας μετά τη Χούντα, έδωσαν λύση στο ζήτημα της μοναρχίας, επέτυχαν την ψήφιση νέου Συντάγματος, εξασφάλισαν την είσοδο της χώρας στην Ε.Ε., πέτυχαν την εθνική συμφιλίωση και γενικά κατέστησαν την Ελλάδα μία σύγχρονη Ευρωπαϊκή χώρα.
Όλοι αυτοί είναι πολιτικές προσωπικότητες που ο κάθε αντικειμενικός ιστορικός τοποθέτησε με μεγάλα γράμματα στις σελίδες της ιστορίας. Πώς λοιπόν όλοι αυτοί οι σπουδαίοι Πρωθυπουργοί παραβλέπονται από την τέως βασίλισσα και με ποια κριτήρια άραγε καταλήγει στο συμπέρασμα πως καλύτερος όλων αυτών είναι ο σημερινός Πρωθυπουργός που τον θαυμάζει ο κόσμος όλος;
Αν αυτό καταδεικνύει ελλιπή ιστορική γνώση ας κάνει τον κόπο να ανατρέξει στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας τα τελευταία διακόσια χρόνια και ασφαλώς τότε θα καταλάβει το μεγάλο ατόπημά της, τη λάθος εκτίμησή της. Αν είναι κάποια λεκτική υπερβολή και τίποτα περισσότερο ας αναλογιστεί την προτροπή του σπουδαίου Δελφικού παραγγέλματος "Μηδέν Άγαν".
Εκείνο όμως τελικά που έχει αξία δεν είναι τα λόγια τα ψεύτικα, τα λόγια τα μεγάλα και κενά περιεχομένου, αλλά τα λόγια τα αληθινά. Και η αλήθεια είναι πως για να μπορέσει ο Πρωθυπουργός να κάνει όλον τον κόσμο να τον θαυμάζει και να γίνει ο καλύτερος όλων των Πρωθυπουργών, πρέπει να διανύσει πολύ δρόμο ακόμα.
Ευχή όλων βεβαίως των πολιτών είναι πράγματι ο τωρινός Πρωθυπουργός με τις πολιτικές του δράσεις να αναδειχθεί σε σπουδαίο ηγέτη, καθότι αυτό θα είναι προς το γενικό συμφέρον όλης της χώρας. Αυτό όμως θα το δείξει το μέλλον και ο τελικός κριτής που είναι πάντα ο λαός.
Από τον Θανάση Μπρισίμη, σμήναρχο ε.α.
