Αν και ζω στη Νέα Υόρκη και παρόλο που είμαι απόλυτα εναρμονισμένος με την ελληνική πραγματικότητα, διαπιστώνω ότι η προσέγγιση των πραγμάτων από μια διαφορετική οπτική γωνία καθίσταται από προεπιλογή απορριπτέα από τους εκάστοτε συνομιλητές, μετά συνοδείας κλασικών καρφωμάτων, όπως: Η Αμερική φταίει για τα πάντα, οι φονιάδες των λαών Αμερικανοί δημιουργούν εμπόλεμες καταστάσεις μεταξύ κρατών για να πωλούν σ’ αυτά την «πολεμική πραμάτεια» τους, κ.ο.κ. Εννοείται ότι πάντα ακούω τους συνομιλητές μου με τη δέουσα προσοχή και σεβασμό, χωρίς όμως να κάνω ούτε ένα βήμα πίσω από την καθαρά διατυπωμένη και τεκμηριωμένη -με αδιαμφισβήτητα στοιχεία- γνώμη μου. Αυτό όμως που δεν μπορούν να κατανοήσουν οι συγχωριανοί μου είναι ότι η Αμερική εξυπηρετεί και υπερασπίζεται αποκλειστικά τα εθνικά της συμφέροντα και επιτέλους θα πρέπει η κυρίαρχη χώρα μας, με βαριά ιστορία, να αρχίσει να κάνει ακριβώς το ίδιο.
Ας πάμε λοιπόν στην ουσία του θέματος δια μέσου ερωτήσεων. Απειλείται άμεσα, ναι η όχι, η Εθνική μας κυριαρχία από την Τουρκία; Απειλείται, η χώρα μας από αθέμιτο εποικισμό που επιφέρει πληθυσμιακή μετάλλαξη; Απειλείται από την έλλειψη διαχρονικής πολιτικής ηγεσίας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ασύστολης τουρκικής επιθετικότητας και από την έλλειψη σύγχρονης αμυντικής θωράκισης; Αν οι απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις είναι ναι, τότε γιατί σαν κυρίαρχη χώρα δεν βάζουμε σε εφαρμογή ένα στρατηγικό σχέδιο αντιμετώπισης των παραπάνω απειλών; Ο διαχρονικός στρουθοκαμηλισμός των πολιτικών μας ηγετών και ο συστηματικός ευνουχισμός της πλέον μη αντιδραστικής κοινωνίας μας, από τα πουλημένα στα ξένα συμφέροντα κυρίαρχα μαζικά μέσα ενημέρωσης, οδηγεί συστηματικά στην πιθανή εθνική καταστροφή της χώρας μας, αποκλειστικά με δική μας ευθύνη.
Ας πάμε τώρα ένα βήμα παρακάτω. Αφού οι απειλές εναντίον της πατρίδας μας γίνονται πλέον ορατές; εμείς τι κάνουμε, τι επιλογές έχουμε; Δωρίζουμε τη μισή ΑΟΖ μας στην Τουρκία, μαζί με κάτι νησιά και τη Θράκη; Σηκώνουμε λευκή σημαία παράδοσης ή αρχίζουμε την εγχώρια μαζική παραγωγή φτηνών και αόρατων στα ραντάρ εξοπλισμένων drones;
«Ευτυχώς, όπως ανακοίνωσε χθες και ο ΥΠΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος, drone του ΑΠΘ θα πετάξουν στη Θεσσαλία, ενώ είμαστε σε διαπραγμάτευση με την αμερικανική κυβέρνηση για 3 στοιχεία μη επανδρωμένου οχήματος».
Τα jet skis που όλοι τα γνωρίζουμε, η αγορά του καθενός δεν ξεπερνάει τα 10.000 δολάρια. Ας αγοράσουμε λοιπόν 1000 από αυτά, αντί για την παροχή ψηφοθηρικών επιδομάτων και ας τα εξοπλίσουμε με διπλές τορπίλες εγχώριας παραγωγής, αν πραγματικά θέλουνε να αντιμετωπίσουμε με χαμηλό κόστος και αποτελεσματικά τον σύγχρονο πολεμικό στόλο της Τουρκίας. Έχουμε σαν χώρα την απαιτούμενη τεχνογνωσία να πάμε σε μαζική παραγωγή εξοπλισμένων μίνι υποβρυχίων drones; Έχουμε σαν χώρα την απαιτούμενη τεχνογνωσία για τη μαζική παραγωγή αντιαρματικών πυραύλων και διαφόρων άλλων τύπων μέσου βεληνεκούς; Φυσικά την έχουμε, αλλά δυστυχώς οι πολιτικοί μας ηγέτες δεν έχουν την πολιτική βούληση να πάνε τουλάχιστον στην εγχώρια παραγωγή των παραπάνω οπλικών συστημάτων αιχμής, που χρειάζεται άμεσα η χώρα μας για την εθνική επιβίωση της, δια μέσου της αποτελεσματικής αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής.
Εν κατακλείδι, οφείλουμε να πούμε ένα δημόσιο ευχαριστώ σε Γαλλία, Ισραήλ και Αίγυπτο για τις δηλώσεις συμπαράστασης στη χώρα μας και να κατακρίνουμε για ακόμη μια φορά τις εθνικά απαράδεκτες δηλώσεις των παρακάτω: Κοτζιάς (Να μην είμαστε μοναχοφάηδες), Κατρούγκαλου (Η Τουρκία ασφαλώς και έχει δικαιώματα στην ανατολική Μεσόγειο διότι έχει τεράστια ακτογραμμή), Τσίπρα (Έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;) που δυστυχώς μας οδήγησαν σ’ αυτή τη μη διαχειρίσιμη προς το παρών κατάσταση εναντίον της πατρίδας μας.
Από τον Αχιλλέα Λυγγέρα
