Είναι, όμως, άλλο πράγμα η τεκμηριωμένη άσκηση κριτικής, όταν γίνονται λάθη, και άλλο η μικροψυχία και η εσκεμμένη απόκρυψη της αλήθειας, προκειμένου κάποιοι να επωφελούνται ψαρεύοντας σε θολά νερά.
Τον τόνο, βέβαια, στην ποιότητα της ασκούμενης κριτικής σε βάρος της, εκάστοτε, κυβέρνησης τον δίνει, κατά βάση, η αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν και άλλοι παράγοντες του δημόσιου βίου, που επηρεάζουν και συμβάλλουν στη διαμόρφωση του κλίματος, που επιθυμούν. Έχω στο νου μου όχι μόνο τα μέσα ενημέρωσης εκείνα, που δεν βλέπουν τίποτε καλό να συμβαίνει στη χώρα μας, αλλά και εκείνα, που βλέπουν μόνο καλά και καταντούν απλά λιβανιστήρια.
Έχω, επίσης, στο νου μου, στη σημερινή συγκυρία, απόψεις πολιτών, που δεν έχουν το θάρρος, να παραδεχθούν, ότι αυτό, που κατάφερε, μέχρι τώρα τουλάχιστον, η κυβέρνηση με τον κορονοϊό, δεν ήταν τυχαίο, αλλά αποτέλεσμα άμεσης αντίδρασης εκ μέρους της, στήριξης στις εισηγήσεις των επιστημόνων και συνειδητής συμμόρφωσης της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού στα μέτρα, που πάρθηκαν.
Αντιπαρέρχομαι, γι’ αυτό, όσα λέγονται για συνωμοσίες και για στημένο και ψεύτικο παιχνίδι από ξένα κέντρα εξουσίας, που απεργάζονται το κακό προς ίδιον όφελος, γιατί μια ματιά σε χώρες, όπως οι Η.Π.Α., η Ιταλία, η Ισπανία, η Αγγλία και τόσες άλλες, που δεν ξέρουν πού να θάψουν τους νεκρούς τους, είναι αρκετή, για να πεισθούμε, ότι το πρόβλημα είναι υπαρκτό και, γι’ αυτό, χρειάζεται προσεκτική αντιμετώπιση. Το αποδεικνύει, άλλωστε, και η κατάσταση, που επικρατεί στον τόπο μας τις τελευταίες μέρες και μετά τη χαλάρωση των μέτρων.
Δεν μπορούμε, βέβαια, με σιγουριά, να προβλέψουμε, αν θα καταφέρει η σημερινή κυβέρνηση, ν’ αντιμετωπίσει, επιτυχώς, και τα προβλήματα της οικονομίας, που ήταν, ήδη, προβληματική λόγω μνημονίων, και, επί πλέον, δέχθηκε βαριά πλήγματα λόγω της πανδημίας και της καραντίνας. Αυτή τη φορά, όμως, τα προβλήματα έχουν να κάνουν μ’ ολόκληρο τον πλανήτη, η δε Ευρωπαϊκή Ένωση στέκεται δίπλα μας και χωρίς σταυρωμένα χέρια, οπότε και δεν θα πρέπει να προδικάζουμε ένα κακό αποτέλεσμα για τον τόπο μας, λειτουργώντας ως Κασσάνδρες, αφού, μέχρι στιγμής, μάλλον καλά τα πάμε στη χώρα μας και σ’ αυτόν τον τομέα. Ο χρόνος θα δείξει, βέβαια, και, μακάρι, να τα καταφέρουμε με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
Δεν μπορώ, ωστόσο, να μη σχολιάσω τη στάση της αντιπολίτευσης και, κυρίως, της αξιωματικής, η οποία, στη λελογισμένη χρήση των αποθεματικών και των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την αντιμετώπιση της κρίσης εκ μέρους της κυβέρνησης, απαντά με κινδυνολογία, με ανέξοδο λαϊκισμό και πλειοδοσία σε παροχές, λες και ο κίνδυνος έχει περάσει, ανεπιστρεπτί, ξεχνώντας, μάλιστα, τις δικές της ευθύνες για την κατάσταση της οικονομίας στην προ κορονοϊού εποχή.
Άφησα, για το τέλος, το θόρυβο, που προκάλεσαν και προκαλούν τα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών με αφορμή την απόφαση της κυβέρνησης και της Υπουργού Παιδείας να μεταδίδεται, μέσω διαδικτύου, το μάθημα στην αίθουσα, προκειμένου να το παρακολουθούν, όσοι μαθητές έχουν λόγο ν’ απουσιάζουν απ’ το σχολείο.
Κατ’ αρχήν, το διαδίκτυο χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της καραντίνας, με διαφορετικό, βέβαια, τρόπο και με όλους τους μαθητές στο σπίτι, ενώ πήραν μέρος στο πρόγραμμα, εθελοντικά και μόνο, το τονίζω, όσοι εκπαιδευτικοί ήθελαν και μπορούσαν, εισπράττοντας, όμως, όλοι το σχετικό έπαινο. Τώρα, η Πολιτεία, με τη σύμφωνη γνώμη των ειδικών, αποφάσισε ν’ ανοίξει, σταδιακά, τα σχολεία και μέσω διαδικτύου να μεταδίδει τις διδασκαλίες δείχνοντας, μόνο, τον εκπαιδευτικό, όταν διδάσκει, και όχι τους μαθητές, για ευνόητους λόγους.
Η απόφαση αυτή ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων εκ μέρους της συνδικαλιστικής ηγεσίας των εκπαιδευτικών και, όπως ήταν αναμενόμενο, εκ μέρους της αντιπολίτευσης. Άλλοι μίλησαν, με υπερβολή, για Όργουελ και μεγάλο αδελφό, άλλοι για φακέλωμα και προσωπικά δεδομένα μαθητών και εκπαιδευτικών, παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις της αρμόδιας Υπουργού, ότι το μέτρο είναι προσωρινό.
Κατά τη δική μου, ωστόσο, εκτίμηση, η συμπεριφορά αυτή της συνδικαλιστικής ηγεσίας και η πίεσή της να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία στοχεύει σ’ ένα, κυρίως· να εμποδίσει, προκαταβολικά, και να μην προχωρήσει η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, που επίκειται.
Κάνω λάθος; Ας εξηγήσει κάποιος το γιατί.
Από τον Κώστα Γιαννούλα
