Πετρόκτιστα σπίτια, πλούσια τρεχούμενα γάργαρα πηγαία νερά, ιστορικά εξωκλήσια και μοναστήρια, πέτρινα γεφύρια, μουσεία, βιβλιοθήκες, μακραίωνες παραδόσεις γενικά.
Ενα από τα μικρότερα τώρα (παλαιότερα με 3.000 κατοίκους), αλλά και πιο γραφικά χωριά, που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη από τα συγκλονιστικά τοπία που περιβάλλουν. Τα σπουδαία του βουνού που συνοψίζονται στο κρύο νερό, τον δροσερό υγιεινό αέρα και την ανεμπόδιστη θέα.
Υπερβαίνοντας τελικά τα κλισέ και τις υπερβολές, η Ραψάνη έχει στα αλήθεια κάτι πολύτιμο να δώσει όποια εποχή και αν διαλέξεις να την αφιερώσεις. Τώρα τον χειμώνα που εποχικά αφιερώνεται το μικρό κείμενό μου μπορείς να φανταστείς και να ζήσεις τέτοιο σκηνικό. Να ακούς να τριζοβολάνε τα πεύκα του «Ισιώματος», οι βελανιδιές του δάσους των «Αγίων Θεοδώρων» και τις βοές από τον πόλεμο των ανέμων μεταξύ του Ολύμπου και του Κισσάβου.
Την άνοιξη και το φθινόπωρο τα δάση και οι ρεματιές γεμίζουν χρώματα, ενώ το καλοκαίρι οι δροσερές πηγές, ο ίσκιος των πλατάνων και της φλαμουριάς στην πανέμορφη πλατεία και παντού και το αγέρι του Αιγαίου να διαπερνά τα πνευμόνια παρέχοντας ηρεμία, αρίστη υγεία και μακροημέρευση. Πράγματι η Ραψάνη είναι θαύμα της φύσης.
Είναι τελικά τέτοια η παραδείσια αίσθηση που σου δημιουργεί η Ραψάνη που μάλλον δίκαιο έχουν εκείνοι που λένε πως «Στη Ραψάνη οι κάτοικοι και οι επισκέπτες θα πρέπει να πληρώνουν φόρο παραδείσου».
Για τους καλοφαγάδες μια κουζίνα ορεινή με αυθεντικές γεύσεις βασισμένες στα τοπικά κτηνοτροφικά και αγροτικά προϊόντα, στα χόρτα του βουνού και στην ευρηματικότητα της λαϊκής και παραδοσιακής μαγειρικής από τους καλοσυνάτους και με ζεστές καρδιές καταστηματάρχες. Πάντα φρέσκα το πρόβειο κεμπάπ, τα παϊδάκια γάλακτος στα κάρβουνα, μοσχαράκι κοκκινιστό στο πήλινο, αρνάκι στη γάστρα, αγριογούρουνο στιφάδο και με ποικιλίες από χωριάτικες πίτες και διάφορα τυριά.
Ένα όνειρο χειμερινής απόδρασης που μπορεί όχι απλά να ονειρευτείς μα να ζήσεις ως πρωταγωνιστής.
Συμπέρασμα η Ραψάνη διαχρονικά μαγεύει.
Από τον Δημήτριο Αντ. Ζήλο, πρόεδρο της Κοινότητας
