Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΤΟ ΠΙΟ περίεργο, σε σχέση με το ρεπορτάζ των ΜΜΕ για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, είναι ότι την επιχειρηματολογία περί «Κυριακής αργίας» και «Κυριακής, ημέρας ανάπαυσης των εργαζομένων» την αποδέχονται, τη δικαιολογούν και την αναπαράγουν οι δημοσιογράφοι... Οι οποίοι ως γνωστόν, δουλεύουν και τις Κυριακές και τις ημέρες των εορτών!...
ΑΥΤΟ έλεγα στη συζήτηση με μια συντροφιά εμπόρων την Κυριακή το μεσημέρι... Η συζήτηση γινόταν παρά θιν’ αλός, στις ξαπλώστρες και τη στιγμή της κορύφωσής της, ένας από τους υπερασπιστές της αργίας της Κυριακής φώναξε στον νεαρό που μας εξυπηρετούσε:
- Ζήτησα ένα φραπέ εδώ κι ένα τέταρτο ρε φίλε... Κόκαλα έχει κι αργεί;
Ο ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ ήταν ένας εικοσιπεντάχρονος που κουβαλούσε τον δίσκο με τους φραπέδες, κάθιδρος κάτω από τον καυτό ήλιο, χωρίς βεβαίως να αντιδρά στη συζήτηση που άκουγε να γίνεται καθώς άδειαζε τον δίσκο από το περιεχόμενό του, περί «Κυριακής – αργίας», «ημέρας ξεκούρασης» και τα τοιαύτα... Προφανώς, ο ίδιος συνέκρινε τον εαυτό του με τους εκατοντάδες χιλιάδες συνομηλίκους του που δεν έχουν δουλειά και θεωρούσε τον εαυτό του ίσως και τυχερό που μπορεί να βγάζει το μεροκάματο κυριακάτικα, εξυπηρετώντας αυτούς που λιάζονται μέσα στον καύσωνα... Τυχερό; Ναι τυχερό... Όπως, τυχερό θεωρούν τον εαυτό τους όσοι δημοσιογράφοι δεν είναι άνεργοι... Κι ας δουλεύουν κάθε Κυριακή, για να «καλύψουν» τις διαμαρτυρίες όσων βλέπουν την Κυριακή τους να χάνεται...
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ για τα ανοιχτά καταστήματα, σε δέκα περιοχές της χώρας, έδωσε και πήρε αυτή την Κυριακή, βοηθούσης και της τηλεόρασης που μετέδιδε στα δελτία της ρεπορτάζ από τις αντιδράσεις των εργαζομένων στην Αθήνα... Τα επιχειρήματα γνωστά:
* Ο κόσμος δεν έχει χρήματα, άρα δεν χρειάζεται περισσότερες εργάσιμες ημέρες...
* Το μέτρο είναι υπέρ των μεγάλων, οι μικροί θα κλείσουν...
* Η Κυριακή είναι αργία – κατάκτηση των εργαζομένων... Ημέρα ξεκούρασης...
ΑΡΧΙΖΟΝΤΑΣ από το τελευταίο, καταλαβαίνει κανείς ότι δεν είναι για όλους μας ημέρα ξεκούρασης... Ο σερβιτόρος που μας σερβίρει στην παραλία, στα εστιατόρια, στις ταβέρνες, στις εκατοντάδες καφετέριες, ο σεφ που μαγειρεύει, οι χιλιάδες αστυνομικοί που διασφαλίζουν την ομαλή διεξαγωγή ενός κυριακάτικου αγώνα ή τη ροή των αυτοκινήτων της κυριακάτικης εξόδου από τα παράλια προς τη Λάρισα, οι γιατροί κι οι νοσηλευτές που φροντίζουν τους ασθενείς στα νοσοκομεία, Κυριακές και αργίες, οι υπάλληλοι των διοδίων που βλέπουν το αργοκίνητο καραβάνι να επιστρέφει από το κυριακάτικο μπάνιο του ηλιοκαμένο οίκαδε, έχουν προ πολλού ξεχάσει αυτό που κάποιοι θεωρούν κοσμογονική αλλαγή... Δεν γνωρίζουν τι θα πει «Κυριακάτικη αργία»...
ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ παραπέρα, αυτοί που ισχυρίζονται ότι ο κόσμος δεν έχει χρήματα, άρα δεν υπάρχει λόγος για λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, είναι οι ίδιοι που ισχυρίζονται ότι το μέτρο θα ευνοήσει τους μεγάλους και τις πολυεθνικές και θα κλείσει τους μικρομεσαίους... Αλλά, πώς θα συμβεί αυτό, όταν δεν θα υπάρχουν χρήματα; Αν δεν υπάρχουν χρήματα δεν υπάρχει περίπτωση να ευνοηθεί κανείς... Αν δεν έχει να ξοδέψει κάποιος, δεν θα ξοδεύσει... Πώς θα κερδίσουν λοιπόν οι πολυεθνικές; Εφευρίσκοντας καταναλωτές ανάμεσα σε αυτούς που δεν έχουν χρήματα; Ή μήπως, υπάρχει κοινό για να «δικαιώσει» τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές κι αυτό θα κατευθυνθεί στις πολυεθνικές εκμεταλλευόμενο την απροθυμία των μικρομεσαίων να αυξήσουν τις ώρες εργασίας τους;
ΑΛΛΑ, αυτά είναι επιχειρήματα που αφορούν γενικώς στη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, και όχι πιλοτικά τη λειτουργία τους στις τουριστικές περιοχές... Συνεπώς, αν εξαιρέσει κανείς την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη (που καλούνται να εκμεταλλευτούν το τουριστικό ρεύμα που κατακλύζει τη χώρα), το θέμα νομίζω άδικα το συζητάμε: στις τουριστικές περιοχές τα καταστήματα λειτουργούν Κυριακές και αργίες εδώ και δεκαετίες... Νυχθημερόν... Οι Λαρισαίοι π.χ. έμποροι που έχουν δεύτερο κατάστημα στον Πλαταμώνα, δεν διανοούνται να το κλείσουν Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο, ούτε να μην το ανοίξουν την Κυριακή... Το ωράριό τους αρχίζει το πρωί και ολοκληρώνεται λίγο πριν τα μεσάνυχτα... Δεν τους έκλεισε καμιά πολυεθνική, δεν τους υποχρέωσε κανείς να το κάνουν και προφανώς για να το κάνουν επί τόσα χρόνια αποδίδει...
ΤΟ ΒΡΑΔΥ της Κυριακής στον Πλαταμώνα, βρήκα έναν φίλο έμπορο...
- «Άνοιξα» μου είπε... Λειτούργησα το Σάββατο... Λίγα όμως πράγματα, ο κόσμος δεν ψωνίζει...
- Γιατί άνοιξες τότε;
- Γιατί, αρνούμαι να παραδώσω το εμπόριο της πόλης στις πολυεθνικές που λειτουργούν...
ΠΡΟΦΑΝΩΣ, η άμυνα δεν είναι η παραίτηση... Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση!...
