Λάρισα: Οι δύο όψεις μιας πόλης

Από τον Ακη Νασιώκα, δικηγόρο,
δημοτικό σύμβουλο Λάρισας

Η πόλη μας είναι αναμφισβήτητα μία από τις πιο δυναμικές πόλεις στην Ελλάδα. Η γεωγραφική της θέση στο κέντρο της χώρας, ανάμεσα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, αλλά και ο μεγάλος σε έκταση κάμπος που την περιβάλλει αποτελούν στοιχεία που

ελάχιστες περιοχές διαθέτουν. Επιπλέον τις τελευταίες δεκαετίες βγήκε στο φως ένα αρχαίο θέατρο στο ιστορικό κέντρο της πόλης, πράγμα μοναδικό για οποιαδήποτε άλλη ελληνική πόλη, που αν συνδυαστεί με την παρουσία του Ολύμπου στην ευρύτερη περιοχή που την περιβάλλει, δίνει σημαντικά τουριστικά πλεονεκτήματα στη Λάρισα.
Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε και την πολύ ζωντανή εικόνα που οι κάτοικοί της τής προσδίδουν, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια κατάσταση ειδυλλιακή.
Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Η Λάρισα είναι μια πόλη ανισσόροπα αναπτυγμένη. Έχει ένα κέντρο, στο οποίο συνεχώς γίνονται παρεμβάσεις, αλλά οι συνοικίες και τα χωριά του Δήμου βρίσκονται σε άθλια κατάσταση. Τα προβλήματα είναι πάμπολλα και ο σχεδιασμός των ουσιαστικών έργων που θα βελτιώσουν την εικόνα προς το καλύτερο σχεδόν ανύπαρκτος. Πέραν τούτου και οι μικρές παρεμβάσεις που γίνονται στην περιφέρεια του Δήμου Λαρισαίων, δεν επαρκούν, ενώ και οι τομείς της καθαριότητας και του πρασίνου αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Η Λάρισα επίσης, παρά τα εξαιρετικά αρχαιολογικά της μνημεία, την κομβική γεωγραφική της θέση και το αξιολογότατο ανθρώπινο δυναμικό που έχει, είναι τουριστικά ανύπαρκτη. Δεν έχει καταφέρει να εκμεταλλευθεί το Αρχαίο Θέατρο, ούτε να συνδεθεί τουριστικά με τον Όλυμπο και τους άλλους ορεινούς όγκους της Θεσσαλίας, αλλά και ούτε με την παραθαλάσσια ζώνη της περιφερειακής της ενότητας.
Είναι παράλληλα και η μοναδική πρωτεύουσα ελληνικής περιφέρειας, που δεν αποτελεί έδρα ανώτατου ιδρύματος, ενώ οι καινοτόμες δράσεις της είναι μηδαμινές και οι προσπάθειες να αναδειχθεί (π.χ. απόπειρα διεκδίκησης της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2021) είναι σχεδόν πάντα αποτυχημένες. Οι δράσεις δε που αναλαμβάνει συνήθως μιμούνται άλλες πόλεις (π.χ. Πάρκο των Ευχών), και απουσιάζει πάντα η πρωτότυπη σκέψη.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η Λάρισα να παρουσιάζει υψηλά ποσοστά ανεργίας, κάτι που θα μπορούσε να αποφύγει αν είχε αξιοποιήσει όλα τα όπλα που διαθέτει στη φαρέτρα της.
Είναι δεδομένο πως οφείλει η Λάρισα να αποκτήσει συνολικά την εικόνα της σύγχρονης πόλης. Αυτό απαιτεί έργα ουσίας στις συνοικίες και τα χωριά του Δήμου, ενισχύοντας την εκεί οικονομία και κάνοντας τους πολίτες να μην αισθάνονται παρείσακτοι στην πόλη τους. Αυτό απαιτεί συνολικό σχεδιασμό, αλλά και επιπλέον αρμοδιότητες που πρέπει να δοθούν στις τοπικές κοινότητες, στο πλαίσιο μιας αντίληψης που θα θεωρεί ισότιμο κομμάτι του σύγχρονου Δήμου Λαρισαίων και τη Γιάννουλη και τη Φαλάνη και τα χωριά της Κοιλάδας και την Τερψιθέα, αλλά και το σύνολο των συνοικιών του πολεοδομικού συγκροτήματος, ιδιαίτερα τις πιο προβληματικές.
Είμαι πεπεισμένος πως με τα πλεονεκτήματα που η πόλη μας έχει και την οργανωμένη προσπάθεια των φορέων της σε ένα συνολικό αναπτυξιακό σχέδιο, η Λάρισα, σε σύντομο χρονικό διάστημα, μπορεί να γίνει μια πραγματικά «έξυπνη» ευρωπαϊκή πόλη, ενεργειακά πράσινη, ισόρροπα αναπτυγμένη, ελεύθερη από τη ρύπανση και από το κάπνισμα, κοινωνικά ευαίσθητη, με τεράστιες ευκαιρίες και διευκολύνσεις για την προσέλκυση επενδύσεων, πρωτοπόρα στον πολιτισμό και τον μαζικό αθλητισμό, πρότυπο για τις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις, μια πόλη που θα κάνει χαρούμενους και περήφανους τους πολίτες της.